ජාතික ජන බලවේගයේ ආර්ථික කවුන්සිලය විදිහට රටක් සංවර්ධනය දෙසට ගමන් කිරීම, ජනතාවගේ ජීවන තත්වය උසස්වීම වැනි කරුණු සම්බන්ධයෙන් විශේෂ අවධානයක් යොමුකර තිබෙනවා. ආර්ථිකයක් කියන්නේ රටක භාණ්ඩ හා සේවා නිෂ්පාදනය කිරීමත්, එයින් ජනිත කරන ධනය බෙදා හැරීමත්, රැකීරක්ෂා සම්පාදනය කිරීම, පොලී සහ විදේශ විනිමය අනුපාත තීරණය කිරීම, විදේශ වෙළඳාම සහ විදේශ සංචිත පවත්වාගෙන යාම වැනි කරුණු […]
ජාතික ජන බලවේගයේ ආර්ථික කවුන්සිලය විදිහට රටක් සංවර්ධනය දෙසට ගමන් කිරීම, ජනතාවගේ ජීවන තත්වය උසස්වීම වැනි කරුණු සම්බන්ධයෙන් විශේෂ අවධානයක් යොමුකර තිබෙනවා. ආර්ථිකයක් කියන්නේ රටක භාණ්ඩ හා සේවා නිෂ්පාදනය කිරීමත්, එයින් ජනිත කරන ධනය බෙදා හැරීමත්, රැකීරක්ෂා සම්පාදනය කිරීම, පොලී සහ විදේශ විනිමය අනුපාත තීරණය කිරීම, විදේශ වෙළඳාම සහ විදේශ සංචිත පවත්වාගෙන යාම වැනි කරුණු ගණනාවක් එකිනෙකට බද්ධ වීමයි. ආර්ථිකයේ පවතින සැබෑ ප්‍රශ්න පිළිබඳව සාකච්ඡා කරමින් නිවැරදි දිශාවකට ගෙනයන්න උත්සාහ කරනවා වෙනුවට පාලකයන් මේ දක්වා කළේ දත්ත විකෘති කරමින් ප්‍රධාන ආර්ථික ප්‍රශ්න යට ගැසීමයි. ජාතික ජන බලවේගය හැකි සෑම අවස්ථාවකදීම පවතින යථාර්ථය පෙන්වා දෙන්න කටයුතු කළා. ඒ නිසාම දැන් රට තුළ සාමූහිකව අපි කවුරුත් එකතු වෙලා මේ ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් සෙවිය යුතුයි කියන අවබෝධයට ඇවිත් තිබෙනවා.
ජාතික ජන බලවේගයේ ආර්ථික කවුන්සිලය තුළ ඒ ඒ අනුක්ෂේත්‍ර පිළිබඳව ප්‍රාමාණික දැනුම තිබෙන බුද්ධිමතුන් එකතු වී සිටිනවා. අපි සියලු දෙනා එක්වී ආර්ථිකය පිළිබඳව යම් ගවේෂණාත්මක විමර්ශනයන් සිදුකරමින් මහජනතාව දැනුවත් කරන්න විද්‍යාත්මක තොරතුරු සහිතව කරුණු ඉදිරිපත් කරනවා. පවතින තත්වය පිළිබඳව විශ්ලේෂණය කිරීමෙන් ලබාගන්නා කරුණු අනුව රට තුළ පවතින සීමිත සම්පත් නිසි පරිදි කළමනාකරණය කරමින් පොදු අවශ්‍යතාවයන් සම්පූර්ණ කිරීම පිළිබඳව මහජනතාව දැනුවත් කරනවා. එහි ආරම්භක පියවර ලෙස තෝරාගත්, ක්ෂණිකව සමාජයේ අවධානයට ලක්විය යුතු කරුණු කිහිපයක් ඉදිරිපත් කරනවා. මේ මොහොත වන විට ආණ්ඩුව තමන්ගේ බලය පවත්වාගෙන යාමේ අරමුණින් මඟහැර යන, මහජනතාවගේ ජීවිතවලට එල්ල වී තිබෙන ආර්ථික අර්බුදයේ භයංකාරකම පිළිබඳව අපි හෙළි කරන්න සූදානම්. ආර්ථික අර්බුදයට මේ ආණ්ඩුව මූලික වශයෙන් වගකිව යුතු වුවත් කිසිකෙනෙකුට මේ අර්බුදය මඟහැර යන්න බැහැ.
මූලිකවම ගත්තොත් පවතින ණය බර, රටක් හැටියට දරාගන්න බැහැ. විදේශීය ණය පංගුව විශාල වශයෙන් වැඩිවීම ඊට බලපා තිබෙනවා. මේ නිසා ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම පිළිබඳව විශාල සාකච්ඡාවක් ඇතිවී තිබෙනවා. ආණ්ඩු බලය කවුරුන් විසින් හෙබවූවද, හොබවන්න බලා සිටියද, ඒ ඕනෑම කෙනෙකුට ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය සිදුකරන්නම වෙනවා. ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම කියන්නේ රටේ සියලු ආර්ථික ප්‍රශ්න විසඳනවා කියන එක නොවෙයි. රට සංවර්ධනයට යනවා කියන එක නොවෙයි. මූලික අඩිතාලමක් දමා ගන්න, හුස්ම ගන්න, අවස්ථාව සලසා ගන්නවා කියන එකයි. මේ සාකච්ඡාවට ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල මැදිහත් වී තිබෙනවා. 1959 සිට අපි මූල්‍ය අරමුදලේ සාමාජික රටක්. ඒ සාමාජිකයන්ට ලැබෙන සියලු වරප්‍රසාද අපට හිමියි. ඔවුන් තම සාමාජික රටවලට ගෙවුම් ශේෂ අර්බුදයකින් බේරා ගැනීමට උපදෙස් දීම සහ මැදිහත් වීම සිදුකරනවා. ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමට මූල්‍ය අරමුදල මැදිහත්වී සාකච්ඡා කිරීම හොඳයි. නමුත් අපේ රට සංවර්ධනය කිරීමේ සැලැස්ම හෝ එහි ගමන් මඟ මූල්‍ය අරමුදලෙන් ලබාදෙන්නේ නැහැ. එය ඔවුන්ගේ කාර්යභාරයක් නොවෙයි. අපේ රට දියුණු කිරීමෙන් සහ දිශානතිය තීරණය කිරීම අප විසින් කළ යුතුයි. නමුත් මේ වන තෙක් ආණ්ඩුව ඒ සඳහා සැලසුම් සකස් කර නැහැ.
ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමට ශ්‍රී ලංකාව වෙනුවෙන් ක්ලිෆඞ් චාන්ස් සහ ලසාඞ් කියන ජාත්‍යන්තර ආයතන දෙක මැදිහත් කරගෙන තිබෙනවා. ක්ලිෆඞ් චාන්ස් මැදිහත් වී මූලික සාකච්ඡාවක් සිදුකළා. එහිදී මතුවුණු මූලික කාරණා කිහිපයක් කෙරෙහි අපේ අවධානය යොමු කළ යුතුයි. පළමුවෙන්ම රජයේ ආදායම සහ වියදම අතර පවතින ප්‍රාථමික ශේෂය ධන 2.3 දක්වා 2025 වන විට ගෙනයා හැකි බව ආණ්ඩුව කියනවා. නමුත් පවතින තොරතුරු දත්ත විශ්ලේෂණය කළ විට එය ලේසි වැඩක් නොවන බව අපට පෙනෙනවා. මේ තත්වයට ළඟා වුණොත් පමණක් ණය තිරසාර තත්වයකට ළඟා විය හැකියි. ඒ කියන්නේ ගෙවීමට තිබෙන ණය ප්‍රමාණය දරාගත හැකි ආකාරයට සකස් කර ගැනීමයි. පවතින තත්වයන් යටතේ රට රටවල්වල ණය පිළිබඳව ගැටලුව වෙනස් වෙනවා. ජපානය වගේ රටක ණය බර 250%ක් වෙනවා. නමුත් එය ඒ රටට දරාගත හැකි, ගෙවිය හැකි තත්වයක්. නමුත් අපේ ප්‍රමාණවත් ආදායම් ඉපයීමක් නැති නිසා අපේ ණය තිරසාරභාවය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 100%ට වඩා අඩුවෙන්න ඕනෑ. එහෙම නම් ණය තිරසාරභාවය ඇති කර ගන්නේ කොහොමද කියන සැලසුම් සකස් කරන්න ඕනෑ. ආණ්ඩුව පැත්තෙන් ප්‍රාථමික අයවැය ශේෂය ධන 2.3ට යන ආකාරය පැහැදිලි කරන්නේ නැහැ.
මේ තත්වය තුළ ආණ්ඩුව රජයේ ආදායමෙන් ණය පොලී ගෙවීම ඉවත් කර අනෙකුත් වියදම් සමග දළ ජාතික නිෂ්පාදිතය සමග සැසඳීමෙන් ධන අගයක් ලබා ගැනීමට උත්සාහ කරන බවට මත අපට සැකයක් ඇතිවී තිබෙනවා. මේ ශේෂය 2021 ඍණ 6%යි. 2020 දී එය තිබුණේ ඍණ 4.6යි. තව අවුරුදු දෙකකින් 2025 වන විට ධන 2.3ට යන්නේ කොහොමද? මහ බැංකුවට අනුව 2023 දී ඍණ 8%ක හිඟයක් තිබිලා 2024දී ධන අගයකට පරිවර්තනය වී 2025දී ඔය කියන ඉලක්කයට යන බව සඳහන් කරනවා. මේ තත්වය තුළ අපිට පැහැදිලි වෙන්නේ පොලිය හැර රජයේ විශාල වැය බරක් දරන රාජ්‍ය වැටුප් ගෙවීම මහජනතාව පීඩනයට පත්කරමින් කපා හැරීමේ ඉඩකඩක් තිබෙන බවයි. වියදම් කපා හැරීම කියලා එන්නේ එතනට බව අපි හිතනවා. නමුත් වියදම් තුළ වංචා, දූෂණ, නාස්තිය සියල්ලම තිබෙනවා. කළ යුත්තේ වංචා, දූෂණ, නාස්තිය ඉවත් කිරීම මිස වැටුප් අවම කිරීම නොවෙයි. මේ කියන ධන 2.3නේ ඉලක්කයට යන්න නම්, ආදායම් වැඩිකර ගෙන වියදම් කපන්න ඕනෑ. පවතින ව්‍යුහය ඇතුලේ ආදායම් වැඩිකර ගන්න නම් ආර්ථිකය ප්‍රසාරණය කරන්න ඕනෑ. පවතින සොච්චම් ජාතික ධනයෙන් වැඩිපුර උකහා ගන්න ආණ්ඩුව ක්‍රියාකළහොත් මහජනතාව අන්ත පීඩනයකට පත්වෙනවා. මෙයින් සිදුවෙන්නේ මහජනතාවගේ යහපත නොවෙයි ආණ්ඩුවේ බේරීමයි. ඒ වෙනුවෙන් බදු පිට බදු පැමිණීමිට නියමිතයි. සහන කපා හැරීම සහ විදුලි බිල, ජල බිල වැනි සියලු වියදම් ඉහළ දැමීමට නියමිතයි.
මේ අනතුර අපි තේරුම් ගන්න ඕනෑ. තේරුම් ගැනීමෙන් තත්වය පරාජය කරන්න ඕනෑ. ඕනෑම ආණ්ඩුවකට විනාශකාරී ලෙස ජාතික සම්පත් විකුණා දමන්න ලේසියි. මේ වන විටත් ඒ වෙනුවෙන් ක්‍රියාකාරී වැඩපිළිවෙළක් දියත් කර තිබෙනවා. මූල්‍ය අරමුදල ඉදිරිපත් කර තිබෙන තවත් කොන්දේසියක් වන්නේ විදුලිය, ඉන්ධන වැනි අත්‍යවශ්‍ය හා භාණ්ඩ හා සේවාවල පිරිවැය ආවරණය වන පරිදි මිල නියම කළ යුතු බවයි. නමුත් මේ තුළින් යම් පීඩනයකට පත්වෙන කණ්ඩායම් වලට සහන ලබාදෙන්නත් මූල්‍ය අරමුදල යෝජනා කර තිබෙනවා. නමුත් ගෑස් මිල, ඉන්ධන සහ විදුලිය මිල තුළ ඒවායේ සැබෑ නිෂ්පාදන පිරිවැයට අමතරව වංචා, දූෂණවලින් කොටසකුත් ඇතුළත් කර තිබෙනවා. ඛනිජ තෙල් නීතිගත සංස්ථාව පාඩු ලබන විට අයි.ඕ.සී. සමාගම මේ වසරේ දෙවන කාර්තුවේ රුපියල් බිලියන දහයක ශුද්ධ ලාභයක් පෙන්වා තිබෙන්නේ මේ නිසයි. තව පැත්තකින් මහ බැංකුවේ ස්වාධීනත්වය සහ මූල්‍ය ස්ථායීකරණය වෙනුවෙන් ඉඩදෙන්න ඕනෑ. වෘත්තීයමය වැඩකටයුතු කරන්න මහ බැංකුවට අදාළ ස්වාධීනත්වය ලබාදිය යුතුයි. එක අරමුණක පිහිටලා රජයේ බදු ප්‍රතිපත්තිය ක්‍රියාකරන්න ආණ්ඩුව ඉඩදිය යුතුයි. නමුත් බලය රැකගැනීම හෝ ලබාගැනීම වෙනුවෙන් බදු ප්‍රතිපත්තිය අඩු-වැඩි කරමින් මූල්‍ය ප්‍රතිපත්තිය බිල්ලට දෙන තත්වයක් අපි දකිනවා. අද තිබෙන තත්වය අනුව මහ බැංකුව ක්‍රියාත්මක කරන මූල්‍ය උපක්‍රමවලට ආණ්ඩුව සහයෝගය නොදෙන ගැටුමක් නිර්මාණය වෙන්න පුළුවන්.
මේ වන විටත් මූල්‍ය අරමුදලෙන් අපි දහසය වතාවක් විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම් ලබාගෙන ගෙවුම් ශේෂ තුළනය සම්බන්ධ ගැටලු මඟහරවාගෙන තිබෙනවා. නමුත් කුඩා කුඩා සංශෝධන කළා මිස අපේ රට නිසි මාර්ගයක සංවර්ධනයට ගියේ නැහැ. මේ වතාවේ ඩොලර් කෝටි 290ක් අවුරුදු හතරක් තුළ ලැබෙන්නේ. මේ යන ගමන් මාර්ගය මත මේ ණය මුදල මත සියලු ප්‍රශ්න විසඳෙන බවට මිථ්‍යා මතයකට නොයා යුතුයි. මේ ණය ලබාදීමේදී මතුපිටින් නොපෙනෙන අය කිරීම් කරනවා. පොලිය අඩු බව ඇත්ත. නමුත් දැනට පොරොන්දුවී තිබෙන ඩොලර් කෝටි 290 වෙනුවට ඊට අඩු ප්‍රමාණයක් ආණ්ඩුව ඔවුන්ගේ කොන්දේසි ඉටුකිරීම මත ලබාදුනහොත් මුළු ණය මුදලටම පොලී අය කරනවා. ඒ වගේම සැඟවුණු සේවා ගාස්තුවකුත් තිබෙනවා. අපි මුල්ම ණය වාරික ලබාගත් 1964 ඉඳලා සලකා බැලුවාම 1984 සිට මේ දක්වා ලබාදී තිබෙන්නේ ඩොලර් කෝටි 350ක වගේ ණය ප්‍රමාණයක්. නමුත් අපි එම කාලය තුළ ගෙවූ සහ ඉදිරියේදී ගෙවන්න තිබෙන සේවා ගාස්තු සහ පොලිය ගණනය කළාම ඩොලර් කෝටි සියයකට ආසන්න ප්‍රමාණයක් ගෙවීමට සිදුවී තිබෙනවා. මූල්‍ය අරමුදල අපේ රටේ තිබෙන දේශපාලන තත්වය මත දූෂණය, අවම කිරීම පිළිබඳවත් කරුණු දක්වා තිබෙනවා. ණය තිරසාර සැලැස්ම පිළිබඳව මේ දක්වා ආණ්ඩුව සැලසුමක් ඉදිරිපත් නොකළත් මෑතකදී සැලසුමක් ඉදිරිපත් කරන බවක් පේන්නේ නැහැ. මේ තත්වය තුළ අර්බුදයෙන් ගොඩයාම වෙනුවට තව තවත් ගැඹුරු වන බව පැහැදිලි වෙනවා. ඉදිරියේදී ජාතික ජන බලවේගයේ ආර්ථික සභාව පවතින තත්වය පිළිබඳව ජනතාවට කරුණු ඉදිරිපත් කරනවා. ඒ තුළින් පවතින ආර්ථික අර්බුදය පිළිබඳව හොඳ සංවාදයක් හදාගන්න අපි අපේක්ෂා කරනවා.
නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් මේ තැනට ආව අපිට රටේ ජනතාව හා සම්බන්ධ දෛනික ගැටලුවලදී සමස්ත ආර්ථිකයේ ඇතිවන ගැටලුවලදී සම්බන්ධ වීමේ වගකීමක් තිබෙනවා. ආර්ථිකය සම්බන්ධ පර්යේෂණවලින් ලබාගන්නා දත්ත, දැනුම, තොරතුරු මඟින් ජනතාව දැනුවත් කිරීමේ වැඩමුළු පැවැත්වීම සහ මෙවැනි මාධ්‍ය හමුවලින් දැනුවත් කිරීම ඒ වගකීමේ එක කොටසක්. ජනතාවගේ දෛනික ආර්ථිකය වගේම රටේ සමස්ත ආර්ථිකය පිළිබඳව නිරන්තර ජනතාව දැනුවත් කරන්න මේ ආර්ථික කවුන්සිලයෙන් අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඇතැම් දත්ත ඉතාමත් සංවේදී ඒවා. ආර්ථිකය මෙහෙයවන පුද්ගලයන් කවුරු වුණත් ආර්ථිකය මෙහෙයවීමෙන් ලැබෙන ධන හෝ ඍණ ප්‍රතිඵල අවසානයේ බුක්ති විඳින්නේ මේ රටේ ජනතාවයි. ආර්ථිකය ගැන පර්යේෂණ කරන, අදහස් දක්වන, වැඩමුළු පවත්වන සියලු දෙනාටත් මේ වේදිකාවට ගොඩවෙන ලෙස ආරාධනා කරනවා. රජයට වුණත් අවශ්‍ය අවස්ථාවල අපි දත්ත, නිගමන, ලබාදී පවතින අර්බුදයෙන් යම්තමින් හෝ ආර්ථිකය ගොඩගන්න අපේ කැපවීම කරනවා.
