NPP News

(-ජාතික ජන බලවේගය – විශ්‍රාමික ජාතික සමුළුව – 2024.05.19-)

ආණ්ඩුවක් කියන්නේ ජනතාව ඡන්දයක් දීලා පත්කර ගන්නා පාලනයක්. පාලනයක තිබෙන මූලික වගකීම තමයි ඒ රටේ පුරවැසියා බලා ගැනීම. ඔවුන්ට ශක්තිමත් ආදායම් මාර්ගයක්, දරුවන්ට හොඳ අධ්‍යාපනයක්, හොඳ සෞඛ්‍ය පද්ධතියක්, නීතියේ විධානයේ ආධිපත්‍ය සහිත රටක් හැදීම, මානසික සුවයෙන් ජීවත්විය හැකි ප්‍රජාවක් නිර්මාණය කිරීම, සතුට, සිනහව තිබෙන පුරවැසියන් ගොඩනඟන එක. අපේ පුරවැසියන්ගෙන් යම් ප්‍රමාණයක් මේ ආර්ථිකයත් එක්ක ගැටගැසෙමින් තමන්ගේ ජීවන වෘත්තිය සකසා ගන්නවා. පුරවැසියන්ගෙන් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් ඉන්නවා දෛනිකව ශ්‍රමය, කාලය ආර්ථිකයට සම්බන්ධවීමට බැරිවුණු, ආර්ථිකයට සම්බන්ධ වුණත් ඒකෙ ප්‍රතිලාභ ප්‍රමාණවත් ලෙස නොලැබෙන ජනතාවක්. ඒ කියන්නේ රැකියාවක් කළත්, ලැබෙන ආදායම ජීවත්වීමට ප්‍රමාණවත් නොවන ජනතාවක්. වැඩිහිටිභාවයට පත්වීම හේතුකොටගෙන වැඩ කිරීමට ශ්‍රමය, කාලය හෝ වැඩ කළ නොහැකි, ඒ වගේම විවිධ හේතූන් මත ආබාධිත තත්වයට පත්වුණු ජනතාවක්.
ආර්ථිකයෙන් පිටමං කරන ලද, දෛනිකව ශ්‍රමය, කාලය ආර්ථිකයට සම්බන්ධ නොවුණු ජනතාවගෙන්, ග්‍රාමීය දුප්පත්භාවය ගොඩනැගී තිබෙනවා. ග්‍රාමීය දුප්පත්භාවය තුරන් කිරීමට අපට වැඩසටහනක් අවශ්‍ය නැද්ද? මහ බැංකු වාර්තාවෙන් ඉදිරිපත්කොට තිබෙනවා හරිහමන් ආහාර වේලක් නොමැති පිරිස ජනගහනයෙන් 68%ක් බව. පවුල් ලක්ෂ 34කට හාල් කිලෝ 10 බැගින් බෙදන්න තීරණය කර තිබුණා. ඒ කියන්නේ ජනතාවගෙන් 50%කට වැඩි පිරිසකට හාල් කිලෝ 10ක් ලබා දෙන්න සිදුවෙනවා. ඒ කියන්නේ තමන්ගේ ජීවිතය ගෙවා ගන්න නිසි ආහාර වේලක් නොමැති ජනතාවක්. එම ජනතාව සඳහා අපට වැඩසටහනක් තිබිය යුතුයි. ලෝකයේ සෑම රටකම ආර්ථිකයෙන් පිටමංකොට තිබෙන ජනතාව බලා ගැනීම සඳහා සහනාධාර ලබාදීම සිදුකරනවා. අපේ රටේ ග්‍රාමීය දුප්පත්භාවය තුරන් කිරීම සඳහාත් සහනාධාර වැඩපිළිවෙළක් අවශ්‍යයි. හැබැයි දීර්ඝ කාලයක් ඔවුන් සහනාධාරයේ රඳවා තබා නොගෙන, ක්‍රමානුකූලව ඔවුන්ට ජීවත්වීමට සරිලන ආදායම් මාර්ගයක් සකස් කර ගැනීමේ ආර්ථික වැඩපිළිවෙළකට බද්ධ කර ගත යුතුයි. ඒ වගේම ආබාධිත ජනතාවත්, හව්හරණක් නැති වැඩිහිටි ජනතාවත් අපි බලාගත යුතුයි. පෞද්ගලික අංශයේ මෙන්ම රාජ්‍ය අංශයේ සේවය කොට, වයස හේතුවෙන් වැඩ අත්හැරි, ජනතාව රැක බලාගැනීමේ වගකීමත් රජයට තිබෙනවා. සෑම පුරවැසියෙකුටම ජීවත් වීම සඳහා හොඳ ආදායම් මාර්ගයක්, හොඳ නිවාසයක්, නිරෝගී සම්පන්න ජීවිතයක්, නිසි අධ්‍යාපනයක්, මානසික සුවයක්, හොඳ ප්‍රවාහනයක් අවම පහසුකම් ලෙස තිබිය යුතුයි. අපේ රටේ විශ්‍රාමිකයන්ගෙන් බහුතරයකට මේ දේ ලැබෙන්නේ නැහැ.