මූල්‍ය අරමුදලෙන් යම් සහනයක් අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා නම්, ඉටුකළ යුතු මූලික කොන්දේසි කිහිපය අතරින් ප්‍රාථමික ගිණුමේ ධන ශේෂයක් ඇතිකර ගැනීම අවශ්‍යයි. මේ තත්වය ඇතිකර ගන්න නම් ආදායම වැඩිකරගෙන වියදම් අඩුකර ගත යුතු ආකාරය මහාචාර්ය අනිල් ජයන්ත පැහැදිලි කළා. ඕනෑම රටක රාජ්‍ය ආදායමේ ප්‍රධානම මූලාශ්‍රය ඍජු හෝ වක්‍ර බදුයි. දැනටත් අපි විශාල බදු ප්‍රතිශතයක් සහිත රටක්. සාමාන්‍ය පුද්ගලයෙක් තමන්ගේ ආදායමෙන් 40%ක් පමණ බදු ගෙවන තත්වයක් පවතින්නේ. රජයේ බදු වැඩිකර ගැනීමට යාමේදී ආර්ථිකයේ අනිකුත් සාර්ව ආර්ථික කරුණු කෙරෙහි බලපානවා. රටක ආර්ථිකයේ සාර්ව ආර්ථික විචල්‍යයන් ලෙස හඳුනා ගන්නා ණය පොලී අනුපාත, උද්ධමනය, විදේශ විනිමය අනුපාත, විරැකියා අනුපාත වැනි සියල්ල එකිනෙක හා සම්බන්ධයි. මේ එක් හෝ විචල්‍යයකට සිදුකරන බලපෑම හෝ වෙනස් කිරීම අනිකුත් ආර්ථික විචල්‍යයන් කෙරෙහි අනිවාර්යයෙන්ම බලපානවා. බදු වැඩිකිරීමට උත්සාහ කළොත් එය රටේ සමස්ත ජනතාවගේ ජන ජීවිතයට ඍජුව බලපානවා. ඒ වගේම පොලී අනුපාත වැඩිකිරීමෙන් උද්ධමනය පාලනය කරන්න උත්සාහ කරමින් තිබෙනවා. එය මහ බැංකුව විසින් කළ යුතු පියවරක්ව තිබුණා. එයින් ආර්ථිකයට කම්පනයක් ඇති කරනවා.
මේ මඟින් ආර්ථිකයට ඇතිකර තිබෙන කම්පනයෙන් අනිකුත් විචල්‍යයන්ට බලපෑම් සිදුවී තිබෙනවා. ප්‍රධානම බලපෑම ව්‍යාපාරිකයන්ට අදාළයි. ඔවුන්ගේ ප්‍රාග්ධන සම්පාදනය සිදුකරන්නේ බැංකු ණය ගැනීමෙන්. බැංකු ණය ලබාගැනීම වෙනුවෙන් පිරිවැයක් දරන්න සිදුවෙනවා. සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටක ව්‍යාපාර ආයෝජනවලින් ලැබෙන ප්‍රතිලාභ තුළ අඩංගු ලාභය තිබෙන්නේ මුළු පිරිවැයෙන් 10% – 15% අතර ප්‍රමාණයකයි. නමුත් අද වන විට පොලී අනුපාතිකය 25% ඉක්මවා තිබෙනවා. මේ තත්වය මත බැංකුවලින් ණය ලබාගෙන ආයෝජනය කිරීමෙන් ලැබෙන ප්‍රතිලාභවල ලාභය ඔහුගේ බැංකු ණය පොලිය ගෙවීම සඳහාවත් ප්‍රමාණවත් වෙන්නේ නැහැ. මේ නිසා ව්‍යාපාර සියල්ල අස්ථාවර තත්වයකට පත්වී තිබෙනවා. සුළු හා මධ්‍ය පරිමාණ ව්‍යාපාර පමණක් නොවෙයි මහා පරිමාණ ව්‍යාපාර පවා අස්ථාවර වී තිබෙනවා. අලුතින් ව්‍යාපාර ආරම්භ කිරීම අඩපණ කර තිබෙනවා. මේ නිසා අපේ ආර්ථිකය හැකිළෙමින් පවතිනවා. ලෝක බැංකුව මේ සම්බන්ධයෙන් කර තිබෙන පුරෝකථන අනුව ඉදිරි වසර තුළ ඩොලර් බිලියන 10 ඉක්මවූ ප්‍රමාණයකින් ලංකා ආර්ථිකය හැකිළිය හැකි බවට අනතුරු හඟවා තිබෙනවා. 2023 වර්ෂයේදී අපේ ආර්ථිකය 2011 පැවති තත්වයට ඇද වැටිය හැකි බව පෙන්වා දී තිබෙනවා. ආණ්ඩුව බදු වැඩිකර ගැනීමට යාම තුළ ආර්ථිකය හැකිළෙන වේගය තව තවත් තීව්‍ර වෙනවා. මේ නිසා කෙසේ හෝ රැඳී සිටින ව්‍යාපාරවලට පවා විශාල තර්ජනයක් ඇති වෙන්න පුළුවන්. මම මුලින් සඳහන් කළ එකිනෙකට සම්බන්ධ සාර්ව ආර්ථික කරුණු අනුව ව්‍යාපාරිකයන් ලබාගෙන තිබෙන ණය සඳහා පොලී ගෙවීමේ ප්‍රශ්නයක් පවා ඇති වෙන්න පුළුවන්.
මූල්‍ය අරමුදල ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමකට යන ලෙස උපදෙස් දීමත් දැනට ණය වාරික සහ පොලිය ගෙවීම් කළ නොහැකි තත්වයකට ඇද වැටෙන්නත් ඉඩ තිබෙනවා. එවැනි තත්වයකදී ආර්ථිකයක් ගොඩගැනීම සහ ආර්ථිකය ඉදිරියට තල්ලු කරන බැංකු ඇතුළු මූල්‍ය පද්ධතිය මෙන්ම ඊට සම්බන්ධ අනෙකුත් ආයතනත් විශාල අවදානමකට යන්න පුළුවන්. ඒ නිසා මේ අවස්ථාවේ ඉතාමත් පරෙස්සමෙන් අවදානම කළමනාකරණය කරන්න ආණ්ඩුව අවධානය යොමු කළ යුතුයි. එසේ නොකළහොත් අපේ සමස්ත මූල්‍ය පද්ධතියම දැඩි අවදානමකට ලක්වෙන්න පුළුවන්. එවැනි තත්වයක් නැවත නිවැරදි කර ගත නොහැකි ප්‍රතිවිපාකයක් ගෙනඒවි. ආර්ථිකයක මූල්‍ය සම්පාදන මාර්ග මේ ආකාරයට අවදානමකට ලක්වී තිබෙනවා වගේම බලශක්ති සම්පාදනයත් විශාල අනතුරකට මුහුණ පා තිබෙනවා. බලශක්තිය රටේ ව්‍යාපාරවලට සහ ජන ජීවිතයට අත්‍යවශ්‍යම දෙයක්. අද වන විට බලශක්ති සැපයුම බරපතළ අර්බුදයකට ලක්වී තිබෙනවා. ආර්ථිකය තුළ තවත් ප්‍රධාන කරුණු ගණනාවක් කතා කළ හැකි වුවත් මූල්‍ය පද්ධතිය සහ බලශක්ති සැපයුම කියන මූලික කාරණා දෙක තුළ අපේ ආර්ථිකය තව තවත් අගාධයට වැටෙමින් යනවා කියන එක අපි අවධාරණය කරනවා. ඒ සඳහා නිසි පියවර ඉක්මනින්ම ගත යුතුයි. බලශක්ති සම්පාදනයේ ස්ථාවරත්වය ඇති කළ යුතුයි.
ණය ගැනීමේ ප්‍රශ්නයක් නැහැ. ණය අයෝජනය කර, ලබාගත් ප්‍රතිලාභ මොනවාද, ණය නිසි ලෙස කළමනාකරණය කර, ආයෝජනය කළාද යන ප්‍රශ්න ඇතිවෙනවා. ණය නිසි ලෙස ආයෝජනය කළා නම්, ණය ගෙවීම පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක අද ඇතිවෙන්නේ නැහැ. ණයවලින් ලැබෙන ප්‍රතිලාභ ආර්ථිකයට ගලා නොඒම මූලික ප්‍රශ්නයක්. මූල්‍ය පද්ධතියේ ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් එය ඍජුවම බලපානවා. ඒ සම්බන්ධයෙන් ඉතාමත් ප්‍රවේශම්කාරී ක්‍රියාමාර්ග අනුගමනය කළ යුතු වෙනවා. බලශක්ති සම්පාදනයත් ඒ ආකාරයෙන්මයි. මේ ප්‍රධාන කරුණු දෙක නිසි ලෙස මෙහෙයවීමට ක්‍රියා නොකළහොත්, රට තුළ පවතින විචල්‍යයන් නිසි ලෙස කළමනාකරණය නොකළහොත් අපේ ආර්ථිකය එක තැන පල් වෙද්දී අනෙකුත් රටවල ආර්ථිකයන් අපි පසුකරමින් වේගයෙන් ඉදිරියට යනවා. වියට්නාමය, බංගලිදේශය, ඉන්දියාව උදාහරණයි. මේ තත්වය තුළ නිසැක ලෙසම අපේ ආර්ථිකය වැටීම නතර කර ගත යුතුයි. එහිදී මූල්‍ය පද්ධතියට හා බලශක්තියට සුවිශේෂී අවධානයක් යොමු කළ යුතුයි.
ආර්ථිකයක ප්‍රධාන එන්ජිම සුළු හා මධ්‍ය පරිමාණ කර්මාන්ත පද්ධතියයි. දේශීය නිෂ්පාදන ජාත්‍යන්තරයට ගෙනයාම, විශාල රැකියා ප්‍රමාණයක් සම්පාදනය කිරීම, සිදුවන්නේ මේ ක්ෂේත්‍රය තුළයි. නමුත් මූල්‍ය පද්ධතිය සහ ඉන්ධන සැපයීම බිඳ වැටුණහොත් අපේ ආර්ථිකය මීටත් වඩා අඳුරු තත්වයකට ඇද වැටෙනවා. දැනට පවතින සංඥා කොහෙත්ම සුබදායී නැහැ. විරැකියාව වේගයෙන් වැඩිවෙනවා. මෙවැනි ආර්ථික අර්බුදයකදී ලෝකයේ අනෙකුත් රටවල් ප්‍රමුඛස්ථානය දිය යුතු අනුපිළිවෙළවල් සකස් කරනවා. අද අපේ රටේ ප්‍රධානම වී තිබෙන්නේ දේශපාලන ස්ථාවරත්වය ඇතිකර ගැනීමයි. දේශපාලනය අස්ථාවර වූ තැනක ආර්ථික ස්ථාවරත්වයක් රැඳී තිබෙන්නේ නැහැ. ආර්ථිකය ගොඩගන්න දේශපාලන ස්ථාවරත්වය ඉතා ඉක්මනින් සකස් කර ගත යුතුයි. ආර්ථිකය ඉදිරියට යද්දී බලශක්තිය සහ ආර්ථිකය අතර ධනාත්මක සම්බන්ධතාවයක් පවතිනවා. ඒ වගේම ප්‍රාග්ධන සම්පාදනයේ පිරිවැය සහ ආර්ථිකය ඉදිරියට යාම අතර සම්බන්ධයක් තිබෙනවා. මේ විචල්‍යයන් අතර සම්බන්ධතාවය කෙරෙහි දැඩි අවධානය යොමු කර ප්‍රමුඛතා අනුව ආර්ථිකය නිසි තැනට යොමුකිරීමේ වගකීම තිබෙනවා. රටක් හැටියට අපි ඒ වගකීම බාරගන්න සූදානම්. ඒ සම්බන්ධ නිරන්තර දැනුවත් කිරීම් මහජනතාව හමුවේ කිරීමට අපි කැපවී සිටිනවා.
මෙම මාධ්‍ය හමුව සඳහා ශ්‍රී ලංකා සංවර්ධන පරිපාලන ආයතනයේ හිටපු ජ්‍යෙෂ්ඨ උපදේශක, එංගලන්ත රෙඩිං විශ්වවිද්‍යාලයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය ශාන්ත ජයරත්න සහ හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී සුනිල් හඳුන්නෙත්තිද සහභාගි වූහ. ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාර්ය ශාන්ත ජයරත්න ඉංග්‍රීසි බසින් කරුණු ඉදිරිපත් කළේය.
කොළඹට කේන්ද්‍ර ගතවී තිබෙන ආර්ථිකය ගම වෙත ප්‍රසාරණය කිරීමේ ආර්ථික උපාය මාර්ගයේදී සංචාරක ව්‍යාපාරය ප්‍රමුඛස්ථානයක් ගන්නා බව ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක පවසයි. ඔහු මේ බව පැවසුවේ ඊයේ (27) කොළඹ ගලධාරි හෝටලයේ පැවති සංචාරක ව්‍යවසායක හමුවේදී ය. එම අවස්ථාවට ජාතික ජන බලවේගයේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති සම්පාදක කමිටුවේ සභාපති මහාචාර්ය අනිල් ජයන්ත, එම පක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු […]
කොළඹට කේන්ද්‍ර ගතවී තිබෙන ආර්ථිකය ගම වෙත ප්‍රසාරණය කිරීමේ ආර්ථික උපාය මාර්ගයේදී සංචාරක ව්‍යාපාරය ප්‍රමුඛස්ථානයක් ගන්නා බව ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක පවසයි.
ඔහු මේ බව පැවසුවේ ඊයේ (27) කොළඹ ගලධාරි හෝටලයේ පැවති සංචාරක ව්‍යවසායක හමුවේදී ය. එම අවස්ථාවට ජාතික ජන බලවේගයේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති සම්පාදක කමිටුවේ සභාපති මහාචාර්ය අනිල් ජයන්ත, එම පක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය, ආචාර්ය ශාන්ත ජයරත්න සමඟ විද්වතුන් පිරිසක් මෙන්ම සංචාරක ව්‍යවසායකයන් විශාල පිරිසක් සහභාගී වූහ.
එම අවස්ථාවේදී ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක දැක්වූ අදහස් පහත පළ කෙරේ.
සංචාරක ක්ෂේත්‍රයේ යම් ගැටලු පිළිබඳව මෙයට පෙර අපව හමුවී සාකච්ඡා කළ පිරිසක් වගේම පළමු වතාවට හමුවන විශාල පිරිසක් ඉන්නවා, අපිත් එක්ක සාකච්ඡා කරන්න, සංවාදයේ යෙදෙන්න. මේ අවස්ථාවට සහභාගි වන සියලු දෙනාටම ස්තුතිවන්ත වෙනවා. මෙහිදී ඔබට වැඩියෙන් ඇහුම්කන් දෙන්න බලාපොරොත්තු වන අතර අපේ දැක්මට අදාළ කරුණු කිහිපයක් කෙටියෙන් ඉදිරිපත් කරනවා.
කෝවිඞ් වසංගතයට සහ පාස්කු ප්‍රහාරයට පෙර ආර්ථිකයේ කුමන තැනක්ද සංචාරක ව්‍යාපාරයට තිබුණේ. ලංකාවට වැඩිම සංචාරකයන් පිරිසක් ආවේ 2018 වසරේදී. මිලියන 2.3ක් වගේ ප්‍රමාණයක් ඇවිත් ඩොලර් බිලියන 4.3ක පමණ ආදායමක් ඉපයූවා. දළ ජාතික නිෂ්පාදිතයට 4.9%ක පමණ දායකත්වයක් ලබාදුන්නා. ඍජු සහ වක්‍ර රැකියා ලක්ෂ හතරක පමණ ප්‍රමාණයක් ලබාදී තමන්ගේ ජීවනෝපාය බවට පත්කර ගෙන සිටියා. කුමන පැත්තකින් බැලුවත් ආර්ථිකයේ වැදගත් ස්ථානයක් සංචාරක ක්ෂේත්‍රය උසුලන බව මේ සංඛ්‍යා දත්ත, තොරතුරුවලින් පැහැදිලි වෙනවා. අපේ ආර්ථිකයේ මූලික කරුණු ගණනාවක් අතර, සංචාරක ක්ෂේත්‍රය ස්ථානගත කරන්නේ කොතැනද කියලා නිරාකරණය කර ගන්න ඕනෑ. එහිදී අපේ ආර්ථික උපාය මාර්ගය වැදගත් වෙනවා. අපේ ආර්ථික උපාය මාර්ගය හදනකොට සැලකිය යුතු ක්ෂේත්‍ර කිහිපයක් පවතිනවා. අපේ රටේ පිහිටීම, මේ රටේ ස්වභාවික සම්පත්, මානව සම්පතේ ස්වභාවය, භූ දේශපාලනයේ ස්වභාවය සහ මේ රට ගොඩනැගුණු ශිෂ්ටාචාරය යන කරුණු පහ මූලික වශයෙන් ඉතාම වැදගත් බව අපි විශ්වාස කරනවා.
මේ ක්ෂේත්‍ර අතරින් සංචාරක ව්‍යාපාරය අයත් වෙන්නේ රටේ ස්වභාවික සම්පත් තිබෙන ක්ෂේත්‍රයට බව අපි හිතනවා. අපේ රටේ ඉතාමත් හොඳ වෙරළ තීරයක් තිබෙනවා. දේශගුණික කලාප ගණනාවක්, විශාල ජෛව විවිධත්වයක්, පෞරාණික උරුමයන් රැසක් තිබෙන සහ ජනතාවගේ ආගන්තුක සත්කාර පිළිබඳව ඉහළින් ඔසවා තබා තිබෙනවා. අපේ රටේ ස්වභාවික සම්පත් මත ගොඩනැගෙන සංචාරක ව්‍යාපාරය වැදගත්ම ක්ෂේත්‍රයක්. අපි මේ මොහොතේ මුහුණ දී තිබෙන දිගු කාලයක් අනුගමනය කළ ආර්ථික ප්‍රතිවිපාකයන් මඟින් ප්‍රධාන ගැටලු දෙකකට කේන්ද්‍රගත වී තිබෙනවා. ඩොලර් හිඟය වගේම රුපියල් හිඟයකුත් ඇති වී තිබෙනවා. වැඩිපුරම කතා කෙරෙන්නේ ඩොලර් හිඟය ගැන. නමුත් රට තුළ භාවිතා කෙරෙන රුපියල් පවා හිඟවී තිබෙනවා. 2021දී අපේ විදේශ වෙළඳාමේ පාඩුව ඩොලර් බිලිය 8.2යි. ණය වාරික ගෙවීමට ඩොලර් බිලියන 6.7ක් වැය වෙනවා. ඒ කියන්නේ ඩොලර් බිලිය 14.8කට වැඩිය අතිරේක මුදලක් මේ කරුණු දෙක සඳහා පමණක් අවශ්‍ය වෙනවා. එය පියවා ගැනීමට විදෙස්ගත ශ්‍රමිකයන්ගෙන් ඩොලර් බිලියන 7කට ආසන්න මුදලක් ලැබෙමින් තිබුණා. සංචාරක ව්‍යාපාරයෙන් ඩොලර් බිලියන 4කට ආසන්න මුදලක් ලැබුණා. ඒ තත්වය තුළ ඩොලර් බිලියන 3.5කට ආසන්න හිඟයක් මේ ක්ෂේත්‍ර දෙක සඳහා පමණක් පවතිනවා.
අපේ රට මුහුණ දී සිටින ඩොලර් අර්බුදය විසඳීමේදී සංචාරක ව්‍යාපාරය වර්ධනය කිරීම තුළින් යම් උත්තරයක් සොයා ගත හැකියි. නමුත් ඩොලර් අර්බුදයට වඩා විශාල අර්බුදයක් රුපියල් සම්බන්ධයෙන් තිබෙනවා. 2021 රජයේ මුළු ආදායම ටි්‍රලියන 1.4යි. ණය වාරික ගෙවීම හැර රජයේ මුළු වියදම ටි්‍රලියන 3.5යි. තව විදිහකින් කියනවා නම් භාණ්ඩාගාරයට රුපියල් 40/-ක් ලැබෙන විට ආණ්ඩුව රුපියල්100/-ක් වියදම් කරනවා. ඒ කියන්නේ 60%ක ආදායම් හිඟයක් තිබෙනවා. රජයේ ආදායම්වලින් විශාල පංගුවක් ලැබෙන්නේ බදුවලින්. බදු ආදායම් ඉහළ යන්නේ ආර්ථිකය ප්‍රසාරණය වීමෙන්. ආර්ථිකය හැකිළුනොත් භාණ්ඩාගාරයට ලැබෙන ආදායම් පහත වැටෙනවා. මූල්‍ය අරමුදල සඳහන් කර තිබෙන්නේ මේ වර්ෂයේදී අපේ ආර්ථිකය ඍණ 8.7%කින් හැකිළෙන බවයි. ඒ කියන්නේ ජාතික ආදායම ඩොලර් බිලියන 72කට හැකිලේවි කියලා පුරෝකථනය කරනවා. එවිට භාණ්ඩාගාරයට ලැබෙන ආදායම තවත් පහත වැටෙනවා. රුපියල් අර්බුදය විසඳා ගැනීමේදීත් සංචාරක ව්‍යාපාරය පැතිරීම වැදගත් වෙනවා.
අපේ කෘෂිකර්මාන්තයට භූමියෙන් 11%ක් යොදවා තිබෙනවා. මේ භූමිය ආරක්ෂා කර ගැනීම ප්‍රධානම අභියෝගයක්. කෘෂිකර්මාන්තය වෙනුවෙන් භූමිය වර්ධනය කර ගැනීමට නොහැකි තත්වයක් තිබෙන්නේ. මේ නිසාත් ආර්ථිකයේ පළල් කර ගත හැකි ක්ෂේත්‍රයක් සංචාරක ව්‍යාපාරය. ජන ජීවිතය තුළ ග්‍රාමීය දුප්පත්භාවය සහ ග්‍රාමීය තරුණ තරුණියන්ට නව ආර්ථික අවස්ථා අහිමිවීම බරපතළ තත්වයක්. මේ නිසා ලක්ෂ දහයකට ආසන්න පිරිසක් ත්‍රී විලරය තමන්ගේ ආර්ථික ජීවනෝපාය බවට පත්කරගෙන තිබෙනවා. මෙතනට ලක්ෂ දහයක් ඇදී ගියේ ඒ තරුණ තරුණියන්ට නව රැකියා අවස්ථාවන් නිර්මාණය කිරීමට අසමත් වීමෙන්. ඒ පැත්තෙන් ගත්තත් සංචාරක ක්ෂේත්‍රය රැකියා අවස්ථා ග්‍රාමීය වශයෙන් ලබාදීමට වැදගත්. දැන් අපි ඇවිත් තිබෙන්නේ කොළඹ කේන්ද්‍රකර ගත් ආර්ථිකයේ උපරිමයට. මේ නිසා ග්‍රාමීය ජනතාව දක්වා ආර්ථිකය ප්‍රසාරණය කරන්න සිදුවෙනවා. ඒ වෙනුවෙන් වැදගත් ක්ෂේත්‍රයක් සංචාරක ව්‍යාපාරය. රටපුරා සංචාරක ගම්මාන ලෙස ප්‍රවර්ධනය කළ හැකි ගම් සහ නගර විශාල ප්‍රමාණයක් තිබෙනවා. අපේ ආර්ථිකය සංචාරක ආර්ථිකයක් දක්වා වර්ධනය කිරීම වැදගත් වෙනවා.
ඒ වෙනුවෙන් සංචාරකයන් ගෙන්වා ගැනීම අවශ්‍යයි. ඊට අදාළව ස්වභාවික සෞන්දර්යය, ශිෂ්ටාචාරය ගොඩනැගීම පිළිබඳ අධ්‍යයනය, ජෛව විවිධත්වය පිළිබඳ අධ්‍යයනය වගේ ක්ෂේත්‍ර තිබෙන අතර, ඒ වෙනුවෙන් පළමු කොටම ශ්‍රී ලංකාව පිළිබඳ ප්‍රතිරූපය ඉතාම වැදගත්. දැන් තිබෙන්නේ ඉතාම නරක චිත්‍රයක්. ලෝක බැංකුවෙන් පොහොර ගේන්න ණය මුදලක් ලබාදී එයින් හොරකම් කරනවා ද බලන්නත් කණ්ඩායමක් එවන බව කීවා. එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමිසම හමුවේ පවතින සාකච්ඡාව තුළ සිවිල් හා මානව අයිතිවාසිකම් රැකගැනීමට ආර්ථික අපරාධවලින් තොරවීම පිළිබඳවත් කතා වෙනවා. ඒ නිසා ඔවුන් ආර්ථික අපරාධ ගැන සොයා බලනවා. යුරෝපා පාර්ලිමේන්තුව, එංගලන්ත පාර්ලිමේන්තුව අපි ගැන කතා වෙන්නේ මොනවාද? කෙන්යාවේ කතා වෙන්නේ මොනවාද? බංගලිදේශයේ අගමැතිතුමිය අපි ගැන කීවේ මොනවාද? සංචාරක ව්‍යාපාරයට මොනතරම් හිතවත් පරිසර පද්ධතියක්, සම්පත් පද්ධතියක් තිබුණත් ශ්‍රී ලංකාව හැටියට යහපත් ප්‍රතිරූපයක් නැති නම් සංචාරක ව්‍යාපාරයට බලවත් පහරක් වදිනවා. මේ නිසා සංචාරක ව්‍යාපාරයට සම්බන්ධව ශ්‍රී ලංකාව පිළිබඳ ප්‍රතිරූපය අපි ගොඩනඟනවා. පළමුවෙන් කළ යුත්තේ එයයි.
දෙවනුව ආර්ථිකයේ ඇතිවන ඕනෑම චලනයකදී මේ ක්ෂේත්‍රය ආරක්ෂා කර ගත යුතුයි. උදාහරණයක් හැටියට ඉන්ධන හිඟය අපේ රටේ කර්මාන්ත පද්ධතිය ඇතුළු සියලු ක්ෂේත්‍රයන්ට බලපානවා. එහෙම වුණත් සංචාරක ව්‍යාපාරය ආර්ථික උපාය මාර්ගයේ වැදගත් කොටසක් නම්, ප්‍රමුඛතාවය මේ ක්ෂේත්‍රයට දිය යුතුයි. ආසියානු කුසලාන ක්‍රිකට් තරගාවලිය ලංකාවේ පැවැත්වීමට නියමිතව තිබුණත් පවතින තත්වය යටතේ ඩුබායිවලට ගෙන ගියා. නමුත් මේ නිසා ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට්වලට අමතර ඩොලර් මිලියන 2ක් ලැබුණු බව ක්‍රිකට් ආයතනයේ සභාපතිවරයා කියා තිබුණා. ක්‍රිකට් සම්බන්ධයෙන් පමණක් හිතුවොත් ඒක වැදගත්. නමුත් රටක් විදිහට හිතුවොත් සංචාරකයෙකුට එන්න බැරි ප්‍රශ්නයක් තිබුණේ. ආසියානු කුසලානයට කණ්ඩායම් අටක් විතර ලංකාවට ආවා නම්, දැන් ලංකාව සුරක්ෂිතයි කියන ප්‍රතිරූපය ගොඩනැඟෙනවා. නමුත් ඊට පස්සේ සිදුකළේ ඩුබායිවල මැච් එක ගහලා “විසිට් ශ්‍රී ලංකා” කියලා දැන්වීම් පළ කරනවා. සංචාරකයාට අවශ්‍ය සුරක්ෂිතභාවය ලබාදීම පිළිබඳවයි ක්‍රිකට් තරගාවලිය අතරේ පෙන්වන්න තිබුණේ. ක්‍රිකට් ආයතනය ගැන විතරක් හිතනවා නම්, ඩුබායිවල මැච් එක පැවැත්වීම ලාභයි. නමුත් රටේ සමස්ත ආර්ථිකයේ කොටසක් සංචාරක ව්‍යාපාරය ලෙස හිතනවා නම්, මැච් එක මෙහෙ ගහන්න ඕනෑ. ටීම් අටක් සම්බන්ධයෙන් නවාතැන්, ප්‍රවාහන පහසුකම්, ලබාදී කළමනාකරණය කර ගන්න බැරි නම් රටේ ප්‍රතිරූපය මොකක්ද? සංචාරක ව්‍යාපාරය ආර්ථිකයේ වැදගත් ක්ෂේත්‍රයක් නම්, ඕනෑම කැලඹීමකදී මේ ක්ෂේත්‍රය ආරක්ෂා කර ගැනීමට ප්‍රමුඛතාවය දෙන්න ඕනෑ.
තුන්වනුව ඉතාමත් කැලඹීම් තිබෙන සංවේදී ක්ෂේත්‍රයක් සංචාරක ව්‍යාපාරය කියන්නේ. පාස්කු ප්‍රහාරය, වැනි ලංකාව තුළ තත්වය වගේම ලෝකයේ ඇතිවන තත්වයන් අනුව මේ ක්ෂේත්‍රය උච්ඡාවචනය විය හැකියි. අන්න එවැනි අවස්ථාවලදී ස්ථායී රැකවරණයක් ලබාදීමට රැකවරණ අරමුදලක් පිහිටුවිය යුතුයි. 2007 දී එක්සත් ජනපදයේ මූල්‍ය වෙළඳපොළ තුළින් ඇතිවූ ආර්ථික කඩා වැටීමෙන් බැංකු පද්ධතියම අනතුරට පත් වුණා. නමුත් ඇමෙරිකානු රජය බැංකු පද්ධතියට ඩොලර් බිලිය 700ක් මුදා හැරියා. සාමාන්‍ය පුරවැසියන් අර්බුදයකට පත්වී සිටියදී බැංකු පද්ධතිය බේරා ගන්න මේ මුදල වියදම් කිරීම ගැන විශාල විවේචනයක් ආවා. නමුත් ආර්ථික පද්ධතිය සුරක්ෂිත කර ගැනීම සඳහා ඒ ආණ්ඩුව වැය බරක් දැරුවා. සංචාරක ව්‍යාපාරයත් මේ ලෙස ආරක්ෂා කර ගැනීම අපගේ වගකීමක්. මෑත කාලයේ සංචාරක ව්‍යාපාරයට බලපෑ අර්බුදයන් වැනි තත්වයන්වලදී සංචාරක රැකවරණ අරමුදලක් තිබීම වැදගත්. කෝවිඞ් වසංගතයේදී සෑම රටක්ම වාගේ තමන්ගේ ආර්ථිකයන් රැකගන්න භාණ්ඩාගාරයෙන් මුදල් යෙදවූවා. මෙවැනි තත්වයන්ට මුහුණ දෙන්න රැකවරණ අරමුදලක් අපි ඇති කරනවා.
සංචාරක ව්‍යාපාරය පටු ක්ෂේත්‍රයකට සීමාවී නැහැ. ප්‍රවාහනය, සෞඛ්‍යය, විනෝදාස්වාදය, වගේ ක්ෂේත්‍ර ගණනාවක එකතුවක්. මේ නිසා සංචාරක ව්‍යාපාරය සම්බන්ධයෙන් මධ්‍යගත මධ්‍යස්ථානයක් ඕනෑ. ඒ නිසා මේ සියලු ක්ෂේත්‍ර නියෝජනය වන පරිදි සංචාරක කොමිෂන් සභාවක් පත්කරන්න ඕනෑ. ඒ වගේම මේ ක්ෂේත්‍රයේ නියැලී සිටින කණ්ඩායම් නියෝජනය වන කොමිෂන් සභාවක් ඕනෑ. මේ ක්ෂේත්‍රයේ අභ්‍යන්තර ගැටුම්, වෙනස්කම් සමනය කර ගැනීමට මේ වැනි කොමිෂන් සභා අවශ්‍යයි. ඒ වගේම මේ ක්ෂේත්‍රයේ 99%කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් රඳා පවතින්නේ පෞද්ගලික අංශයේ. එහෙම නම් ඊට අදාළ යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය කර දීම අපේ මූලික කාර්යභාරයක්. සංචාරක ව්‍යාපාරය සම්බන්ධයෙන් අපේ දැක්මේ පස්වැනි ස්ථානය මේ වෙනුවෙන් යොමුකර තිබෙනවා. හයවෙනුව අපේ ඉතිහාසයේ සංචාරක ව්‍යපාරය ගැන ඇතිවී තිබෙන ආකල්පය වෙනස් කරන්න ඕනෑ. මේ ක්ෂේත්‍රයේ කාන්තාවන්ගේ නියැලීම 6%ක් වගේ සීමිත ප්‍රමාණයක සීමා වෙනවා. නමුත් මේ සම්බන්ධයෙන් තිබෙන ආකල්පය යහපත් එකක් නොවෙයි. ඒ ආකල්ප වර්ධනය කිරීමට අදාළ අධ්‍යාපනයක්, සාහිත්‍යයක් ඇති කරන්න ඕනෑ. සංචාරක ව්‍යාපාරය සම්බන්ධයෙන් දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් හැටියට අපි සම්බන්ධ වෙන්නේ මේ ක්ෂේත්‍ර හය තෝරාගෙන.
රටේ ප්‍රතිරූපය ගොඩනැංවීම, ක්ෂේත්‍රයේ අර්බුද විසඳීමට මැදිහත්වීම, මූලික කරගත් කරුණු හය මූලික සංවර්ධනය කරගත් සංවර්ධනයත් අපේ පාලනයක් යටතේ ස්ථාපිත කිරීමේ දැක්මක් අපට තිබෙනවා. 2030 වන විට මේ ව්‍යාපාරය කොතැනකට ගෙන යා යුතුයි ද කියන දැක්මක් අපට තිබෙනවා. ඒ වෙනුවෙන් ඉලක්ක සම්පාදනය, යටිතල පහසුකම් සම්පාදනය, ආකල්පමය වෙනස්කම් ඇති කිරීම, මූල්‍ය පහසුකම් ලබාදීම සහ නීතිමය රෙගුලාසි සම්පාදනය අපේ කාර්යභාරයයි. මේ වෙනුවෙන් විවෘතව අදහස් දක්වන්න, සංවාද කරන්න අපි සූදානම්.