නමුත් රටේ එක් පුරවැසි කණ්ඩායමකට විශේෂ වරප්‍රසාදයන් සහිතවත්, පොදු පුරවැසියන්ට අවශේෂ තත්වයකුත් නිර්මාණය කර තිබෙනවා. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවක් විසින් විශ්‍රාමික ජනාධිපතිවරුන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප්, දීමනා, නිවාස, වාහන සියල්ල අහෝසි කරන බවට අපි ඔබට සහතිකයක් දෙනවා. ඒ වගේම ජීවන වියදම වේගයෙන් වර්ධනය වෙන විට, ඔවුන්ගේ එකම යැපුම් මාර්ගය වන විශ්‍රාම වැටුප ජීවත්වීමට ප්‍රමාණවත් වන්නේ නැහැ. ජීවන වියදම ඉහළ යාමට සාපේක්ෂව ඔවුන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප් සහ දීමනාවන් වැඩි කළ යුතුයි. විවිධ කමිටු වාර්තාවලින් රාජ්‍ය සේවකයෙකුගේ වැටුප 70%කින් වැඩිවිය යුතු යැයි ඉදිරිපත් කොට තිබෙනවා, ඔබගේ ජීවන විදයමට සරිලන විශ්‍රාම වැටුපක් ලබාදෙන බවට අපි ඔබට සහතිකයක් දෙන්නම්. 2016-2019 විශ්‍රාමිකයන්ගේ විශේෂ කාණ්ඩයක් ඉන්නවා. රාජ්‍ය පරිපාලන ලේකම්වරයා විසින් අත්සන් කරන ලද ලිපියේ 2019න් පසුව විශ්‍රාම යන විට රු:10,000 මූලික වැටුපට එකතුකොට ලබාදෙන බවට සඳහන් කොට තිබෙනවා. නමුත්, සාධාරණ වූ එම වැටුප නොලැබෙන කණ්ඩායමක් ඉන්නවා. මහින්ද සහෝදරයාත්, සරත් ලාල් සහෝදරයාත් නඩුවක් ගොනුකොට තිබෙනවා. එහි තීන්දුව මැයි 31දිනට ලබාදීමට නියමිතව තිබෙනවා. 1997 සිට මතුවී තිබෙන ගුරු විදුහල්පතිවරුන්ගේ ගැටලුවත් විසඳිය යුතුව තිබෙනවා. අග්‍රහාර ලබාදීමේදී 2016 ට පෙර විශ්‍රාම ගිය හා 2016ට පසුව විශ්‍රාම ගිය යනුවෙන් කාණ්ඩ දෙකකට බෙදා තිබෙනවා. එය කිසිසේත් යුක්තිසහගත බෙදීමක් නොවෙයි. අපි විශ්වාස කරන්නේ සියලු දෙනාටම සෞඛ්‍යය ආරක්ෂණ ක්‍රමයක් සකස් කළ යුතුයි.

ජ්‍යෙෂ්ඨ පුරවැසියන්ගේ ගිණුම් සඳහා 15%ක පොලියක් ලබාදුන්නා. බොහෝ විශ්‍රාමිකයන් තමන්ට ලැබුණු 15% පොලියෙන් තමයි තමන්ගේ බෙහෙත් ටික ගත්තේ, වතුර බිල, ලයිට් බිල ගෙව්වේ, ආහාර පාන ගත්තේ. ආර්ථිකය කඩා වැටෙමින් තිබුණු අවස්ථාවක, ජ්‍යෙෂ්ඨ පුරවැසියාට ලැබෙමින් තිබුණු ආර්ථික වාසියක් ආණ්ඩුව විසින් පැහැර ගන්නවා. ඒ නිසා යළි විශේෂ පොලී අනුපාතයක ජ්‍යෙෂ්ඨ පුරවැසියන්ගේ ගිණුම් තැබිය යුතුයි යන ස්ථාවරයේ අපි ඉන්නවා. ඔබ මිලදී ගන්න භාණ්ඩවලට පමණක් නොවෙයි, ඔබේ විශ්‍රාම වැටුප හෝ පාරිතෝෂිකය බැංකුවක තැන්පත් කොට, ලබා ගන්නා පොලියටත් බදු ගහනවා. අනිවාර්යයෙන් එය ඉවත් කළ යුතුයි. එයින් මේ ගැටලු නිමා නොවෙන බව අපි දන්නවා. ඉතා ශක්තිමත් ආරක්ෂණ වැඩපිළිවෙළක් අවශ්‍යයි.

ලෝකයේ දියුණු යැයි සම්මත රාජ්‍යයන්හි ශක්තිමත් ආරක්ෂණ වැඩපිළිවෙළක් තිබෙනවා. ආර්ථිකයෙන් පිටමංකරන අය, ආර්ථිකයට හවුල් නොවෙන අය, වැඩිහිටි අය, විවිධ ආබාධිත කණ්ඩායම්, ව්‍යාපාර කඩා වැටීම්, හදිසි අර්බුදයන්හිදී ඒ අයට රැකවරණය ලබාදීම සඳහා ශක්තිමත් ආරක්ෂණ අරමුදලක් අවශ්‍යයි. අපේ ආර්ථිකයට එවැනි විශේෂ තත්වයකට මුහුණ දීම සඳහා වත්, විශේෂිත පුද්ගලයන් බලා ගැනීම සඳහාවත් ශක්තිමත් අරමුදලක් නැහැ. මේ සියල්ල ගැටගැසී තිබෙන්නේ අපි අනුගමනය කරන ආර්ථික උපායමාර්ග සාර්ථක ප්‍රතිඵල ලබාගත හැකි වුණොත් පමණයි. ඒ නිසා අපට මේ ආර්ථිකය නව යහපත් දිසාවකට යොමු කිරීමේ වැඩපිළිවෙළක් අපට අවශ්‍යයි. එතනදි බලය ලබා ගැනීම තීරණාත්මකයි.