– www.lankatruth.com
தேசிய மக்கள் சக்தியின் தலைவர் அநுர திசாநாயக்க கோட்டாபய ராஜபக்ஷ மிகவும் பலம்வாய்ந்த தலைவரென எமக்கு எடுத்துக்காட்டி இருந்தார்கள். வெள்ளை வேன் கலாசாரம், ஊடகவியலாளர்களை கடத்திச் சென்ற, ஊடகவியலாளர்களை படுகொலைசெய்த ஒருவர் என்றவகையில் கோட்டாபய ராஜபக்ஷ சமூகமயப்படுத்தப்பட்டிருந்தார். ஆனால் என்ன நடந்தது? எமது வாழ்நாளில் கண்ட மிகப்பெரிய மக்கள் எழுச்சியின் மத்தியில் கள்ளத்தனமாக தப்பியோடவேண்டிய நிலை அவருக்கு ஏற்பட்டது. அவரிடம் சனாதிபதி அதிகாரம், பொலீஸாரை நெறிப்படுத்துகின்ற அதிகாரம், அமைச்சரவை, பாராளுமன்றத்தில் மூன்றிலிரண்டு பெரும்பான்மைப் பலம் இருந்தது. அவரது […]
தேசிய மக்கள் சக்தியின் தலைவர் அநுர திசாநாயக்க
கோட்டாபய ராஜபக்ஷ மிகவும் பலம்வாய்ந்த தலைவரென எமக்கு எடுத்துக்காட்டி இருந்தார்கள். வெள்ளை வேன் கலாசாரம், ஊடகவியலாளர்களை கடத்திச் சென்ற, ஊடகவியலாளர்களை படுகொலைசெய்த ஒருவர் என்றவகையில் கோட்டாபய ராஜபக்ஷ சமூகமயப்படுத்தப்பட்டிருந்தார். ஆனால் என்ன நடந்தது? எமது வாழ்நாளில் கண்ட மிகப்பெரிய மக்கள் எழுச்சியின் மத்தியில் கள்ளத்தனமாக தப்பியோடவேண்டிய நிலை அவருக்கு ஏற்பட்டது. அவரிடம் சனாதிபதி அதிகாரம், பொலீஸாரை நெறிப்படுத்துகின்ற அதிகாரம், அமைச்சரவை, பாராளுமன்றத்தில் மூன்றிலிரண்டு பெரும்பான்மைப் பலம் இருந்தது. அவரது அண்ணன் பிரதமராகி இருந்தார். ஏனைய அண்ணன்மார்கள் அமைச்சர்களாகி இருந்தார்கள். இரண்டு மகன்மார்கள் அமைச்சர்களாகி இருந்தார்கள். அவையனைத்துமே இருந்தும் மக்களின் சக்தியின் மத்தியில் தப்பியோடவேண்டி நேரிட்டது. இலங்கையில் முதல்த்தடவையாக மக்களின் கண்ணெதிரில் அதிகாரம் தம்மிடமே இருக்கின்றதென்பதை காட்டியுள்ளார்கள். ஆனால் நீண்டகாலமாக ஆட்சியாளர்கள் மக்களின் அந்த பலத்தை வெளியே வரவிடாமல் அடக்கி வைத்திருந்தார்கள். அமைச்சருக்கு பிரதேசத்தின் பாராளுமன்ற உறுப்பினருக்கு மாத்திரமன்றி பிரதேச சபை உறுப்பினருக்கும் பயந்து வாழ்கின்ற மக்களை உருவாக்கி வைத்திருந்தார்கள். ஆனால் மக்களின் எழுச்சியின் மத்தியில் உறுப்பினர்களுக்கு குறைந்தபட்சம் சாவு வீடொன்றுக்கு வரமுடியாத நிலை உருவாக்கப்பட்டது. அதற்கு முன்னர் மக்களால் அவர்களிடம் செல்ல முடியாது. தற்போது அவர்களால் மக்களிடம் செல்ல முடியாது.
பரந்துள்ள பலத்தை ஒழுங்கமைந்தவகையில் ஒருங்கிணைக்கவேண்டிய நிலையே எங்களுக்கு இருக்கின்றது. போராட்டம் பாரிய ஒரு அனுபவமாகும். மக்களின் பாரிய எழுச்சி இடம்பெற்றது. எனினும் பெறுபேறு பகுதியளவானதே. பாராளுமன்றத்திற்கு வரக்கூட வாக்குகளைப் பெறமுடியாத ரனில் விக்கிரமசிங்க சனாதிபதியானார். அதனால் எவருக்கும் சிறியதோர் எதிர்பார்ப்புச் சிதைவு இருக்கின்றது. உச்ச வெற்றியை நோக்கிச் செல்லமுடியாமை பற்றிய கவலை இருக்கின்றது. ஆனால் இரண்டாவது எழுச்சி தேசிய மக்கள் சக்தியின் தலைமைத்துவத்துடனும் நெறிப்படுத்தலுடனுமே இடம்பெறும். அதனாலேயே நாங்கள் ஒழுங்கமைய வேண்டும். பரவலாக ஆர்ப்பாட்டம் செய்து கூக்குரலிட்டு தமது வேதனையையும் கோபத்தையும் வெளிப்படுத்த மாத்திரமே முடியும்: பிரச்சினை தீர மாட்டாது. ஒழுங்கமைந்த சக்தியொன்றைக் கட்டியெழுப்புவதன் மூலமாக மாத்திரமே உண்மையான தீர்வினைப் பெற்றுக்கொள்ள முடியும். பெரும்பாலானவர்கள் பதற்றமடைந்தாலும் நாங்கள் பதற்றமடையப் போவதில்லை. இலங்கையில் உள்ள அனைத்து கிராம அலுவலர் பிரிவுகளிலும் நாங்கள் தொகுதி அமைப்புகளை நிறுவுவோம்.
ஒழுங்கமைந்தவகையில், முறையான தலைமைத்துவத்துடன், சரியான நோக்கத்துடன் இலக்கினை நோக்கி மக்கள் எழுச்சிபெற்றால் உண்மையான வெற்றியை பெற்றுக்கொள்ள முடியும். பொதுவான தேர்தல் தேசப்படத்தைப் பார்த்தால் இந்த சனாதிபதிக்கு மேலும் இரண்டு வருடங்களுக்கு மேற்பட்ட காலம் இருக்கின்றது. பாராளுமன்றம் மூன்று வருடங்களுக்கு சற்று குறைந்த காலத்திற்கு செல்லுபடியாகும். ஆனால் எம்மால் இனிமேலும் பார்த்துக்கொண்டிருக்க முடியாது. ஆட்சிக் குழுக்கள் எமது நாட்டை முற்றாகவே நாசமாக்கி விட்டன. கடந்த ஏப்பிறல் 12 ஆந் திகதி எமது நாட்டின் கறுப்புத் தினமாகும். நாங்கள் பெற்றுள்ள வெளிநாட்டுக் கடன்களை இனிமேலும் செலுத்த முடியாதென மத்திய வங்கி ஆளுனர் தீர்மானமொன்றை வெளியிட்டார். அதாவது எமது நாடு வங்குரோத்து நிலையடைந்து விட்டதென்பதை உத்தியோகபூர்வரீதியாக அறிவிப்பதாகும். இலங்கை தற்போது உலகத்திற்கே கடனாளியாகி விட்டது. நிலைமை எளிமையானதல்ல. இந்த பயணப்பாதையின் இறுதிப் பாதகவிளை எமது நாடு வங்குரோத்து நிலையடைவதே என நாங்கள் நீண்டகாலமாக மக்களுக்கு கூறிவந்தோம். தற்போது ஒரு நாடு என்றவகையில் உத்தியோகபூர்வரீதியாக கடனிறுக்க வகையற்றுப் போயுள்ளதென்பது வெளிப்படுத்தப்பட்டுவிட்டது. இதனால் எந்தவொரு நாடும் எமக்கு கடன் தரமாட்டாது. சிறியசிறிய உதவிகளை வழங்குவது மாத்திரமே. தமிழ்நாட்டின் பிச்சைக்காரர்கள்கூட சேகரித்துக்கொண்ட பணத்தை எங்களுக்கு அனுப்பி வைக்கிறார்கள். புள்ளிவிபரங்களுக்குள்ளே மறைந்துள்ள நிலைமை மிகவும் பயங்கரமானது. எண்ணெய் வந்துவிட்டது என்பதற்காக பிரச்சினைகள் தீரவில்லை. ஏப்பிறல் மாதத்தில் இருந்து செலுத்தவேண்டியுள்ள வெளிநாட்டுக் கடனின் அளவு 2490 மில்லியன் டொலர்களாகும். மார்ச்சு மாதமளவில் கடனையும் செலுத்தி சிறிதளவு எண்ணெயையும் கொண்டு வந்தார்கள். செத்தெம்பர் மாதத்தில் கடனைச் செலுத்தாமல் எண்ணெய் சற்று அதிகமாக இருக்கிறது மாத்திரமே. உண்மைநிலை எமது பொருளாதாரம் மார்ச்சு மாதத்தைவிட பயங்கரமானது. உலகின் எல்லா அமைப்புகளும் இது சம்பந்தமாக எச்சரிக்கை விடுத்திருந்தன.
மத்தியவங்கி ஆளுனர் அண்மையில் மக்களின் முதலாவது எழுச்சியைப் பார்க்கிலும் இரண்டாவது எழுச்சி பயங்கரமானது எனக் கூறியிருந்தார். உணவு இன்மையால் இரண்டாவது எழுச்சி இடம்பெறுமெனவும் நாட்டில் பாரிய இரத்தவெள்ளம் பாயக்கூடுமெனவும் மத்திய வங்கி ஆளுனர் நாட்டுக்கு கூறியுள்ளார். இந்த நிலைமையின்கீழ் தேர்தலுக்காக மேலும் மூன்று வருடங்கள் பொறுமையாக காத்திருக்க வேண்டுமா? இந்த ஆட்சியாளர்கள் பிரச்சினைகளை தீர்த்துவிடுவார்களென எவராலும் கூறமுடியுமா? பிள்ளை மயக்கமுற்று பாடசாலையில் விழுமாயின், புற்றுநோய்க்கு மருந்து இல்லாவிட்டால், உழவனுக்கு உரம் இல்லாவிட்டால் என்ன நேரும்? நிர்மாணத்துறையில் மாத்திரம் ஆறு இலட்சம் பேருக்கு தொழில்கள் அற்றுப்போய்விட்டன. திறைசேரியில் பணம் இல்லாவிட்டாலும் மென்மேலும் அமைச்சர்கள் பதவிப்பிரமாணம்செய்து மக்களின் பணத்தை நாசமாக்குகிறார்கள். இந்த நிலைமையில் இருந்து நாட்டை மாற்றியமைக்க வேண்டியது நாம் அனைவருமே. மக்களுடன் உரையாடலை மேற்கொண்டு அவர்களுடன் கலை, இலக்கிய படைப்புகளை இரசித்திடக்கூடிய மனித வாழ்க்கையை நாங்கள் உருவாக்கிட வேண்டும். அதற்காக தேசிய மக்கள் சக்தியின் கொடியை ஊரிலும் நாட்டிலும் வெற்றியீட்டச் செய்விக்க அனைவரும் ஒன்றுசேர்வோம்.
தேசிய மக்கள் சக்தியின் மாவட்ட நிறைவேற்றுச்சபை உறுப்பினர் சட்டத்தரணி தாரக்க நாணாயக்கார
முதலில் அழைப்புவிடுக்கப்படுகின்ற எந்தவொரு தேர்தலிலும் அக்குரெஸ்ஸ தொகுதியை அமோக வெற்றியீட்டச் செய்விக்க தேசிய மக்கள் சக்தியைச் சேர்ந்த நாமனைவருமே எம்மை அர்ப்பணிக்கிறோம். ரனில் ராஜபக்ஷவை முதன்மையாகக்கொண்ட அரசாங்கம் அடக்கியாள்வதற்கான அனைத்து நடவடிக்கைகளையும் மேற்கொண்டு வருகையில் நாங்கள் சனநாயக வழியிலேயே இந்த பயணத்தை மேற்கொண்டு வருகிறோம். அரச இரகசியங்கள் சட்டத்தின்படி எனக் கூறிக்கொண்டு வர்த்தமானி அறிவித்தல்களை பிரசுரித்து பலத்த பாதுகாப்பு வலயங்களை பிரகடனஞ் செய்துள்ளார்கள். சோஷலிஸ இளைஞர் சங்கத்தின் ஆர்ப்பாட்டப் பேரணி பலத்த பாதுகாப்பு வலயத்திற்குள் பிரவேசிக்காமல் கறுவாத்தோட்ட பொலீஸாருக்கு முன்னறிவித்தல் வழங்கியிருந்த வேளையில் மிலேச்சத்தன்மான தாக்குதலை நடாத்தி பெருந்தொகையானோரைக் கைதுசெய்தார்கள். கைதுசெய்யப்பட்ட அனைவருக்கும் நீதிமன்றம் ஏற்கெனவே பிணை வழங்கியுள்ளது. தோன்றுகின்ற மக்கள் ஆர்பாட்டங்களை நிறுத்துவதற்கான இரண்டு வழிமுறைகள் இருக்கின்றன. ஒன்று புதிய ஆட்சியொன்றை அமைத்துக்கொள்ள மக்களுக்கு வாய்ப்பளிப்பதாகும். அப்படியில்லாவிட்டால் அங்குமிங்கும் பலத்தபாதுகாப்பு வலயங்களை வர்த்தமானியில் பிரசுரிப்பதற்குப் பதி்லாக முழு நாட்டையும் சிறைச்சாலையாக மாற்றி வர்த்தமானி அறிவித்தலை வெளியிடுவதாகும். மக்கள் அந்த அளவிலான அழுத்தத்துடன் தொடர்ந்தும் தாங்கிக்கொண்டு இருக்காமல் வீதியில் இறங்குவார்கள்.
தேசிய மக்கள் சக்தியின் தேசிய நிறைவேற்றுப் பேரவை உறுப்பினர் சரோஜா சாவித்திரி போல்ராஜ்
பெண்கள் என்ற வகையிலும் ஒரு தாய் என்றவகையிலும் நான் பெருந்தொகையானோருடன் உரையாடி இருக்கிறேன். பாடசாலை ஆசிரியை என்றவகையில் அந்த பிள்ளைகளின் உண்மையான நிலைமை எனக்குத் தெரியும். பாடசாலையில் 15 நிமிட காலைவேளைக் கூட்டத்தை நடாத்த முடிவதில்லை. மயக்கமுற்று பிள்ளைகள் விழத்தொடங்குகிறார்கள். முன்னர் நாங்கள் அந்தப் பிள்ளைகளிடம் காலை உணவு உண்டீர்களா எனக் கேட்டோம். தற்போது பெருந்தொகையானோருக்கு காலையில் மாத்திரமல்ல இரவு உணவும் கிடையாது. அதைப்போலவே ஐந்து நாட்களும் பாடசாலைக்குவர பஸ் கட்டணங்களை தாங்கிக்கொள்ள பெற்றோர்களால் முடியாதுள்ளது. உங்கள் பிள்ளை இழக்கின்ற சோற்றுப்பொதியின் உரிமை, கல்விக்கான உரிமையை வென்றெடுப்பதற்கான போராட்டத்திற்காக நாங்கள் அனைவரும் குழுமியுள்ளோம். அது தனிப்பட்ட சிறப்புரிமைகள் அல்லது உரிமைகளை வென்றெடுப்பதற்கான போராட்டமல்ல. தற்போது இருப்பவர்கள் ஒரு நாடு என்றவகையில் அழுத்தத்திற்கு இலக்காகியுள்ள மக்களுக்கு உண்மையாகவே தீர்வுகளைக் கண்டறிவதற்காக புரிந்துணர்வுடன் ஒன்றுசேர்ந்துள்ள மக்களாவர். அதனால் சனநாயகரீதியாக மக்களுக்கு ஆட்சியை அமைத்துக்கொள்வதற்கான வாய்ப்பினை வழங்குமாறு அழுத்தம் கொடுக்கிறோம். அவ்வாறு இடம்பெறாவிட்டால் வீதியில் இறங்கி எமது உரிமையை வென்றெடுப்பதற்காக வீதிக்கு வருவோம் என்பதை வலியுறுத்துகிறோம்.
பழம்பெரும் நடிகர் கலாநிதி பிரசன்னஜித் அபேசூரிய
அதிகாரத்திற்கு வருகின்ற அரசியல் கட்சியால் எமது வாழ்க்கை, எமது எதிர்காலம், எமது கல்வி மற்றும் எமது கலாசாரம் ஆகிய அனைத்துமே தீர்மானிக்கப்படுகின்றது. இற்றைவரை அதிகாரத்திற்கு வந்த எந்தவோர் அரசியல் கட்சியும் இந்த நாட்டையும் மக்களையும் நேசித்தவை அல்ல. அதனால்த்தான் இந்த நாடு இத்தகைய கவலைக்கிடமான நிலைமைக்கு வீழ்ந்துள்ளது. இந்த நிலைமையின்கீழ் நாங்கள் எமது படைப்புக்களால் மாத்திரம் மக்கள் முன் செல்வதில் பலனில்லை என்பதை விளங்கிகொண்டோம். இந்த நாடு மீது அன்பு செலுத்துகின்ற, இந்த நாட்டைக் கட்டியெழுப்பக்கூடிய தெளிவான அரசியல் இயக்கத்திற்கு நாங்கள் எமது ஒத்துழைப்பினை வழங்கியே ஆகவேண்டுமென்பதை நாங்கள் விளங்கிக்கொண்டோம். அதனால் பயமின்றி, வெட்கமின்றி, வீதியில் இறங்கி பயணிக்கக் கூடியவகையில் தேசிய மக்கள் சக்தியுடன் ஒன்றிணைந்தோம். இறுதித் தருணத்தில் நாங்கள் தவறிழைத்துவிட்டோம் என்ற பச்சாதாபமற்ற தீர்மனமொன்றை நான் தனிப்பட்டவகையில் எடுத்தேன். பல கலைஞர்கள் இந்த முடிவினை எடுத்துள்ளார்கள். நாம் பெற்றுள்ள ஏனைய விருதுகளைப் பார்க்கிலும் தனிப்பட்ட வகையில் நான் தற்போது எமது அரசியல் காரணமாக மக்களிடமிருந்து கிடைக்கின்ற விருதினை பெரிதும் மதிக்கிறோம். மக்களிடமிருந்து கிடைக்கின்ற அந்த அன்பு ஏனைய அனைத்து விருதுகளையும் பார்க்கிலும் என்றுமே கிடைத்திராத வகையில் தற்போது எமக்கு கிடைத்து வருகின்றது. நான்பெற்ற மிகப்பெரிய விருது மக்களின் இந்த விருதாகும்.