මේ අවස්ථාවේ මතුවී තිබෙන ප්‍රශ්නයක් තමයි, පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයද ජනාධිපතිවරණයද පැවැත්වෙන්නේ කියන එක. ව්‍යවස්ථාව අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමේ බලයත්, ඔක්තෝබර් 16ටත් සැප්තැම්බර් 17ත් අතර ජනාධිපතිවරණය පැවැත්වීමේ බලයත් ජනාධිපතිවරයාට තිබෙනවා. එසේ නම් රනිල් වික්‍රමසිංහ අද හෝ හෙට පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමේ තීරණය ගත හොත් ඔහුගේ බලය අහෝසි වෙනවා. ඔහුට තව මාස කිහිපයක් බලයේ සිටිය හැකිව තිබියදී, කලින්ම පුටුවෙන් නැගිටින්නේ නැහැ. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියහොත් ඔහු වටා එකතු වී සිටින පොහොට්ටුවේ කණ්ඩායමේ සියලු දෙනාම ඡන්දෙ ඉල්ලන්න නැවතත් පොහොට්ටුවට යනවා. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැර, එයින් ලැබෙන ප්‍රතිඵලය අනුව රනිල් වික්‍රමසිංහට ජනාධිපති නොවෙයි, ජනාධිපති අපේක්ෂකයා වෙන්නත් බැහැ. විසුරුවා හැරියොත් එක්සත් ජාතික පක්ෂය අවසන් වෙනවා. ඒ අනුව විසුරුවා හැරිමේ ඉඩකඩ ඔහුට දේශපාලනිකව අවාසියි. නමුත් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමට බැසිල් රාජපක්ෂට වුවමනාව තිබෙනවා. එක්කෝ එයා රනිල්ට සහාය දෙන්න ඕනෑ. ජනතාවගේ සහායෙන් රනිල් ජනාධිපති වුණොත්, පොහොට්ටුවේ ගමන එතනින් අවසන්. රනිල්ට සහාය නොදී වෙන අපේක්ෂකයෙක් දැම්මොත්, පොහොට්ටුවට තිබෙන ඡන්ද ප්‍රමාණයත් නැතිවෙනවා. දාන්න කෙනෙකුත් නැහැ. ජනාධිපතිවරණය දිනන ඕනෑම කෙනෙක් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරිනවා. ජනාධිපතිවරණයේ ප්‍රතිඵලය මහ ඡන්දෙට බලපානවා. ඒ නිසා ඒගොල්ලන් කල්පනා කරන්නේ පාර්ලිමේන්තුව ඉක්මනින් ගන්න. ස.ජ.බෙ.ටත් අවශ්‍යයි පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා ගන්න. ජනාධිපතිවරණයේදී කේන්ද්‍ර වෙන්නේ පුද්ගලයන්. සජිත්ට වඩා ස.ජ.බෙ. ඔට්ටුවට දැමීම ඒගොල්ලන්ට වාසියි. ඒ නිසා ඒගොල්ලනුත් කැමතියි, පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවනවාට. ජාතික ජන බලවේගයේ අපි මේ දෙකටම ලැහැස්තියි. ව්‍යවස්ථානුකූලව දෙකම පවත්වන්න ඉඩ තිබුණත් දේශපාලනිකව ජනාධිපති ඡන්දය පැවැත්වීමට නියමිතයි.

අපේ රටේ බලය හුවමාරු වෙන තීරණාත්මක මැතිවරණයක් එනවා. අපේ සමාජය නිශ්චිත වශයෙන් අවදි විය යුතුයි. එයාලා සතු විශාල මාධ්‍ය බලයක් තිබෙනවා. එයාලාට හැකියි, මුඛ්‍ය ප්‍රශ්නය, යට ගහලා, ජනතාව කැලේ ගෙනියන්න; අතුරු පාරවල්වල ගෙනියන්න. ඇත්ත ප්‍රශ්නය යට ගහලා සමාජයේ ව්‍යාකූලත්වයක් ඇති කරන්න. ඇත්ත ප්‍රශ්නය වෙනුවට නැවත නැවතත් 88/89ක් ගැන කියවනවා. 88/89 අපරාධ අපි නම්, ඇයි නන්දා අපි වෙනුවෙන් සිංදු කියන්නේ? මෙතන කියපු සිංදුවේ මුළුමනින්ම තිබුණේ රාජ්‍ය ත්‍රස්තවාදයේ ස්වභාවය. ළමුන් පැහැර ගනිපු ආකාරය. වදකඳවුරු තිබුණු ආකාරය. ඇමතිවරුන්ගේ ගෙවල්වල වදකඳවුරු තිබුණා. ඒ.එම්.එස්.අධිකාරිගේ ගෙදර, පුත්තලමේ ඇමතිගේ ගෙදර, දික්වැල්ලේ ඇමතිගේ ගෙදර, බදුල්ලේ ඇමතිගේ ගෙදර වදකඳවුරු තිබුණා. මැර හමුදා හදාගෙන හිටියා. ඒ නිසා තමයි නන්දා මාලිනියට මෙවැනි සිංදු කියන්න සිදුවුණේ. නමුත් දේශපාලනය විසින් ඒක විශාල ව්‍යාකූලත්වයට නගනවා, ජනතාව කැලේ ගෙනියන්න. මම ජනතාවගෙන් ඉල්ලන්නේ, අපි නිශ්චිත ප්‍රශ්නයට කේන්ද්‍රගත වෙමු.