தேசிய மக்கள் சக்தியின் தேசிய நிறைவேற்றுப் பேரவை உறுப்பினர் சுனில் ஹந்துன்னெத்தி
இந்த நாட்டைப் பொறுப்பேற்று திருட்டுகள், மோசடிகள், ஊழல்களின்றி தேசிய மக்கள் சக்தியால் மாத்திரமே நாட்டைக் கட்டியெழுப்ப முடியுமென தற்போது பொதுமக்கள் அறிவார்கள். எமது வெளியுறவுக் கொள்கை, பொருளாதாரக் கொள்கை, வெளிநாட்டுக் கடன் தொடர்பான சிக்கல் போன்றவை பற்றி எம்மிடம் கேட்கிறார்கள். மக்கள் எம்மீது அவ்வளவு நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்தி நாடுபூராவிலும் எம்முடன் இணைந்து வருகிறார்கள். ஐக்கிய தேசிய கட்சியின் ரனில் விக்கிரமசிங்க, அந்த கட்சியில் இருந்து பிரிந்துசென்ற சஜித் பிரேமதாச, ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சியின் மைத்திரிபால சிறிசேன போன்ற பல்வேறு தலைவர்கள் இருக்கிறார்கள். எம்மிடம் இதற்கு முன்னர் புதிய கட்சிகளின் தலைவர்களைப்போல் எமது கட்சியின் தலைவர் யாரென எம்மிடம் கேட்டார்கள். இப்போது அநுர குமார திசாநாயக்கவிற்கு கூறுகிறார்கள் “இந்த நாட்டை சீக்கிரமாக ஒப்படைக்க நாங்கள் தயார். சீக்கிரமாக ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள்” என்று. தேர்தலின்போது கிராம மட்டத்தில் எவருக்கு வாக்களிப்பது எனும் கேள்வியும் மக்களுக்கு இருக்கின்றது. முழுநாட்டிலும் இந்த கேள்விக்கு பதிலளிக்க அக்குரெஸ்ஸவில் தொடங்கி இருக்கிறார்கள். தேர்தல் தொகுதி அடிப்படையில் மாத்திரமன்றி ஒவ்வொரு கிராம அலுவலர் பிரிவு மட்டத்திலும் தொகுதி அமைப்பு தேசிய மக்கள் சக்தியால் அறிமுகஞ் செய்யப்பட்டுள்ளது. மாத்தறை மாவட்டத்தில் அக்குரெஸ்ஸ தொகுதியைச் சேர்ந்தவர்களுக்கு இனிமேல் அவ்வாறான கேள்வியொன்று கிடையாது. எதிர்வரும் இரண்டு மாதங்களுக்குள் மாத்தறை மாவட்டத்தின் அனைத்து தொகுதிகளிலும் நிறைவேற்றுச் சபையை பூர்த்திசெய்ய நாங்கள் நடவடிக்கை எடுப்போம். தேசிய மக்கள் சக்தியின் அரசாங்கமொன்றில் சம்பந்தப்பட்ட தேர்தல் தொகுதிகளைக் கட்டியெழுப்ப, மக்களின் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு வழங்குவதற்கான திட்டங்கள் வகுக்கப்படும். எமது பொதுவான பொருளாதார வேலைத்திட்டம் உற்பத்திப் பொருளாதாரமொன்றைக் கட்டியெழுப்பி மக்களை அதனோடு தொடர்புபடுத்தி பெறுபேறுகளை பெற்றுக்கொடுப்பதாகும். அதற்கு அமைவாக ஒவ்வொரு தேர்தல் தொகுதியிலும் தரவுகளை சேகரித்து முறையான திட்டமொன்று வகுக்கப்படும். அந்த முன்மாதிரியை அக்குரெஸ்ஸவில் இருந்து முழுநாட்டுக்கும் வழங்க நடவடிக்கை எடுக்கப்படும். கடன் இல்லாத நாடு உருவாக்கப்படுகின்ற நாளில், அடிமையற்ற மனிதன் உருவாக்கப்படுகின்ற நாளில் அந்த நாட்டை உருவாக்குகின்ற அசுர மனிதர்களாக நாங்கள் அனைவரும் மாறுவோமென கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
தேசிய மக்கள் சக்தியின் தேசிய நிறைவேற்றுப் பேரவை உறுப்பினர் சட்டத்தரணி உபுல் குமரப்பெரும
ஒரு நாட்டின் சட்ட முறைமையின் திட்டவட்டமான தன்மையின் அத்திவாரம் நாட்டைக் கட்டியெழுப்புகின்ற பிரதான காரணியென ஒரு சட்டத்தரணி என்றவகையில் நான் கருதுகிறேன். இன்றளவில் இந்நாட்டில் சட்டமொன்று இருக்கின்றதா, சட்டமொன்று இருக்குமாயின் அது எந்த சட்டம் எனும் கேள்வி எழுந்துள்ளது. எமக்கு விளங்குகின்ற இடத்தில் இருந்து பேசுவதற்காக எளிமையான உதாரணமொன்றைக் கூறுகிறேன். எமது நாட்டில் சிறுவர் துர்ப்பிரயோக வழக்கு ஒன்றைத் தீர்த்துக்கொள்ள 15 வருடங்களாவது கழிகின்றது. 12 வயதுடைய சிறுமியொருத்தி துரப்பிரயோகத்திற்கு இலக்காகினால் பொலீஸில் முறைப்பாடுசெய்து, பொலீஸ் புலன் விசாரணைகளின் பின்னர் புலனாய்வு அறிக்கைகள் சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களத்திற்கு அனுப்பிவைக்கப்பட்டு பல வருடங்களுக்குப் பின்னர் சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களத்தினால் மேல்நீதிமன்றத்திற்கு குற்றப்பகர்வு சமர்ப்பிக்கப்படுகின்றது. இந்த செயற்பாங்கு நிறைவடைகையில் அந்த சிறுமிக்கு வயது இருபதுகளாக மாறிவிடும். தனக்கு சிறிய வயதில் நேர்ந்த குற்றச்செய்ல் சம்பந்தமாக இவ்வளவு காலமாக நினைவில் இருக்குமா? அதைப்போலவே அவர்கள் இளம் வயதில் வெட்கப்படுவார்கள். ஒரு சில சாட்சியங்கள் அழிந்துபோயிருக்கலாம். கண்ணால் கண்ட சாட்சியாளர்கள் இறந்திருக்கலாம். வேறு சாட்சிகளும் அழிந்திருக்கலாம். எமது நாட்டின் சட்ட முறைமையில் அத்தகைய பாரிய வழுக்கள் நிலவுகின்றன. அதைப்போலவே அரசதுறை நியமனங்கள் மற்றும் பதவியுயர்வு வழங்குதல் அரசியல் அழுத்தத்தின்பேரில் இடம்பெறுகின்றது. இந்த நிலைமையை மாற்றியமைத்திட வேண்டும். எமது ஆட்சியின்கீழ் எந்தவோர் அரச அலுவலருக்கும் பக்கச்சார்புடையவர்களாக செயலாற்ற இடமளிக்கமாட்டோம். அதைப்போலவே உங்களின் நண்பர்கள் பலர் தினந்தோறும் வெளிநாடு செல்லும்போது உங்களுக்கு வேதனை தோன்றவில்லையா? நாங்கள் இந்த ஒட்டுமொத்த முறைமையையும் மாற்றிடுவோம். அதனை மாற்றயமைப்பதற்கான பலம், அதனை மாற்றியமைப்பதற்கான நேர்மை, மாற்றியமைப்பதற்கான திறன் மற்றும் ஆற்றல் இங்கே இருக்கின்றது. சரியான முறையியலின் கீழ் ஐந்து வருடங்களுக்குள் இந்த நாட்டை மாற்றியமைக்க முடியும்.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඉතාමත් ශක්තිමත් නායකයෙක් කියලා අපට පෙන්වා දී තිබුණා. සුදු වෑන් සංස්කෘතිය, මාධ්‍යවේදීන් පැහැරගත්, මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කළ, පුද්ගලයෙක් හැටියට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සමාජගත වී සිටියා. නමුත් මොකක්ද වුණේ? අපේ ජීවිතයේ දැකපු විශාලම ජනතා නැගිටීම හමුවේ ඔහුට හොර රහසේ පළා යන්න සිදුවුණා. ඔහු ළඟ ජනාධිපති බලය, සේනාධිනායක බලය, පොලීසිය මෙහෙයවීමේ බලය වගේම, ඇමති මණ්ඩලයක්, පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් […]
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඉතාමත් ශක්තිමත් නායකයෙක් කියලා අපට පෙන්වා දී තිබුණා. සුදු වෑන් සංස්කෘතිය, මාධ්‍යවේදීන් පැහැරගත්, මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කළ, පුද්ගලයෙක් හැටියට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සමාජගත වී සිටියා. නමුත් මොකක්ද වුණේ? අපේ ජීවිතයේ දැකපු විශාලම ජනතා නැගිටීම හමුවේ ඔහුට හොර රහසේ පළා යන්න සිදුවුණා. ඔහු ළඟ ජනාධිපති බලය, සේනාධිනායක බලය, පොලීසිය මෙහෙයවීමේ බලය වගේම, ඇමති මණ්ඩලයක්, පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකේ බලයත් තිබුණා. එයාගේ අයියා අගමැති වෙලා හිටියා. අනික් අයියලා ඇමතිවරු වෙලා හිටියා. පුත්තු දෙන්නෙක් ඇමතිවෙලා හිටියා. මේ ඔක්කෝම ඉඳලත් ජනතාවගේ බලය හමුවේ පලා යන්න සිදුවුණා. ලංකාවේ පළමු වතාවට ජනතාවගේ ඇස් ඉදිරිපිට බලය තිබෙන්නේ තමන් ළඟ බව පෙන්නුම් කර තිබෙනවා. නමුත් දීර්ඝ කාලයක් පාලකයන් ජනතාවගේ ඒ බලය එළියට එන්න නොදී දීනභාවයට පත්කර තිබුණා. ඇමතිවරයාට, පළාතේ මන්ත්‍රීවරයාට පමණක් නොවෙයි, ප්‍රාදේශීය සභාවේ මන්ත්‍රීවරයාටත් බයේ ජීවත් වෙන ජනතාවක් නිර්මාණය කර තිබුණා. නමුත් ජනතාවගේ නැගී සිටීම හමුවේ මන්ත්‍රීවරුන්ට අඩුම වශයෙන් මළ ගෙදරකට පැමිණිය නොහැකි තත්වයක් නිර්මාණය වුණා. ඊට පෙර ඒ අය ළඟට ජනතාවට යන්න බැහැ. නමුත් දැන් ඒ අයට ජනතාව ළඟට එන්න බැහැ.
අපිට තිබෙන්නේ විසිරිලා තිබෙන බලය සංවිධානාත්මකව ඒකරාශී කිරීමයි. අරගලය විශාල ආස්වාදයක්. ජනතාවගේ විශාල නැගිටීමක් සිදුවුණා. නමුත් ප්‍රතිඵලය භාග ප්‍රතිඵලයක්. පාර්ලිමේන්තු එන්නවත් ඡන්දය ගන්න බැරි වුණු රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපති වුණා. ඒ නිසා කාටත් පොඩි හෝ අපේක්ෂාභංගත්වයක් තිබෙනවා. උපරිම ජයග්‍රහණය කරා යන්න බැරිවීම ගැන දුකක් තිබෙනවා. හැබැයි දෙවෙනි නැගිටීම සිදුවෙන්නේ ජාතික ජන බලවේගයේ නායකත්වයෙන් සහ මෙහෙයවීමෙන්. අපි සංවිධානය විය යුත්තේ ඒ නිසයි. විසිරිලා උද්ඝෝෂණය කිරීමෙන්, හූ කීමෙන් කළ හැක්කේ තමන්ගේ කෝපය සහ වේදනාව ප්‍රකාශ කිරීම පමණයි; ප්‍රශ්නය විසඳෙන්නේ නැහැ. සැබෑ විසඳුම ලබාගත හැකිවෙන්නේ සංවිධානාත්මක බලවේගයක් ගොඩනැගීමෙන් පමණයි. බොහෝ අය කලබල වුණත් අපි කලබල නැහැ. ලංකාවේ තිබෙන ග්‍රාම සේවා වසම් සියල්ලේම අපි කොට්ඨාස සභා හදනවා.
සංවිධානාත්මකව, නිසි නායකත්වයකින්, නිසි අරමුණක් සහිතව ඉලක්කයකට ජනතාව නැගී සිටියහොත් සැබෑ ජයග්‍රහණ ලබාගත හැකියි. සාමාන්‍ය මැතිවරණ සිතියම බැලුවොත් මේ ජනාධිපතිට තව අවුරුදු දෙකකට වැඩි කාලයක් තිබෙනවා. පාර්ලිමේන්තුව අවුරුදු තුනකට ටිකක් අඩු කාලයක් වලංගුව පවතිනවා. නමුත් අපිට තවදුරටත් බලාඉන්න බැහැ. පාලක කණ්ඩායම් අපේ රටේ ආර්ථිකය මුළුමනින්ම විනාශ කර ඉවරයි. පසුගිය අප්‍රේල් 12වැනිදා අපේ රටේ කළු දිනය. අපි අරගෙන තිබෙන විදේශ ණය තවදුරටත් නොගෙවන බවට මහ බැංකුවේ අධිපතිවරයා තීන්දුවක් ප්‍රකාශයට පත් කළා. ඒ කියන්නේ නිල වශයෙන් අපේ රට බංකොලොත් කියන එකයි. ලංකාව දැන් ලෝකයටම පොලුකාරයෙක්. තත්වය සරල නැහැ. මේ ගමන්මඟේ අවසන් ප්‍රතිවිපාකය අපේ රට බංකොලොත් වීම බව දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ අපි ජනතාවට කීවා. දැන් රටක් හැටියට නිල වශයෙන් බුන්වත්භාවය ප්‍රකාශයට පත්කොට අවසන්. මේ නිසා කිසි රටක් අපිට ණය දෙන්නේ නැහැ. පුංචි පුංචි ආධාර දෙනවා විතරයි. තමිල්නාඩුවේ යාචකයන් පවා එකතු කරගත් මුදල් අපේ රටට එවනවා. සංඛ්‍යා දත්ත ඇතුලේ තිබෙන තත්වය ඉතාමත් භයානකයි. තෙල් ටිකක් ආවාට, ප්‍රශ්නය විසඳී නැහැ. අප්‍රේල් මාසයේ සිට ගෙවීමට තිබෙන විදේශ ණය ප්‍රමාණය ඩොලර් මිලියන 2490යි. මාර්තු මාසය වන විට ණයත් ගෙවාගෙන තෙල් ටිකකුත් ගෙනාවා. සැප්තැම්බර් මාසයේදී ණය නොගෙවා තෙල් ටිකක් වැඩියෙන් තිබෙනවා විතරයි. ඇත්ත තත්වය අපේ ආර්ථිකය මාර්තුවලට වඩා භයානකයි. ලෝකයේ සෑම සංවිධානයක්ම මේ සම්බන්ධයෙන් අනතුරු හඟවා තිබෙනවා.
මහ බැංකු අධිපතිවරයා පසුගියදාක ප්‍රකාශ කර තිබුණේ ජනතාවගේ පළමු නැගිටීමට වඩා දෙවන නැගිටීම භයානක වන බවයි. ආහාර නැති නිසා දෙවන නැගිටීම සිදුවන බවත්, රටේ විශාල ලේ වැගිරීමක් සිදුවිය හැකි බවත් මහ බැංකු අධිපතිවරයා රටට කීවා. මේ තත්වය යටතේ මැතිවරණයක් වෙනුවෙන් තව අවුරුදු තුනක් ඉවසන්න ඕනෑද? මේ පාලකයන් ප්‍රශ්න විසඳාවි කියලා කවරෙකුට හෝ කියන්න හැකිද? දරුවා ක්ලාන්තය සෑදී පාසලේදී වැටෙනවා නම්, පිළිකාවට බෙහෙත් නැත්නම්, ගොවියාට පොහොර නැත්නම්, මොකද වෙන්නේ? ඉදිකිරීම් කර්මාන්තයේ විතරක් ලක්ෂ හයකට රැකියා අහිමි වෙලා. භාණ්ඩාගාරයේ සල්ලි නැතිවුණාට තව තවත් ඇමතිවරුන් දිවුරුම් දී ජනතාවගේ මුදල් කාබාසිනියා කරනවා. මේ තත්වය රට වෙනස් කිරීම ආරම්භ කළ යුත්තේ අපි සියලු දෙනාමයි. ජනතාව එක්ක සංවාද කරමින්, ඔවුන් සමග කලා සාහිත්‍ය කෘතියක් රස විඳින්න හැකි මිනිස් ජීවිතයක් අපි ගොඩනඟන්න ඕනෑ. ඒ වෙනුවෙන් ජාතික ජන බලවේගයේ කොඩිය ගම තුළත්, රටේත් ජයග්‍රහණය කරවන්න සැමදෙනාම එක්වෙමු.
ජාතික ජන බලවේගයේ දිස්ත්‍රික් විධායක සභික නීතිඥ තාරක නානායක්කාර
මුලින්ම කැඳවන ඕනෑම මැතිවරණයකදී, අකුරැස්ස ආසනය ඉහළින්ම දිනවීමට, ජාතික ජන බලවේගයේ අපි සියලු දෙනා ඇප කැප වෙනවා. රනිල් රාජපක්ෂ ප්‍රමුඛ ආණ්ඩුව මර්දනය කිරීමට සෑම පියවරක්ම අනුගමනය කරමින් සිටියදී අපි මේ ගමන යන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී මාර්ගයේ. රාජ්‍ය රහස් පනත අනුව බව කියමින් ගැසට් නිවේදන නිකුත් කර අධිආරක්ෂිත කලාප නම්කරනු ලැබුවා. සමාජවාදී තරුණ සංගමයේ උද්ඝෝෂණ පෙළපාළිය අධිආරක්ෂක කලාපවලට ඇතුළත් නොවී කුරුඳුවත්ත පොලීසියට පූර්ව දැනුම්දීමක් කර තිබියෙදී, ම්ලේච්ඡ ප්‍රහාර එල්ල කර විශාල පිරිසක් අත්අඩංගුවට ගත්තා. අත්අඩංගුවට ගත් සියලු දෙනාට ගරු අධිකරණය මේ වන විටත් ඇප ලබාදී අවසන්. උද්ගතවන මහජන උද්ඝෝෂණ නැවැත්වීමේ ආකාර දෙකක් තිබෙනවා. එකක් අලුත් පාලනයක් පිහිටුවා ගැනීමට මහජනතාවට අවස්ථාව ලබාදීමයි. එසේ නැතිනම් තැන් තැන්වල අධිආරක්ෂිත කලාප ගැසට් කරනවා වෙනුවට මුළු රටම බන්ධනාගාරයක් කර, ගැසට් නිකුත් කිරීමයි. ජනතාව ඒ තරම් පීඩනයකින් තවදුරටත් දරාගෙන නොඉඳ පාරට බහිනවා.