සමාජයේ තිබෙනවා ඇත්ත සහ බොරුව කියා දෙකක්. අපේ මුළු දේශපාලනයම ඇත්ත මත පදනම් වූ දේශපාලනයක්. ඔවුන්ගේ මුළු දේශපාලනයම බොරුව මත පදනම්, වූ දේශපාලනයක්. ඔවුන් ජනතාවට ඇත්තටම ආදරේ කරනවා නම්, ඒ නායකයන්ට පුළුවන්ද, විදින බෙහෙතට වස දාන්න. ජනතාවට ඇත්තටම ආදරය කරන නායකයන්ට පුළුවන්ද ජනතාව බොන තේ එකට දාන සීනිවලට ගහන බද්දෙන් සොරකම් කරන්න. මුළු රටේම වාහන පර්මිට් නතර කර තිබියදී, මන්ත්‍රීවරු 82ක් ලියුම් අත්සන් කරනවා ඒගොල්ලන්ට පර්මිට් ගන්න. මේ වගේ වෙලාවක නායකයන්ට පුළුවන්ද, එවැන්නකට අත්සන් කරන්න. අපි කථානායකවරයාට කියනවා පර්මිට් ඉල්ලූ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ ලැයිස්තුව ඉදිරිපත් කරන්න. අපි වාහන පර්මිට් ගන්නෙත් නැහැ. මේක නතර කිරීමට කළ හැකි ක්‍රියාමාර්ගත් ගන්නවා. අපි සැබැවින්ම මේ රටේ ජනතාවට හොඳ ජීවිතයක්, යහපත් රාජ්‍යයක් අපේක්ෂා කරන අය. අපි සමාජයට ඇත්ත සහ බොරුව අතර වෙනස හෙළිදරව් කරන්න ඕනෑ.

අපේ රටේ ගමන් කරමින් තිබෙන ආර්ථික උපායමාර්ගය අතර සහ නව ආර්ථික උපායමාර්ගය අතර සංවාදය මතු විය යුතුයි. ඇත්ත තත්වය මොකක්ද? මේ ආර්ථික ගමන වැරදියි. මේ ආර්ථික ගමන නිවැරදි නම් රටට මෙහෙම වෙන්න විදිහක් නැහැ. නව ආර්ථික ගමනකට රට ප්‍රවේශ කරන්න ඕනෑ. 1948 අපේ රට නිදහස ලබා ගන්න කොට අපේ නායකයන්ට රට ගෙනියන්න ඕනෑ කුමන දිසාවටද කියා දැක්මක් තිබුණේ නැහැ. හැබැයි ඉන්දියාව නිදහස ලබා ගන්නකොට එයාලගේ නායකයන්ට තමන්ගේ රට ගෙන යන්න ඕනෙ කුමන දිසාවටද යන්න පිළිබඳ දැක්මක් තිබුණා. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස අද හඳට යන, ආසියානු කලාපෙට ඖෂධ හදන, වාහන හදන, ආහාර හදන, රෙදිපිළි නිෂ්පාදනය කරන, බීජ නිෂ්පාදනය කරන ඉන්දියාවක් බිහිවෙලා තිබෙනවා. 20වැනි සියවස මානව ඉතිහාසයේ විශාලම පෙරළි සිදුවුණු සියවස. දකුණු කොරියාව, චීනය, සිංගප්පූරුව, මැලේසියාව, ඉන්දියාව රටවල් ශක්තිමත් ආර්ථික පදනමක් හදා ගත්තේ 20වැනි සියවසේ අත්තිවාරමෙන්. යුරෝපයේ 17වැනි සියවසේ රටවල් ආක්‍රමණයෙන් ශක්තිමත් ආර්ථිකයන් හදා ගත්තා. අපි විසිවැනි සියවස අත්පත් කර ගන්නවා වෙනුවට අත්හැරපු ජාතියක්.

20වැනි සියවසේ රටේ ගමන් මාර්ගය පිළිබඳ සංවාදයක් එළියේ තිබුණා. 1918 ශ්‍රී ලංකා ඉංජිනේරු සංගමයේ විමල සුරේන්ද්‍ර මහතා, ලක්ෂපාන විදුලි බලාගාරය හදන්නත්, එයින් ඉතිරිවෙන අතිරික්ත විදුලියෙන් විදුලි කෝච්චි දුවන්නත් සැලැස්මක් ඉදිරිපත් කළා. ලංකාවේ තිබෙන ඛනිජ සම්පත් පිළිබඳ ගවේෂණයක් කර, ආර්ථික දැක්මක් ඉදිරිපත් කළා. මහාචාර්ය සේනක බිබිලේ සෞඛ්‍ය ප්‍රතිපත්ති කවර දිසාවකට යොමු විය යුතුද යන්න සාකච්ඡා කළා. මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ සාහිත්‍යය ගමන් කළ යුතු දිසාව, සරත්චන්ද්‍රයන් නාට්‍ය කලාවේ දිසාව, ක්ලැරන්ස් සංගීතයේ දිසාව, මෙවැනි නව මානයන් එළියේ සාකච්ඡා කළා. නමුත් අපේ දේශපාලන අධිකාරිය අපව මුළුමනින්ම අතීතයේ හිරකාරයන් බවට පත් කළා. අපි නූතනත්වයේ වෙනස මගහැර ගත්තා. අද අපි ලෝකයේ හුදකලා වුණු රාජ්‍යයක් බවට පත්වෙලා. අපි වසරකට අපනයන ආදායම ඩොලර් බිලියන 12ක් උපයන විට, දකුණු කොරියාව ඩොලර් බිලියන 685යි.