ජාතික ජන බලවේගයේ ජාතික විධායක සභික සරෝජා සවිත්‍රි පෝල්රාජ්
කාන්තාවක් හැටියටත්, අම්මා කෙනෙක් හැටියටත්, මම විශාල පිරිසක් සමග සාකච්ඡා කර තිබෙනවා. පාසල් ගුරුවරියක් හැටියට ඒ දරුවන්ගේ ඇත්ත තත්වය මම දන්නවා. විනාඩි 15ක පාසල් උදය රැස්වීමක් පවත්වන්න හැකියාවක් නැහැ. ක්ලාන්තය සෑදී සිසුන් වැටෙන්න පටන් ගන්නවා. ඉස්සර අපි ඒ දරුවන්ගෙන් ඇසුවේ උදයට කෑවාද කියලා. දැන් විශාල පිරිසකට උදයට විතරක් නොවෙයි, රෑ කෑමත් නැහැ. ඒ වගේම දවස් පහම පාසල් එවන්න බස් ගාස්තු දරාගන්න දෙමාපියන්ට නොහැකි වී තිබෙනවා. ඔබේ දරුවාට අහිමි වන බත්පතේ අයිතිය, අධ්‍යාපනයේ අයිතිය, දිනාගැනීමේ සටන වෙනුවෙන් අපි සියලු දෙනා රැස්වී සිටිනවා. මේක පෞද්ගලික වරප්‍රසාද හෝ අයිතීන් ලබාගැනීමේ සටනක් නොවෙයි. දැන් සිටින්නේ රටක් හැටියට පීඩනයට පත්වී සිටින ජනතාවට සැබෑ ලෙසම උත්තර සොයන්න අවබෝධයෙන් යුතුව එකතු වූ ජනතාවක්. ඒ නිසා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීව ජනතාවට පාලනයක් පිහිටුවා ගැනීමේ අවස්ථාව ලබාදෙන ලෙස බලකර සිටිනවා. එසේ නොවුව හොත් වීදි බැස අපේ අයිතිය දිනාගැනීම සඳහා පෙරට එන බව අවධාරණය කරනවා.
ප්‍රවීණ රංගන ශිල්පී ආචාර්ය ප්‍රසන්නජිත් අබේසූරිය
බලයට පත්වෙන දේශපාලන පක්ෂයක් විසින් අපේ ජීවිතය, අපේ අනාගතය, අපේ අධ්‍යාපනය සහ අපේ සංස්කෘතිය ආදී සියල්ල තීරණය කරනවා. මෙතෙක් බලයට පැමිණි කිසිම දේශපාලන පක්ෂයක් මේ රටට සහ ජනතාවට ආදරය කළ අය නොවෙයි. මේ රට මේ තත්වයට ඇදවැටී ඛේදවාචකයක් වී තිබෙන්නේ ඒ නිසයි. මේ තත්වය තුළ අපි තේරුම් ගත්තේ අපි අපේ නිර්මාණවලින් පමණක් ජනතාව ඉදිරියට ගොස් ප්‍රමාණවත් නැහැ කියලා. මේ රටට ආදරය කරන, මේ රට ගොඩගත හැකි පැහැදිලි දේශපාලන ව්‍යාපාරයකට අපේ සහයෝගය ලබාදිය යුතුමයි කියලා අපි තේරුම් ගත්තා. ඒ නිසා බය නැතිව, ලැජ්ජාවක් නැතිව, පාරේ බැස යන්න පුළුවන් ආකාරයට ජාතික ජනබලවේගය එක්ක එකට හිටගත්තා. අවසාන මොහොතේවත් අපි වැරැද්දක් කළා යැයි පසුතැවෙන්නෙ නැති තීරණයක් මම පෞද්ගලිකව ගත්තා. කලාකරුවෝ රැසක් මේ තීරණය ගෙන තිබෙනවා. අපි ලැබී තිබෙන අනෙකුත් සම්මානවලට වඩා පෞද්ගලිකවම මම මේ දවස්වල අපේ දේශපාලනය නිසා ජනතාවගෙන් ලැබෙන සම්මානය විශාල වශයෙන් අගය කරනවා. ජනතාවගෙන් ලැබෙන ඒ ආදරය අනික් සියලු සම්මානවලට වඩා කවදාවත් නොලැබුණු ආකාරයෙන් අපට ලැබෙනවා. මම ලබපු ලොකුම සම්මානය ජනතාවගේ මේ සම්මානයයි.
ජාතික ජන බලවේගයේ ජාතික විධායක සභික සුනිල් හඳුන්නෙත්ති
මේ රට බාරගෙන හොරකම්, වංචා, දූෂණවලින් තොරව රට ගොඩනැගිය හැක්කේ ජාතික ජන බලවේගයට පමණක් බව දැන් පොදු මහජනතාව කියනවා. අපේ විදේශ ප්‍රතිපත්ති, ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති, විදේශ ණය සම්බන්ධ ගැටලුව වගේ දේවල් ගැන අපෙන් අහනවා. ජනතාව ඒතරම් විශ්වාසයක් අප කෙරෙහි පළ කරමින් රටපුරාම එකතුවෙමින් සිටිනවා. එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ රනිල් වික්‍රමසිංහ, ඒ පක්ෂයෙන් කැඩී ගිය සජිත් ප්‍රේමදාස, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන වගේ විවිධ නායකයෝ ඉන්නවා. අපෙන් මීට පෙර ඇසුවේ අලුත් පක්ෂවල නායකයන් වගේ අපේ නායකයා කවුද කියලා. දැන් කියන්නේ අනුර කුමාර දිසානායකට “මේ රට ඉක්මනින් බාරදෙන්න අපි ලැහැස්තියි. ඉක්මනින් බාරගන්න.” කියලයි. මැතිවරණයකදී ගම්මට්ටමින් ඡන්දය දෙන්නේ කාටද කියන ප්‍රශ්නයත් ජනතාවට තිබෙනවා. මුළු ලංකාවේම ඒ ප්‍රශ්නයට උත්තර සපයන්න අකුරැස්සෙන් ආරම්භ කර තිබෙනවා. මැතිවරණ කොට්ඨාස පදනමෙන් පමණක් නොවෙයි සෑම ග්‍රාම සේවා වසමකටම ගම්මට්ටමින් කොට්ඨාස සභාවක් ජාතික ජන බලවේගයෙන් හඳුන්වා දී තිබෙනවා. මාතර දිස්ත්‍රික්කයේ අකුරැස්ස ආසනයේ අයට අදින් පස්සේ එවැනි ප්‍රශ්නයක් නැහැ. ඉදිරි මාස දෙක තුළ මාතර දිස්ත්‍රික්කයේ සියලුම ආසනවල විධායක සභා සම්පූර්ණ කරන්න අපි කටයුතු කරනවා. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවකදී අදාළ මැතිවරණ කොට්ඨාස ගොඩනගන්න, ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳන්න සැලසුම් හදනවා. අපේ පොදු ආර්ථික වැඩපිළිවෙළ නිෂ්පාදන ආර්ථිකයක් ගොඩනගමින් ජනතාව ඊට සම්බන්ධ කරගෙන ප්‍රතිලාභ ලබාදීමයි. ඊට අනුකූලව සෑම මැතිවරණ කොට්ඨාසයකම දත්ත රැස්කරමින් විධිමත් සැලැස්මක් සකස් කරනවා. ඒ ආදර්ශය අකුරැස්සෙන් ලංකාවටම ලබාදීමට කටයුතු කරනවා. ණය නැති රටක් නිර්මාණය කරන දවසට, නිවහල් මිනිසෙක් හදන දවසට ඒ රට නිර්මාණය කිරීමේ යෝධ මිනිසුන් බවට අපි සෑමදෙනාම පත්වෙමු කියා ඉල්ලා සිටිනවා.
ජාතික ජන බලවේගයේ ජාතික විධායක සභික නීතිඥ උපුල් කුමරප්පෙරුම
රටක නීති පද්ධතියේ නිශ්චිතභාවයේ අඩිතාලම රටක් ගොඩනැගීමේ ප්‍රධාන සාධකය බව නීතිඥයෙක් හැටියට මම කල්පනා කරනවා. අද වෙනකොට මේ රටේ නීතියක් තියෙනවාද, නීතියක් තිබෙනවා නම් තිබෙන්නේ මොන නීතියක්ද කියන ප්‍රශ්නය මතුවී තිබෙනවා. අපිට තේරෙන තැනකින් කතා කරන්න සරල උදාහරණයක් කියන්නම්. අපේ රටේ බාල අපචාර නඩුවක් විසඳා ඉවර කරන්න අවුරුදු 15ක් වත් ගතවෙනවා. අවුරුදු 12ක කුඩා දැරියක් අපචාරයට ලක්වුවහොත් පොලීසියේ පැමිණිලි කර, පොලිස් විමර්ශනවලින් පසුව විමර්ශන වාර්තා නීතිපතිවරයාට යොමුකර අවුරුදු ගණනාවකට පසු නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවෙන් අධි චෝදනා පත්‍රයක් මහාධිකරණයට යොමු කරනවා. මේ ක්‍රියාවලිය ගතවෙනකොට ඒ දරුවාට අවුරදු විසි ගණනක් වෙනවා. තමන් කුඩා කළ සිදුවූ අපරාධය සම්බන්ධයෙන් මෙපමණ කල්, මතකයේ තිබෙනවාද? ඒ වගේම ඔවුන් තරුණ වයසේදී ලැජ්ජාවට පත්වෙනවා. සමහර සාක්ෂි විනාශ වී තිබෙන්නත් පුළුවන්. ඇසින් දුටු සාක්ෂිකරුවන් මිය යන්න පුළුවන්. වෙනත් සාක්ෂි විනාශ වෙන්න පුළුවන්. අපේ රටේ නීති පද්ධතියේ මෙවැනි විශාල දෝෂ තිබෙනවා. ඒ වගේම රාජ්‍ය අංශයේ පත්වීම් සහ උසස්වීම් දීම දේශපාලන බලපෑම් මත සිදුකරනවා. මේ තත්වය වෙනස් කරන්න ඕනෑ. අපේ පාලනයක් යටතේ රජයේ කිසිම නිලධාරියෙකුට පක්ෂග්‍රාහීව කටයුතු කරන්න දෙන්නේ නැහැ. ඒ වගේම ඔබේ යහළුවන් කිහිපදෙනෙක් දිනපතා විදේශ ගතවන විට වේදනාවක් දැනෙන්නේ නැද්ද? අපි මේ සමස්ත ක්‍රමයම වෙනස් කරමු. එය වෙනස් කිරීමේ ජවය, එය වෙනස් කිරීමේ අවංකභාවය, වෙනස් කිරීමේ නිපුණතාවය සහ බලය මෙතන තිබෙනවා. නිවැරදි ක්‍රමපද්ධතියක් ඇතුලේ අවුරුදු පහකින් මේ රට වෙනස් කරන්න පුළුවන්.
සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ආහාර පාලන රසායනාගාරය මගින් නිකුත් කර ඇති වාර්තාවට අනුව මේ වන විට වෙළෙඳපොළේ ඇති සහ රජය මගින් බෙදා දී ඇති ත්‍රිපෝෂ මිනිස් ශරීරයට අහිතකර ආහාරයක් බවට සනාථ වී තිබේ. මේ වාර්තාව නිකුත් කර ඇත්තේ 2022 අගෝස්තු 24 දිනය. එසේම බෙදා හැර ඇති ත්‍රිපෝෂ මිනිස් ශරීරයට අහිතකර ආහාරයක් බවට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය විසින් […]
සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ආහාර පාලන රසායනාගාරය මගින් නිකුත් කර ඇති වාර්තාවට අනුව මේ වන විට වෙළෙඳපොළේ ඇති සහ රජය මගින් බෙදා දී ඇති ත්‍රිපෝෂ මිනිස් ශරීරයට අහිතකර ආහාරයක් බවට සනාථ වී තිබේ. මේ වාර්තාව නිකුත් කර ඇත්තේ 2022 අගෝස්තු 24 දිනය. එසේම බෙදා හැර ඇති ත්‍රිපෝෂ මිනිස් ශරීරයට අහිතකර ආහාරයක් බවට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය විසින් සමහර ප්‍රාදේශීය සෞඛ්‍ය කාර්යාල පමණක් දැනුවත් කර ඇති බවද ප්‍රාදේශීය සායන මගින් ගැබිණි මව්වරුන්ට හා දරුවන්ගේ ප්‍රයෝජනය සඳහා බෙදාදුන් ත්‍රිපෝෂ පැකට් යම් ප්‍රමාණයක් පමණක් හොර රහසේම නැවතත් එම සෞඛ්‍යය කාර්යාලවලට එකතු කරගෙන ඇති බවද දැනගන්නට ඇත. එසේම පෞද්ගලික ආයතන මගින් අලෙවි කරනු ලබන ඒ හා සමාන ආහාර තුළද මෙම විෂ සංඝටකය ශරීරයට අහිතකර ප්‍රමාණයෙන් අඩංගු වී ඇති බව සෞඛ්‍ය අංශ මගින් අනාවරණය කර ගෙන තිබේ.
කෙසේ වුවද මෙම අනාවරණය සම්බන්ධයෙන් පාරිභෝගික ජනතාව දැනුවත් කිරීමේ කිසිදු වැඩපිළිවෙළක් මේ පිළිබඳව ඍජුව වගකිවයුතු සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය විසින් මේ දක්වා සිදු කර නොමැත. ගැබිණි මව්වරුන්ගේ හා කුඩා දරුවන්ගේ පෝෂණය වර්ධනය කිරීම සඳහා ප්‍රධාන ආහාර වේලක් ලෙස ලබාදෙන ත්‍රිපෝෂ පැකැට්ටුවේද මෙම සංඝටකය අඩංගු වී ඇති බවට පැවැති සැකයක් මත කරන ලද පරීක්ෂණයකින් මෙම තත්වය සනාථ වී ඇතත් මේ පිළිබඳව වගකිවයුතු ඇමතිවරයා හා බලධාරීන් නිහඬව සිටියේ මන්ද යන්න ගැටලුසහගතය. මේ පිළිබඳව ජනතාව දැනුවත් නොකරමින් හිතාමතාම මව්වරුන්ට හා දරුවන්ට වස කවන්නට අවස්ථාව සලසා දුන්නේ ඊට අදාළ ජාවාරම්කරුවන් ආරක්ෂා කිරීම වෙනුවෙන්දැයි අපි ප්‍රශ්න කර සිටිමු.
බිලියනයකට ඇෆ්ලටොක්සින් කොටස් 20ක් පමණක් උපරිම ලෙස තිබිය හැකි ප්‍රමිතිගත තත්වයක මෙම සාම්පල්වල කොටස් 122ක් තරම් ඉහළ අගයක් තිබූ බවට අනාවරණය වී තිබිණි. විශේෂයෙන් ගැබිණි මව්වරුන් හා දරුවන් විශාල ලෙස පාවිච්චි කරනු ලබන ආහාර වර්ගයක් මෙලෙස ශරීරයට විෂ සහිත වීම අතිශය භයානකය. මේ තත්වය තුළ මරණය අත්කර දිය හැකි හා දිගුකාලීනව පිළිකා අවදානම ඇතිකරවිය හැකි ආහාර ජනතාවට ලබා දීමේ කොන්ත්‍රාත්තුවක් මෙම අසංවේදී පාලකයින් විසින් බාර අරගෙන තිබේද යන සාධාරණ ප්‍රශ්නය ජනතාවට මතුවී ඇත. මේ වන විටත් මෙම විෂ සංඝටක අධික ලෙස අඩංගු ත්‍රිපෝෂ වෙළඳපලේ හා පාරිභෝගිකයා ළඟ ඇත. එහෙත් පරිභෝජනය කිරීම අහිතකර බවට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ රසායනාගාර විසින් නිකුත් කරන ලද වාර්තා තිබියෙදී ඒවා වෙළඳපොළින් ඉවත් කිරීමට සහ පරිභෝජනය නොකරන ලෙසට ජනතාව දැනුවත් කිරීමට පියවර නොගන්නේ මන්ද? එසේම මෙම සංඝටක සහිත ත්‍රිපෝෂ නිෂ්පාදනයට සහ අලෙවියට වගකිවයුතු ආයතනවලට හා ඒ සම්බන්ධයෙන් වගකිවයුතු නිලධාරීන්ට එරෙහිව කටයුතු නොකරන්නේ මන්ද? ජනතාවට ඇති ගැටලු මේවාය.
මේ තත්වය තුළ අසත්‍ය ප්‍රකාශ කරන බවට සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ ඇතැම් නිලධාරීන්ට සහ ජනතාවට චෝදනා කරමින් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරයා තමාගේ වගකීමෙන් හා වගවීමෙන් නිදහස්වීමට තැත් කරන බව ඔහුගේ පාර්ලිමේන්තු ප්‍රකාශවලින් පැහැදිලි වේ. විෂ සහිත ආහාර ලබාදීමට කටයුතු කිරීම හා තත්ව සහතික ලැබීමෙන් පසුවත් ජනතාව දැනුවත් නොකිරීමේ වගකීම සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරයා සහ නිලධාරීන් විසින් බාර ගත යුතුය. මුළු අනාගතයක් අවදානමේ හෙළීමේ වගකීම් විරහිත හැසිරීම වෙනුවෙන් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරයා වහාම සිය ධුරයෙන් ඉල්ලා අස්විය යුතු බවට බල කර සිටින අපි, මේ පිළිබඳව ඔහු දරුවන්ගෙන්, මව්වරුන්ගෙන් හා රටේ ජනතාවගෙන් සමාව ගත යුතු බවටද අවධාරණය කරමු. මේ පිළිබඳව ජාතික මට්ටමින් වහාම පරීක්ෂණයක් ආරම්භ කළ යුතුව ඇති අතර මෙම නොසැලකිලිමත් හැසිරීම හේතුවෙන් ජීවිත අවදානමට ලක්වූ ජනතාවට වන්දි ගෙවිය යුතුව ඇත.
එසේම අසංවේදීව හා වගකීම් විරහිතව, ජනතාවට වස කවමින් ඔවුන්ගේ ජීවිත උදුරා ගැනීමට, නොසැලකිලිමත්ව ඉඩහරින මිනීමරු පාලකයින් පන්නා දැමීම වෙනුවෙන් පෙරට එන ලෙස අපි සියලුම ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටිමු. එසේම ජාතික වගකීමක් ලෙස සලකා අනාගතය වෙනුවෙන් මෙම සමාජ අපරාධයට එරෙහිව හඬ නඟන ලෙස අපි සියලු සංවිධානවලටද ආරාධනා කරමු.
සමන්මලී ගුණසිංහ
ලේකම්
අයිතීන් උදෙසා කාන්තාවෝ
2022.09.23
இந்த ஊடக கலந்துரையாடலின் தொடக்கத்திலேயே பேராதனை பல்கலைக்கழகத்தின் மாணவரொருவர் தற்கொலை புரிந்துகொண்ட கவலைக்கிடமான சம்பவம் தொடர்பில் பேச முற்படுகிறேன். அண்மைக்காலத்தில் பேராதனை பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த மூன்று மாணவர் தற்கொலை புரிந்துகொண்டார்கள். இளைஞர் உயிரிழத்தலானது இந்த சமூகத்தைப் பற்றிச் சிந்திக்கின்றவர்கள்மீது கடுமையான அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்துகின்றது. தற்கொலை புரிந்துகொள்வது மாத்திரமல்ல இளைஞர்களின் உயிர்கள் எவ்வகையில் இழக்கப்பட்டாலும் தாங்கிக்கொள்வது கடினமாகும். கல்வித்துறையில் பல்வேறு சிக்கல்கள் தோன்றி பெற்றோருக்கும் மாணவர்களுக்கும் ஆசிரியர்களுக்கும் தீவிரமாக உளரீதியான அழுத்தம் ஏற்படுகின்ற நிலைமை தற்போதும் நிலவுகின்றது. நீண்டகாலமாக […]
இந்த ஊடக கலந்துரையாடலின் தொடக்கத்திலேயே பேராதனை பல்கலைக்கழகத்தின் மாணவரொருவர் தற்கொலை புரிந்துகொண்ட கவலைக்கிடமான சம்பவம் தொடர்பில் பேச முற்படுகிறேன். அண்மைக்காலத்தில் பேராதனை பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த மூன்று மாணவர் தற்கொலை புரிந்துகொண்டார்கள். இளைஞர் உயிரிழத்தலானது இந்த சமூகத்தைப் பற்றிச் சிந்திக்கின்றவர்கள்மீது கடுமையான அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்துகின்றது. தற்கொலை புரிந்துகொள்வது மாத்திரமல்ல இளைஞர்களின் உயிர்கள் எவ்வகையில் இழக்கப்பட்டாலும் தாங்கிக்கொள்வது கடினமாகும்.
கல்வித்துறையில் பல்வேறு சிக்கல்கள் தோன்றி பெற்றோருக்கும் மாணவர்களுக்கும் ஆசிரியர்களுக்கும் தீவிரமாக உளரீதியான அழுத்தம் ஏற்படுகின்ற நிலைமை தற்போதும் நிலவுகின்றது. நீண்டகாலமாக கல்வி பற்றிய பொறுப்பு மாணவர்கள் மற்றும் அவர்களின் குடும்பங்கள் மீது சுமத்தப்பட்டிருந்தது. அதற்கு மேலதிகமாக ஏறக்குறைய இரண்டரை வருடங்கள் முறையான கல்வி இடம்பெறவில்லை. கல்வி என்பது தகவல் பரிமாற்றம் மற்றும் பரீட்சைத் திட்டம் மாத்திரமல்ல: சமூகநல செயற்பாங்கு, வாழ்க்கையை எதிர்கொள்ளல், அறிவு, ஆளுமை விருத்தி ஆகிய அனைத்துமே கிடைக்கவேண்டிய ஒன்றாகும். எந்தவிதமான பிரச்சினையும் கிடையாது என்றவகையிலேயே எமது கல்விச் செயற்பாடு பேணிவரப்படுகின்றது. பரீட்சையொன்றை நடாத்தி பெறுபெறுகளை வெளியிடுதல், பல்கலைக்கழகங்களுக்கு சேர்த்துக்கொள்ளல் ஆகிய அனைத்துமே நெருக்கடியானவை. அது பற்றிய நம்பிக்கை முற்றாகவே சிதைந்துவிட்டது. பரீட்சைப் பெறுபேறுகள் வெளியிடப்பட்டபின்னர் மக்கள் பிரதிநிதிகளுக்கு மாணவர்களின் மனக்குறைகள் அதிகமாக கிடைக்கின்றன. கல்விச் செயற்பாங்கு சீரழிந்துள்ளநிலையில் ஏனோதானோ என்று பரீட்சைகள் நடாத்தப்பட்டு பெறுபேறுகள் வெளியிடப்படுகின்றன. உரிய தரத்திற்கிணங்க உரிய காலங்களில் நடாத்தப்படுவதில்லை. உயர்தர பெறுபேறுகள் வெளியிட நீண்டகாலம் கழிந்தது. பரீட்சைகளை நடாத்துகின்ற காலம் சம்பந்தமாகவும் நெருக்கடிகள் தோன்றியுள்ளன. இவையனைத்தினூடாகவும் பிள்ளைகள் பாரிய அழுத்தத்திற்கு இலக்காகிறார்கள். கொவிட் காரணமாக பாடசாலைகள் மூடப்பட்ட பின்னர் பொருளாதார நெருக்கடி காரணமாக மற்றுமொரு பக்கத்தில் புதிய நெருக்கடிகள் தோன்றியுள்ளன.
பிள்ளைகள் உணவின்றி பாடசாலைக்கு வருவது அதிகமாக பதிவாகின்றது. பிள்ளைகள் மயங்கி விழுகிறார்கள். இத்தகைய நிலைமையின்கீழ் பிள்ளைகள் எவ்வாறு கல்வி கற்பது என்பது தொடர்பில் அரசாங்கத்திற்கு எந்தவிதமான கரிசனையும் கிடையாது. குடும்பங்களில் பொருளாதார அழுத்தங்கள் அதிகரித்ததால் பிள்ளைகளின் கல்வி, ஆசிரியர்கள், பல்கலைக்கழக கல்விசாரா பணியாளர்கள் ஆகிய அனைவருக்குமே பாதிப்பு ஏற்படுகின்றது. முதலாம் வகுப்பில் இருந்து உயர்தரம் வரை இந்த அழுத்தம் நிலவுகின்றது. ஆனால் அரசாங்கம் இவையெதுவுமே இல்லாதவகையில் செயலாற்றி பின்லாந்தின் கல்வி மாதிரியை இங்கு கொண்டுவருவதற்கான பேச்சுவார்த்தைகளை நடாத்தி வருகின்றது. அதைவிட பற்றியெரிகின்ற பிரச்சினைகள் கல்வித்துறையில் நிலவுகின்றன. பாரிய மனஅழுத்தம் மற்றும் பிரச்சினைகளுடனேயே கல்வித்துறை இயங்கி வருகின்றது. இத்தருணத்தில் அவசியமாவது கல்விச் சீர்திருத்தமா அல்லது நிலவுகின்ற சிக்கல்களுக்கு திட்டவட்டமான நடைமுறைச்சாத்தியமான தீர்வுகளா என்பதை சிந்தித்துப்பார்க்க வேண்டும். முன்பு இருந்ததைப் பார்க்கிலும் தீவிரமடைந்துள்ள உளச் சுகாதாரப் பிரச்சினைகள், உளச் சமூகப் பிரச்சினைகள் சம்பந்தமாக கல்வித்துறையில் முதன்மைக் கவனம் செலுத்தப்படவேண்டியது அவசியமாகும். கல்வியின் பொறுப்பு வகுப்புகளை நடாத்துவது மாத்திரமல்ல. நிலவுகின்ற பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வுகளைக் கண்டறிதல், பாடசாலை மற்றும் பல்கலைக்கழக முறைமைக்குள் உளச் சுகாதார மற்றும் உளச்சமூக நெருக்கடிகள் பற்றியும் முதன்மையான இடையீடு அவசியமாகின்றது.
இதற்கு முன்னரும் எமது நாட்டில் தற்கொலை புரிந்துகொள்ளல் உலகின் முதலாவது இடத்திற்கு வந்திருந்தது. இன்றளவில் அந்த நிலைமை மருத்துவ இடையீடுகளினூடாக உயிர்களைக் காப்பாற்றிக்கொள்ள இயலுமானதாக அமைந்திருந்தாலும் தற்கொலை முயற்சிகள் குறைவடைந்துள்ளனவா எனும் கேள்வி தோன்றியுள்ளது. அது சம்பந்தமான சரியான தரவுகள் கிடையாது. உளச் சுகாதாரம் பற்றிய நம்பிக்கையான தரவுகள் கிடையாது. குறிப்பாக கல்வித்துறையில் தீர்மானங்களை மேற்கொள்ள தரவுகள் அத்தியாவசியமானவை. இளம் உயிர்களின் உளரீதியான அமைதி மற்றும் உளச் சமூக நல்வழியுரிமைக்காக இடையீடுசெய்யவேண்டிய பாரிய பொறுப்பு கல்வித்துறைக்கு இருக்கின்றது. இந்த யதார்த்தத்தை விளங்கிக்கொண்டு பிரச்சினையைத் தீர்ப்பதில் அரசாங்கம் முதன்மைத்தானம் வழங்கவேண்டும். அதைப்போலவே இந்த துறையைச் சேர்ந்த தொழிற்சங்கங்களுக்கு இது சம்பந்தமாக இடையீடு செய்வதற்கான விசேட பொறுப்பு இருக்கின்றது. கல்வித்துறையில் அவர்களின் இடையீடு அத்தியாவசியமானதாகும். அது தொடர்பில் கூருணர்வு படைத்தவர்களாக சமூக வலைத்தளங்களில் இது சம்பந்தமாக கருத்துரைக்கையில் கவனமாக செயற்படுமாறு கேட்டுக்கொள்கிறோம். அநாவசியமான கவனத்தைச் செலுத்துவதன் மூலமாக வீரத்தை உருவாக்கிக்கொள்ளல் அல்லது இரக்கத்திற்கு இலக்காகின்ற இரு துருவங்களில் வீழ்ந்துவிடலாகாது. பிரதான ஊடகத்திலும் இது சம்பந்தமாக அறிக்கையிடுகையில் மிகவும் கவனமாக நடந்துகொள்ள வேண்டுமென வலியுறுத்துகிறோம். அவையனைத்திற்குள்ளேயும் தனித்துவமானமுறையில் கல்வி அதிகாரிகள் இடையீடு செய்யவேண்டும். பரீட்சைகளை நடாத்துவதை மாத்திரம் இலக்காகக்கொண்டு செயற்படலாகாது.
கல்வி சம்பந்தமாக மரபு ரீதியான “சுண்ணாம்பு வட்டம்” கதையில் கயிற்றுப் பாலத்தில் அக்கரை நோக்கிச் செல்கின்ற க்ரூஷா கூறிய ” எமக்கு மகனே வழியில்லை, இந்த வழியைத்தவிர போ மகனே” என்ற நிலைமையே ஆராயப்பட்டிருந்தது. எமது கல்வி சம்பந்தமாக வடக்கிலிருந்து தெற்கு வரை கண்டது அவ்வாறுதான். ஒரு குடும்பம் என்றவகையில், சமூகம் என்றவகையில் மற்றும் நாடு என்றவகையில் கரைசேரவுள்ள ஒரே வழி கல்வியே எனக் கண்டார்கள். எமக்கு பலம் சேர்த்த, நாங்கள் நம்பிக்கை வைத்த கல்வியானது குறுங்கால மற்றும் நெடுங்காலரீதியாக தீர்வுகாணக்கூடிய நெருக்கடியான நிலைமைக்கு உள்ளாக்கப்பட்டிருக்கிறது. நேர்மையாகக் கூறுவதாயின் எமது மீட்பைப் பார்க்கிலும் சாபக்கேடாக தற்போது மாற்றப்பட்டுள்ளது. பாடசாலை தொடக்கம் பல்கலைக்கழகம் வரை கல்வி ஒரு சுமையாக மாறிவிட்டது. தாங்கிக்கொள்ள முடியாத மட்டத்தில் மிகப்பெரிய மனஅழுத்தத்தை ஏற்படுத்தி எமது ஓய்வுநேரத்தையும் எமது வாழ்க்கையையும் எம்மிடமிருந்து பறித்தெடுக்கின்ற கூருணர்வினை மிகவும் தாழ்ந்த நிலைக்கு வீழ்த்துகின்ற செயற்பாங்காக மாற்றப்பட்டுள்ளது. பெரும்பாலான பெற்றோர்கள், பிள்ளைகள், ஆசிரியர்கள் எப்படியாவது சிலபஸ்ஸை கவர் பண்ணி பரீட்சையிலிருந்து கரைசேர்வதை மாத்திரமே நினைக்கிறார்கள்.
எனினும் இன்றளவில் பல்கலைக்கழகத்தின் மாணவர் ஆலோசகர் என்றவகையில் தாங்கிக்கொள்ள முடியாத மட்டத்திலான பிரச்சினையாக கல்வியை மாற்றியுள்ளமையையே நான் அனுபவித்து வருகிறேன். இற்றைக்கு ஏறக்குறைய பத்து வருடங்களுக்கு முன்னர் பல்கலைக்கழக மாணவர்களுக்கு உள்ள பிரச்சினைகள் சம்பந்தமாக தீர்வுகளை பெற்றுக்கொள்வதற்காக வருகைதந்த குழுவினரைப்போல் பத்து மடங்கிற்கு கிட்டிய எண்ணிக்கையுடையோர் தற்போது வருகிறார்கள். இது எளிதில் கரைசேர முடியாத நிலைமையாகும். இத்தருணத்தில் தோன்றியுள்ள மிகவும் பாரதூரமான நிலைமை பற்றி குறுங்காலரீதியாக போன்றே நீண்டகால தீர்வுகளையும் நாடவேண்டும். நாட்டின் பொருளாதார மற்றும் அரசியல் உறுதியற்றநிலையுடன் அதன் பின்னால் நிலவிய சீரழிவினைத் தாங்கிக்கொள்ள முடியாமல் மில்லியன் கணக்கான இளைஞர்களும் சாதாரண பொது மக்களும் போராட்டம் நடாத்தினார்கள் என்பது பகுப்பாய்வுரீதியாக பேசப்படுவதில்லை. அந்த உரையாடல் வெகுவிரைவில் மேற்கொள்ளப்படல் வேண்டும். கல்வியூடாக பிள்ளைகள் ஏன் பாதிப்படைய வேண்டும்? கல்வியால் அடையக்கூடியது என்ன? இந்த இரண்டு அடிப்படை பிரச்சினைகள் பற்றிய உரையாடலை விரைவில் மேற்கொண்டு பதில் பெற்றுக்கொள்ள வேண்டும். மாணவர்கள் தமது அன்றாடப் பணிகளைக்கூட புரியமுடியாத மட்டத்திற்கு வீழ்ந்துள்ளமை பொருளாதார நெருக்கடிக்கு பதில்தேட முனைகையில் ஒரு சமூகமென்றவகையில் உருவாகியுள்ள மனஅழுத்தத்தின் பெறுபேறாகும். ஒருவரையொருவர் விளங்கிக்கொள்கின்ற ஆற்றல் மிகவும் தீய மட்டத்திற்கு குறைவடைந்துள்ளது. பெற்றோர் தமது பிள்ளைகளை நோக்குவதைப் பார்க்கிலும் அந்த பிள்ளைகளின் அடிப்படைத்தேவைகளை ஈடேற்ற அதிக நேரத்தை அர்ப்பணிக்க நேர்ந்துள்ளது. அடுத்த தலைமுறையினருக்காக பெற்றோர்களும் முதியவர்களும் பிள்ளைகளின் அடிப்படை பௌதீக அவசியப்பாடுகளை ஈடேற்றுவதற்கு அப்பால்சென்ற உளத்தேவைகளை ஈடேற்றுவதையும் அடிப்படையாகக்கொண்டே சிந்திக்க வேண்டும். அதற்குப் பொருத்தமான சூழல் இந்நாட்டின் பெற்றோர்களுக்கு இல்லாதொழிக்கப்பட்டுவிட்டது. இந்த வெளிப்படைத்தன்மை இல்லாதொழிக்கப்பட்டுவிட்டது.