මේ ගමන් කරමින් තිබෙන ආර්ථික මාවත වෙනුවට නිෂ්පාදනය කේන්ද්‍ර කර ගත්, නව ආර්ථික මාවතකට අවතීර්ණ විය යුතුයි. ඔවුන්ගේ මාවත සියල්ල විකුණන එක. ටෙලිකොම් ආයතන දැනටමත් භාගයක් විකුණලා. අයි.ටී.වලින් අපට ඩොලර් බිලියන 15ක් උපයන්න හැකියාව තිබෙනවා. අයි.ටී. කර්මාන්තය සඳහා අවශ්‍ය යටිතල පහසුකම් හදන්න ඕනෙ ටෙලිකොම් ආයතනය. ආණ්ඩුව ටෙලිකොම් විකුණන්න සූදානම් වෙලා තිබෙනවා. ශ්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාව, ගෑස් සමාගම, විදුලිබල මණ්ඩලය, බලාගාර විකුණන්න සූදානම් වී තිබෙනවා. ඒක හරියි කියමින් හර්ෂ ද සිල්වා අත්පුඩි ගහනවා. නව නිෂ්පාදන කේන්ද්‍රීය ආර්ථික ගමනකට අපේ රට පරිවර්තනය විය යුතුයි. අයි.ටී. කර්මාන්තය, සේවාවන්ගේ සංචාරක කර්මාන්තය, රටේ ඛනිජ සම්පත් උපයෝගී කරගෙන නව කර්මාන්ත අවදියකට අවතීර්ණ විය යුතුයි. අපේ රටේ ඛනිජ සම්පත් පිළිබඳ ගවේෂණය කළ, මහාචාර්ය ඉලේපෙරුම මහතා, ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවකට සහාය දීමට ලංකාවට පැමිණි බව මා හමුවේ ප්‍රකාශ කළා.

අපේ වැඩිපුරම පොර බදන අමාත්‍යාංශ, මහාමාර්ග, වරාය (වැඩිම මිලදී ගැනීම්) එයාර් ලංකා, (වැඩිම මිලදී ගැනීම්), විදුලි බල (වැඩිම බිස්නස් එක) තෙල් (වැඩිම අපනයන වියදම). මේ කියන්නේ අපේ ඇමතිවරු හැදුනේ බිස්නස් එකට. මේ රට ගුණාත්මක පරිවර්තනය කිරීම සඳහා අවශ්‍ය විද්‍යා හා තාක්ෂණ අමාත්‍යාංශය නොසලකා හරින අමාත්‍යාංශයක් වෙලා. ලෝකයේ විශාල පර්යේෂණ ආයතනවල වැඩ කරන, විශාල ප්‍රමාණයක් අපි එකතු කරමින් ඉන්නවා. ලෝකයේ පිළිකා මර්දනය සඳහා බෙහෙතක් සොයමින් ඉන්නවා. එය ඉතාමත් දියුණු අදියරක තිබෙනවා. එහි ඉන්න ලාංකිකයා අපිත් එක්ක වැඩ කරනවා. ලෝකයේ තිබෙන දැනුම, තාක්ෂණය එකතු කරන සැලැස්මක් අපි හදමින් තිබෙනවා. පර්යේෂණ සහ සංවර්ධන විද්‍යාඥයන්ගේ සමුළුවක් ලංකාවේ පවත්වන්න අපි සූදානම් කර තිබෙනවා. ඒ හරහා තමයි මේ රට පරිවර්තනය කරන්න ඕනෑ.

අපේ රටේ ත්‍රාඩ දේශපාලන සංස්කෘතිය වෙනස් කරන්න ඕනෑ. අපේ රටේ කේන්ද්‍රීය ප්‍රශ්නය පොලිටිකල් කල්චර් එක. හර්ෂ ද සිල්වා කියනවා “මන්ත්‍රීවරු සොරකම් කරන එක නතර කරන්න නම්, පඩි වැඩි කරන්න ඕනෑ, තව පහසුකම් දෙන්න ඕනෑ” කියලා. මෙහි සීමාව කොතනද? දේශපාලනයට එන්නෙම එයින් ලැබෙන බලයත්, වරදාන වරප්‍රසාද ලබා ගැනීමටත්, බලය හරහා ධන උත්පාදනය කර ගැනීමටත්. හිනිදුම ප්‍රදේශයේ කැන්ටර් එකක තේ දළු පටවපු කැන්ටර් පියසේන, එම ප්‍රදේශයේ ප්‍රධාන තේ වතු හිමියා වී තිබෙනවා. අද ඇමති පියසේන. තැපැල් නයින්ටියෙන් ගමන් කළ එස්.බී. දිසානායක, හඟුරන්කෙත මන්දිරය හැදුවේ කෙහොමද?. මේ දේශපාලන සංස්කෘතිය වෙනස් කරන්න ඕනෑ. මාධ්‍යවේදීන් අහනවා “ඔබට ෂර්ට් එක අරන් දුන්නේ කවුද?” කියලා. හැබැයි ඔවුන්ට බැරිවෙලා තිබෙනවා “අහවල් තැන හෝටලය හදා ගත්තේ කොහොමද?” කියා ඔවුන්ගෙන් අහන්න.