இந்த நிலைமை தற்செயலாக ஏற்பட்டதொன்றல்ல. இன்றளவில் ஒரு மனிதனுக்கு மூன்றுவேளையை ஓட்டிக்கொள்வதற்காக பல வருமான வழிவகைகளை தேடிக்கொள்ள நேர்ந்துள்ளது. இதனால் அவர்கள் உளரீதியாக மிகுந்த கூருணவற்று போயுள்ளார்கள். இவையனைத்துமே பிள்ளைகள்மீது பாய்ந்து செல்கின்றது. பிள்ளைகள் மீது ஏவப்படுகின்ற அழுத்தத்தினால் அவர்கள் நிர்க்க்கதியுறுகின்ற நிலைமை சமூகம் சீரழிகின்ற அளவுகோலாக எடுத்துக்கொள்ளப்பட முடியும். வெகுவிரைவில் இந்த நிலைமைக்கு தீர்வகாண வேண்டும். அரசாங்கம் இந்த பொறுப்பிலிருந்து விலகிச்செல்ல முடியாது. இதனை முக்கியமான விடயமாக கருதாமைவரை மிகவும் மோசமான நிலைமைக்கு அரசாங்கத்தினால் இழுத்துப்போடப்பட்டுள்ளது. உதாரணமாக இற்றைக்கு ஏறக்குறைய 50 வருடங்களுக்கு முன்னர் நிலவிய இடவசதிக்குள்ளேயே பல்கலைக்கழகங்களுக்கு அதிக எண்ணிக்கையிலான மாணவர்களை சேர்த்துக்கொண்டுள்ளார்கள். ஆய்வுகூட வசதிகளை உள்ளிட்ட ஏனைய பௌதீக வசதிகளும் அவ்வண்ணமே நிலவுகின்றன. இது தரமான கல்வி இடம்பெறாமைக்கான அடிப்படைக் காரணமாகும். ரூபா 5000 கிடைக்கின்ற மகாபொல புலமைப் பரிசில் தொகையைக்கொண்டு 16 இறாத்தல் பாண் மாத்திரமே வாங்கலாம். ஒரு மாதத்திற்காக கிடைக்கின்ற மகாபொலவில் இருந்து அதைவிட ஒன்றையுமே சாதிக்க முடியாது. ஒரு வறிய நாடு என்றவகையில் அதிலிருந்து விடுபடுவதற்காக உள்ள அடிப்படை உபாயமார்க்கம் கல்வியே என்பதை அறிந்த ஆட்சியாளர்கள் அதற்காக கொடுக்கின்ற முதன்மைத்தானத்தை மகாபொல உதவுதொகையிலிருந்தே விளங்கிக்கொள்ள முடியும். பிள்ளைகளும் பெற்றோர்களும் எந்தளவு மனஅழுத்தத்துடன் இருக்கிறார்கள் என்பது இதிலிருந்து தெளிவாகின்றது.
பஸ் கட்டணம், போடிங் கட்டணம் அண்மையில் இருந்த செலவினைவிட பத்து மடங்குகளால் அதிகரித்துள்ளது. அந்த நிலைமையில் முறையான மனோநிலையுடன் பிள்ளைகளால் கல்விகற்ற இயலாது. இந்த நிலைமையின்கீழ் அவர்களை கல்வி கற்குமாறு நிர்ப்பந்திப்பது தவறானதாகும். அதனை மனிதனால் தாங்கிக்கொள்ள முடியாது. மாணவர்களால் தாங்கிக்கொள்ள முடியாது. இந்த சமூக பொருளாதார முறைக்குள்ளே அடுத்தவனுக்கு பக்கபலமாக அமைந்திட, நட்புறவினைப் பேணிவர, கூருணர்வுமிக்வராக இருக்க, ஒத்துணர்வினை உணர, அவசியமான தரமான கல்வி வழங்கப்படவில்லை. பாடங்களுக்கு ஏற்ப மனப்பாடம் செய்கின்ற பரீட்சைத் திட்டம் பற்றி குறிப்பாக உயர்தர கணிதப் பாடநெறி மூலமாக விளங்கிக்கொள்ள முடியும். ஒருவிதமாக பாடத்திட்டத்திற்குள்ளே மனனம்செய்து பரீட்சைகளில் சித்தியடைகின்ற திட்டமே நிலவுகின்றது. கேள்விகளுக்கு பதில் தேடுகின்ற படைக்குந்திறன்மிக்க முறைகள் கல்விக்குள்ஆள புகட்டப்படாவிட்டால், கடமைகள் மற்றும் உரிமைகள் பற்றி புகட்டப்படாவிட்டால் எவ்வாறு ஒரு மனிதனைக் கட்டியெழுப்புவது? தனக்கும் பிறருக்கும் பக்கபலமாக அமைந்து வாழ எவ்வாறு கற்பிப்பது? இந்த கல்வித் திட்டத்திற்குள்ளே மனிதனுக்கு பெற்றுக்கொடுக்கவேண்டிய குறைந்தபட்ச சமூக மற்றும் உளவியல்சார்ந்த தனிநபர்சார்ந்த விடயங்கள் முழுமையாகவே பொருட்படுத்தாமல் விடப்பட்டுள்ளன. மிகவும் கடினமான, மனிதாபிமானமற்ற கல்வியாகும். ஒரு பிரச்சினைக்கான தீர்வுகாண மிகவும் மரபுரீதியான சட்டகத்திற்குள்ளே சிந்தித்து ஒரு நாட்டைக் கட்டியெழுப்ப முடியாது. புதியவற்றைப் புனைந்திட புதுவிதமாக சிந்திக்கக்கூடியதாக அமைதல் வேண்டும்.
புதிதாக சிந்திக்கின்ற மனிதர்களை கட்டியெழுப்புகின்ற கல்வித்திட்டமொன்று எமக்குத்தேவை. குறுங்காலரீதியாகவும் நீண்டகாலரீதியாகவும் மனிதர்கள் என்றவகையில் கூருணர்வுபடைத்த ஏனைய மனிதர்களையும் தாங்கிக்கொள்ளக்கூடிய சமூகமொன்றைக் கட்டியெழுப்ப பொருத்தமான கல்வியொன்று இல்லாதவரை நாங்கள் மனிதர்களாக முடியாது. சுதந்திரமாகாத மனிதர்களைக்கொண்டு இந்த நாடு முன்நோக்கி நகர முடியாது. அதனால் நாங்கள் இது சம்பந்தமாக தீவிரமான கவனத்தைச் செலுத்தி நாட்டைக் கட்டியெழுப்ப அனைவரும் சீக்கிரமாகவும் நீண்டகால ரீதியாகவும் ஒன்றுசேர்வோமென அழைப்புவிடுக்கிறோம்.
கல்வி என்பது மனம் சம்பந்தப்பட்ட ஒரு செயற்பாடாகும். சிறந்த கல்வியைப் பெற்றுக்கொள்ள தேகாரோக்கியமும் உளரீதியான சமநிலையும் நிலவவேண்டும். அதனால்த்தான் புத்தரின் போதனையில் “சப்பே சத்தா ஆகாரட்டித்திகா” என கூறப்படுகின்றது. குறிப்பாக பாடசாலைப் பிள்ளைகளுக்கு சிறந்த கல்வியைப் பெற்றுக்கொள்ளக்கூடிய மனோநிலை உள்ளதாவென்பது பாரதூரமான பிரச்சினையாகும். சுகாதார அமைச்சின் தரவுகளை அடிப்படையாகக்கொண்டு யுனிசெப் நிறுவனம் வெளியிட்ட அறிக்கையொன்றில் உலகில் சிறுவர் போசாக்கின்மையில் ஆறாவது இடமும் ஆசியாவில் இரண்டாவது இடமும் எமது நாட்டுக்கு கிடைத்துள்ளதாக குறிப்பிடப்படுகின்றது. கொழும்பு றிஜ்வே சீமாட்டி வைத்தியசாலையில் அனுமதிக்கப்படுகின்ற பிள்ளைகளில் 20% போசாக்கின்மையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளதாகவும் அதில் அரைவாசியினர் படுமோசமான போசாக்கின்மையால் பீடிக்கப்பட்டுள்ளதாகவும் மதிப்பாய்வொன்று மூலமாக மருத்துவர்கள் வெளிப்படுத்தி இருந்தார்கள். அம்பாந்தோட்டை மாவட்டத்தில் சூரியவெவ பிரதேசத்தில் உள்ள பிள்ளைகளில் 80% போசாக்கின்மையால் அல்லற்படுவதாக பிரதிச் சுகாதாரப் பணிப்பாளரொருவரான டாக்டர் சமல் சஞ்சீவ கூறியுள்ளார். அதில் 30% கடுமையான போசாக்கின்மையால் அவதிப்படுவதாகவும் கூறியுள்ளார். சனாதிபதி, பிரதமரை முதன்மையாகக்கொண்ட அரசாங்கம் இந்த தரவுகள் பற்றி கவனஞ் செலுத்துவதில்லை. இந்த தரவுகளை பெரும்பாலும் அவர்கள் நிராகரிக்கிறார்கள்.
பாடசாலைப் பிள்ளைகள் உணவு பெற்றுக்கொள்கின்ற விதம் பற்றி பல ஊடக அறிக்கைகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. பாராளுமன்றம் அமைந்துள்ள ஸ்ரீ ஜயவர்தனபுர கல்வி வலயத்தில் பாடசாலைப் பிள்ளைகள் மிளகாய்த் தூள் கலந்த சோற்றுப்பொதியைக் கொண்டுவந்ததாகவும் ஒருசில பிள்ளைகள் புத்தருக்கு படைத்த உணவை உண்டதாகவும் வலயக் கல்விப் பணிப்பாளர் கூறியிருந்தார். கம்பஹா மாவட்டத்தில் மினுவங்கொட வலயத்தைச் சேர்ந்த பாடசாலையொன்றில் ஒரு சிறுமி மதிய உணவுக்காக தேங்காய் பருப்பு கொண்டுவந்திருந்ததாக ஊடகங்கள் அறிவித்திருந்தன. அதைப்போலவே “தந்திரிமலையில் ஒருசில பாடசாலைகளில் பிள்ளைகள் மயக்கமுற்று வீழந்தமையால் கூட்டம் மட்டுப்படுத்தப்பட்டது, ஒருசில பிள்ளைகள் இரவு – காலை இரண்டிலுமே உண்ணவில்லை” என 22 ஆந் திகதி செய்தித்தாள் ஒன்றில் இருக்கின்றது. இங்கு இருப்பது அறிக்கை செய்யப்படுகின்ற சம்பவங்கள் மாத்திரமே. அறிக்கை செய்யப்படுகின்ற சம்பவங்களுக்கும் அரசாங்கத்தின் பிரதிபலிப்பாக அமைவது நிராகரிப்பதாகும். மினுவங்கொட சம்பவம் தொடர்பாக அமைச்சர் பிரசன்ன ரணதுங்கவின் ஊடக செயலாளர் அறிவித்தலொன்றை வெளியிட்டு அந்த சம்பவத்தை நிராகரித்துள்ளார். யுனிசெப் அறிக்கையையும் நிராகரித்துள்ளார். சூரியவெவ மதிப்பாய்வு சம்பந்தமாக சுகாதார மருத்துவ உத்தியோகத்தருக்கு அரசாங்கம் அழுத்தம் கொடுத்துக்கொண்டிருப்பதாக பதிவாகின்றது. இது சம்பந்தமாக பாராளுமன்றத்தில் கேள்வி எழுப்புகையில் சுகாதார அமைச்சர் கெஹெலிய ரம்புக்வெல்ல ஏறக்குறைய 43 இலட்சம் பாடசாலை பிள்ளைகளில் ஒருசிலர் சம்பந்தமான இந்த அறிக்கையை பொருட்படுத்த வேண்டியதில்லை என பதிலளித்தார். இந்த அறிக்கைகளிலிருந்து பிள்ளைகளின் போசாக்கின்மை அதிகரித்து வருகின்றதென்பதை அரசாங்கம் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். நிர்மாணத்துறையில் 90% நின்றுவிட்டு அரச ஊழியர்களுக்காக சம்பளம் செலுத்த பணம் கிடையாதென பந்துல குணவர்தன கூறியுள்ள பின்னணியில், தம்புள்ளவில் பெரிய வெங்காயச் செய்கையாளர்களின் கதி அதோகதியாக மாறியுள்ளதாக செய்திகள் வெளியாகி வருகின்றவேளையில் இந்த போசாக்கின்மை நிலைமை இடம்பெற முடியாததொன்றல்ல.
தொழில்களை இழத்தல் அல்லது தொழில் புரிந்த காலம் மட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ள பெற்றோருக்கு தமது பிள்ளைகளை கட்டிவளர்ப்பதற்கான இயலுமை குறைவடைந்துள்ளமையை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். பிள்ளைக்கு பல மாதங்களாக முட்டை, மீன், இறைச்சி வழங்கவில்லையென இந்த பெற்றோர்கள் கூறுகிறார்கள். எமது நாட்டுச் சனத்தொகையில் 60% இற்கு மேற்பட்டோர் ஒருவேளை உணவு மாத்திரம் உட்கொள்வதாக ஒருசில அறிக்கைகள் வெளிக்காட்டுகின்றன. இந்த அறிக்கைகளையும் சம்பந்தப்பட்ட நிகழ்வுகளையும் நிராகரித்து அறிக்கைகளை வழங்குகின்ற உத்தியோகத்தர்களை அச்சுறுத்திப் பயணிக்கின்ற தலைக்கனம் பொருந்திய பயணத்திலேயே அரசாங்கம் ஈடுபட்டுள்ளது. அவை அரசாங்கத்திற்கு பிரச்சினையாக இல்லாதிருக்கலாம். கெஹெலிய ரம்புக்வெல்லவிற்கு இவையெல்லாம் பிரச்சினைகளல்ல. சாதாரண பொதுமக்களுக்கு இருக்கின்ற பிரச்சினைகள் எதுவுமே நாட்டை ஆட்சி செய்பவர்களுக்கு கிடையாது. எண்ணெய் பிரச்சி்னை, கேஸ் பிரச்சினை, உணவுப் பிரச்சினை, மருந்துப் பிரச்சினை, கலாசார வாழ்க்கையைப் பேணிவருவதிலான பிரச்சினை ஆகிய எதுவுமே அவர்களின் வாழ்க்கையுடன் தொடர்பற்றவை. ஆனால் இவை பெரும்பான்மை மக்களுடன் தொடர்புடைய பிரச்சினைகளாகும். தற்போது பிள்ளைகள்மீது பிரச்சினைகள் பாய்ந்தோடத் தொடங்கி உள்ளன. படுமோசமான போசாக்கின்மையின் பெறுபேறுகள் பாடசாலைக் கூட்டத்தில் பிள்ளைகள் மயங்கிவிழுவதுடன் மாத்திரம் நின்றுவிடாமல் உளரீதியான விருத்திமீது ஏற்படுத்துகின்ற தாக்கத்தினால் எதிர்கால தலைமுறையைச் சேர்ந்த பிள்ளைகளையும் பாதிக்கின்றது. இதனால் அரசாங்கம் என்றவகையில் இது தொடர்பில் கவனஞ் செலுத்த வேண்டும். வயது ஐந்து வருடங்களைப் பார்க்கிலும் குறைவான பிள்ளைகள் இருக்கின்ற பெற்றோர்களிடம் குறிப்பாக கேட்டுக்கொள்வது பிள்ளைகளின் போசாக்குப் பற்றாக்குறை சம்பந்தமான முறையான பரிசோதனையை மேற்கொள்ள வேண்டியது அத்தியாவசியம் என்பதாகும். இது சம்பந்தமாக பரிசோதனைசெய்ய பொதுச் சுகாதார பரிசோதகர்கள் அல்லது குடும்ப சுகாதார சேவை உத்தியோகத்தர்களிடம் காட்டி அறிக்கைகளை பெற்றுக்கொள்ளுமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன். பிள்ளைகள் தொடர்பில் நிலவுகின்ற விஞ்ஞானரீதியான நிலைமையை அவர்கள் விளக்கிக் கூறுவார்கள். அதற்கிணங்க உங்கள் பிள்ளைகள் இருக்கின்ற நிலைமை பற்றி முதன்மைக் கவனத்தைச் செலுத்துங்கள்.
ஆனால் அரசாங்கம் சுகாதாரப் பணியாளர்களை அச்சுறுத்தி, பயமுறுத்தி இந்த அறிக்கைகளை மூடிமறைக்கவே முயற்சி செய்கின்றது. திரிபோஷா சம்பவம் தொடர்பாகவும் அரசாங்கம் இதே நிலைமையையே செய்ய முற்படுகின்றது. அப்லரொக்சின் எனப்படுகின்ற நச்சு இரசாயன புற்றுநோய்க் காரணி, நோயெதிர்ப்புச் சக்தியை நலிவடையச் செய்கின்ற இரசாயனம் அதிக சதவீதத்தில் இருக்கின்றமை வெளிப்பட்டது. இந்த தகவல்களை வெளியிட்ட பொதுச் சுகாதார பரிசோதகர்களின் சங்கத்தைச் சேர்ந்த உபுல் றோஹணவிற்கு எதிராக விசாரணைகளை மேற்கொள்வதில் ஆர்வம் செலுத்துகின்ற அரசாங்கம் திரிபோஷாவில் அப்லரொக்சின் கலந்தமை பற்றி விசாரணைகளை மேற்கொள்ள எந்தவிதமான அக்கறையும் காட்டவில்லை. இந்த ஆட்சியாளர்கள் உங்கள் பிள்ளைகளை நேசிப்பதில்லை. நீங்கள் உங்கள் பிள்ளைகளை நேசிக்கிறீர்கள். உங்களுக்கு, எமக்கு, இந்த நாட்டுக்கு உங்கள் பிள்ளைகள் தேவை. இந்த ஆட்சியாளர்களுக்கு உங்கள் பிள்ளைகள் தேவையில்லை. அவர்களின் பிள்ளைகள் அனைத்து வசதிகளுடன் வெளிநாடுகளிலேயே இருக்கிறார்கள். அதனால் உங்கள் பிள்ளைகளுக்காக நீங்கள் துரித நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளுங்கள். சுகாதாரரீதியாக மாத்திரமன்றி அரசியல்ரீதியாகவும் உங்கள் பிள்ளைகளை பேணிப்பாதுகாத்துக் கொள்ளுங்கள். அதற்காக நாமனைவரும் மிகவும் வேகமான இடையீட்டினை செய்யவேண்டுமென்பதை வலியுறுத்துகிறேன்.