2016 ප්‍රාඩෝ රථ 540ක් ගෙනැත් තිබුණා. බදු වංචාවක් තිබුණා. පරීක්ෂණයක් කරමින් තිබුණා. රවි කරුණානායක, ප්‍රාඩෝ රථ 540 නිදහස් කළා. රවි කරුණානායකගෙන් අහන්න ඕනෑ, ඇයි මෝටර් රථ නිදහස් කළේ කියලා. එයා මුදල් ඇමති කාලේ එයාගෙ කොම්පැනියට ආණ්ඩුවේ ගුදම් ගත්තා. ඒක අහන්න ඕනෑ එයාගෙන්. රනිල් වික්‍රමසිංහ කාලේ මහ බැංකුවේ වංචාවක් සිදුවුණාද නැද්ද? සිදුවුණේ නැත්නම් අර්ජුන් ඇලෝසියස්ගේ සල්ලි කෝටි 800ක් සෙන්ට්‍රල් බෑන්ක් එකේ නතර කර ගත්තේ ඇයි? හොරකමක් සිදුවුණේ නැතිනම් ඒක දෙන්න ඕනැනෙ. රනිල් වික්‍රමසිංහගේ කට්ටිය ඒ දවස්වල කියනවා “හොරකමක් සිදුවුණාට පාඩුවක් වුණේ නැහැනේ” කියලා. නාමල් රාජපක්ෂ ආවොත්, “තාමත් ඔයා ආණ්ඩුවේ ගෙදරක ඉන්නේ කොහොමද? ඔයා ඇමති කෙනෙක් නොවෙයි” අහන්න ඕනෑ. ඕවනෙ ප්‍රශ්න. අද මාධ්‍ය හමුවට එන්නේ කවුද කියනවා නම්, එයාලගෙන් අහන්න ඕන ප්‍රශ්න ටික අපි දෙන්නම්. හැබැයි අපි ගියාම අහන්නේ “ඔයාගෙ ෂේට් එක කොහෙන්ද?” කියා. අපි ඒකට සතුටු වෙනවා. මේ දේශපාලන සංස්කෘතියෙන් වෙනස් දේශපාලන සංස්කෘතියක් ඇති කරන්නේ ජාතික ජන බලවේගය පමණයි.

ඔබට එක සහතිකයක් දෙන්නම්. මම හෝ ජාතික ජන බලවේගයේ නායකත්ව මණ්ඩලවල සිටින කිසිවෙක් බිස්නස් කරන්න එන්නේ නැහැ. අපි මේ රටේ යහපත් ලෙස ව්‍යාපාරයේ යෙදෙන ව්‍යාපාරිකයන්ට, කර්මාන්තකරුවන්ට අවශ්‍ය පරිසරය හදා දෙන්නම්. ඔබ මේ රටේ ධනය උත්පාදනය කරන්න. ධනය උත්පාදනය කරන්නේ පෞද්ගලික ව්‍යවසායකයා. ආණ්ඩුව කරන්නේ උපයන ධනයෙන් ටිකක් ගන්නවා. භාණ්ඩාගාරය පුරවන්න නම්, එළියේ ධනය වැඩි වැඩියෙන් හැදෙන්න ඕනෑ. අපේ රටේ එළියේ ධනය හැදෙන්න තිබෙන ප්‍රධාන බාධාව මේ දේශපාලන සංස්කෘතිය. ස.තො.ස.ට බඩු දාන්න, ව්‍යවසායකයෙකුට ඉඩමක් ගන්න, හෝටලයට බලපත්‍රයක් ගන්න බැහැ ඇමතිවරයා හඳුනන්නේ නැති නම්. මේ පොලිටිකල් කල්චර් එකේ කුඩා කණ්ඩායමක් අත, ආර්ථිකය හැසිරවීමේ බලය සංකෝචනය වී තිබෙනවා. අපේ රටට ඍජු විදෙස් ආයෝජන ගලාගෙන එන්නේ නැහැ. 1978 සිට 2022 දක්වා ඇවිත් තිබෙන විදෙස් ආයෝජන ඩොලර් බිලියන 22යි. 2022 වසරේ පමණක් වියට්නාමයට ඩොලර් බිලියන 23ක් පැමිණ තිබෙනවා. අපි මේ දේශපාලන සංස්කෘතිය වෙනස් කරනවා. මන්ත්‍රීවරුනට පර්මිට් නැහැ. මන්ත්‍රී ධුරය දරන කාලයට වාහනයක් දෙනවා. සේවා කාලය අවසානයේදී එයා වාහනය දී ගෙදර යන්න ඕනෑ. නිවාස දීම, ජනාධිපති මන්දිර නඩත්තු කරන එක, විශ්‍රාමික ජනාධිපතිවරු බලාගන්න එක නතර කරන්න ඕනෑ. මේ දේශපාලන සංස්කෘතිය නතර කිරීම අපට පැවරුණු වගකීමක්. දේශපාලකයා නීතියටත්, පුරවැසියාටත් වඩා උඩින් ඉන්න කෙනෙක් වෙන්න බැහැ. මිනිසුන් අතරින් වැරදි වෙන්න පුළුවන්. සිදුකරන වැරදිවලට තරාතිරම නොබලා නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන්න ඕනෑ.

අපි හරිටම කේන්ද්‍රය ප්‍රශ්න කරන්න ඕනෑ. සත්‍ය සහ බොරුව අතර ප්‍රශ්නය, දූෂණය සහ නාස්තියට එරෙහිවීම අතර ප්‍රශ්නය, අනුගමනය කරන පැරණි ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය සහ නව ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය අතර ප්‍රශ්නය, කේන්ද්‍රගත කරන්න ඕනෙ. විශාල මෙහෙයුමක් ගියාට අපිව ව්‍යාකූලත්වයට පත්කරන්න ඉඩ දෙන්න එපා. ඔබට විශාල කාර්යභාරයක් තිබෙනවා. ඔබ කියන දේට ඇහුම්කන් දෙන විශාල කණ්ඩායමක් ඉන්නවා. ඔබට සමාජයේ විශාල බලයක්, වගකීමක් සහ ගරුත්වයක් තිබෙනවා. ඔබට තිබෙන ගරුත්වය උපයෝගී කර ගනිමු මේ දේශපාලනය පරිවර්තනය කිරීම වෙනුවෙන්. මේ පරිවර්තනයේ සක්‍රීය කොටස්කරුවෙක්, ඉදිරිගාමී කොටස්කරුවෙක් වෙන්න අපි ඔබට ආරාධනා කරනවා. මේ රට මීට වඩා හොඳ රටක් බවට පරිවර්තනය කරන්න මේ පුරවැසියන්ට මීට වඩා හොඳ ජීවිතයක් ලබාදෙන්න, ක්‍රියාකාරී වෙන්න. මීට වඩා හොඳ රටක් බවට පත් කරන්න, පුරවැසියන්ට මීට වඩා හොඳ ජීවිතයක් ලබාදෙන්න පුළුවන්. ඒ වෙනුවෙන් අපි එකතු වෙමු. යහපත් දේද, අයහපත් දේද, සත්‍යයද බොරුවද අවංකභාවයද ව්‍යාජත්වයද යන්න අපට තෝරා ගැනීමක් අප ඉදිරියේ තිබෙනවා. නිවැරදි තෝරාගැනීම වෙනුවෙන් අපි එකතු වෙමු.

(-Colombo, May 18, 2024-)

කොළඹ පදනම් ආයතනෙය් පැවති ජාතික විද්වත් සංවිධානයේ කොළඹ දිස්ත්‍රික් වෛද්‍යවරුන්ගේ හමුව

(-ජාතික ජන බලවේගයේ විගණකවරුන්ගේ සහ ගණකාධිකාරීවරුන්ගේ මාධ්‍ය හමුව – 2024.05.17-)

මේ දිනවල පාර්ලිමේන්තුවේ වරප්‍රසාද කමිටුව ඉදිරියේ පරීක්ෂණයක් යමින් තිබෙනවා. ඒ සිද්ධිය පසුබිම් කරගත් තවත් සිද්ධි දාමයක් තිබෙනවා. මේ වටා බැඳුණු රාජ්‍ය සේවයට සම්බන්ධ සහ විවිධ ආයතනවලට සම්බන්ධ කරුණු ප්‍රමාණයක් ගැන මහජනතාව දැනුවත් කිරීමයි, අපේ අරමුණ වී තිබෙන්නේ. “1998 අංක 44 දරන ජාතික උරුමය සංවිධානය සංස්ථාගත කිරීම” යන පනත යටතේ ලියාපදිංචි කොට තිබෙන ජාතික උරුමය සංවිධානය මේ ක්‍රියාවලියට සම්බන්ධවී තිබෙනවා. ඒ වගේම මෙයට 2009 අංක 44 දරන අම්බුළුවාව දිසානායක මුදියන්සේලාගේ ජයරත්න ආගමික මධ්‍යස්ථානය සහ ජෛව විවිධත්ව සංකීර්ණ භාර අරමුදලත් මෙයට සම්බන්ධයක් තිබෙන බව අපට පෙනී යනවා.

2009 අංක 44 දරන පනත යටතේ පිහිටුවනු ලැබූ මෙම පනතේ ස්වභාවය අනුව එහි පාලක මණ්ඩලයක් තිබෙනවා. එහි පාලක මණ්ඩලයේ සභාපති ලෙස කටයුතු කළේ එහි නිර්මාතෘ දි.මු. ජයරත්න මහතායි. ඉන් පසුව එහි සභාපතිවරුන් ලෙස එම පවුලේ වැඩිමහල් පිරිමි කෙනෙක් සම්බන්ධ වෙලා තිබෙනවා. සාමාජිකයන් දෙදෙනෙක් ලෙස බුද්ධ ශාසන අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා සහ පාරිසරික අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා සම්බන්ධ වෙනවා. ඊට අමතරව තවත් සාමාජිකයන් හත්දෙනෙක් සිටිනවා. ඒ අය පත්කරන්නේ සභාපතිවරයා විසිනුයි. අම්බුළුවාවේ අරමුදල සම්බන්ධයෙන් සාමාජිකයන් දහදෙනෙකුගෙන් සමන්විත මණ්ඩලයක් වෙනවා. ඝනපූර්ණය හතර දෙනක් වුවත් බහුතර තීරණ ගැනීමේදී සභාපති පත්කරන කාර්යමණ්ඩලය හත්දෙනෙක් නිසා ඔවුන්ට ඕනෑම තීරණයක් සම්මත කර ගැනීමේ බලය තිබෙනවා.

පාර්ලිමේන්තුවේදී වරප්‍රසාද ප්‍රශ්නය මතු කළේ රාජ්‍ය අමාත්‍ය අනුරාධ ජයරත්න මහතායි. එතුමාට “අම්බුළුවාව දිසානායක මුදියන්සේලාගේ ජයරත්න ආගමික මධ්‍යස්ථානය” සහ “ජෛව විවිධත්ව සංකීර්ණය භාර අරමුදල” කියන කරුණ සමග සම්බන්ධතාවයක් තිබෙනවා. ඒ පිළිබඳ අවබෝධයක් සහිතව මේ කරුණ පැහැදිලි කිරීමටයි අපි සූදානම් වෙන්නේ. අද දවසේ රාජ්‍ය නිලධාරීන්ට ඉතා බරපතළ ලෙස චෝදනා එල්ල කරමින්, සිටින කණ්ඩායම් තමන් ඍජුවම වගකිවයුතු ආයතනවලට කරමින් තිබෙන්නේ කුමක්ද කියන කරුණ පැහැදිලි කළ යුතුව තිබෙනවා. 2020, 2021 සහ 2022 කියන කාලවලදී විගණකාධිපතිවරයා විසින් කරන ලද පරීක්ෂණවලට පිළිතුරු ඉල්ලා යැවූ පසු, විගණන නිරීක්ෂණවලට බොහෝ ඒවාට පිළිතුරු දී නැහැ. එයාලා කියන්නේ ඊළඟ වාරේ දෙන්නම් කියා. මේ මුදල්වලට වෙන්නේ මොකක්ද කියන කාරණය හෝ මහජනතාවට දැනගැනීමට ක්‍රමයක් නැහැ. විගණකාධිපතිවරයා විමසන ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු ලෙස කියන්නේ ඉදිරියේදී නිවැරදි කරන බවයි. මෙවැනි ආකාරයට අම්බුලුවාව පවත්වාගෙන යන අය තමයි රජයේ නිලධාරීන් සම්බන්යෙන් විරුද්ධවාදීව කටයුතු කර තිබෙන්නේ.

උඩ පළාත් ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරිය, ආත්මා ජයරත්න මහත්මියව මේ වන විට වරප්‍රසාද කමිටුවට කැඳවා තිබෙනවා. 1998 පනතක් යටතේ ලියාපදිංචි කරන ලද ‘ජාතික උරුමය කියන සංවිධානයක්’ තිබෙනවා. මේ සංවිධානයට 1999 ජනාධිපතිවරයා විසින් දීමනා පත්‍ර යටතේ ඉඩමක් පවරනවා. එම ඉඩම භාවිතයට නොගත් නිසා 2001 දී ආපසු පවරා ගන්න පියවර අරගෙන තියෙනවා. මෙහි සංස්කෘතික මධ්‍යස්ථානයක් ඉදිකරනවා. එයට රජයේ මුදල් විශාල ප්‍රමාණයක් වියදම් කරනවා. එසේ තිබියෙදී මෙම දේපොළ අනවසරයෙන් භුක්ති විඳිනවා. මෙහි තිබෙන එක ගොඩනැගිල්ලක් පොහොර කඩයකට කුලියට දී ‘ජාතික උරුමය සංවිධානය’ ආදායම් උපදවනවා. එම ආදායම රජයට දෙන්නේ නැහැ. තවත් ගොඩනැගිල්ලක් විවිධ උත්සවවලට ලබාදී ආදායම් උපදවනවා. මෙය අනවසර අත්පත් කර ගැනීමක් නිසා, උඩ පළාත් ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරිය ඉඩම් ආඥා පනත අනුව මේ භූමියෙන් ඉවත්වීම සඳහා නියෝගයක් නිකුත් කරනවා. මෙම නියෝගය නිකුත් කිරීමේදී ග්‍රාම නිලධාරීවරයාගේ සහතිකයක් අවශ්‍යයි. ග්‍රාම නිලධාරීවරයා අදාළ පුද්ගලයාගේ නම විදිහට අනුරාධ ජයරත්න මහතාගේ නම යෙදුවායින් පසුවයි ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරිය 2023 දෙසැම්බර් 29 ඉවත්වීමේ නියෝග නිකුත් කරන්නේ. වරප්‍රසාද කමිටුවට ගේන්න හේතුව තමයි තමුන් එම අවස්ථාවේ මෙම සංවිධානයේ සභාපති නොවෙයිය, ඒක නිසා මෙම නම සඳහන් කිරීම මත තමන්ගේ වරප්‍රසාද කඩවුණාය කියන කාරණය. වරප්‍රසාද කමිටුව විසින් මේ අවස්ථාවේදී පාර්ලිමේන්තුවේ කරන පරීක්ෂණ ගැන කිසිවක් කතා කරන්නේ නැහැ. නමුත් මෙතනදී ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරියව සංචිතයට මාරු කරනවා. එසේ මාරු කළායින් පසුව ඇයට සිදු වෙනවා රාජ්‍ය පරිපාලන අමාත්‍යාංශයේ සංචිතයට එන්න. හැබැයි ටික දවසකින් පසුව රාජ්‍ය සේවා කොමිෂන් සභාව ඇයව හිටපු තැනටම මාරු කරනවා.

රාජ්‍ය පරිපාලන අමාත්‍ය ලේකම්වරයා විසින් ඇයව මාරු කරන්නේ කාර්යපටිපාටි සංග්‍රහයේ 263:3 වගන්තිය යටතේයි. 263:3 වගන්තියෙන් කියන්නේ කිසියම් හෝ විෂමාචාර ක්‍රියාවක් සම්බන්ධයෙන් මූලික විමර්ශනයක් ආරම්භ කර තිබෙන අවස්ථාවක ගන්නා පියවරක් බවයි. දැන් ප්‍රශ්නය වී තිබෙන්නේ රාජ්‍ය සේවා කොමිෂන් සභාව මෙම ස්ථාන මාරුවීම් අවලංගු කිරීම සම්බන්ධවයි. රාජ්‍ය සේවා කොමිෂන් සභාවේ අනුදැනුමක් ඇතිව නොවෙයි, මෙම මාරුවීම කර තිබෙන්නේ. මේ නිසා රාජ්‍ය සේවා කොමිෂන් සභාව ආපසු මෙම නිලධාරිනියව ගන්නවා. රාජ්‍ය පරිපාලන අමාත්‍යාංශයේ සේවා සංචිතය කියන්නේ දඬුවම් දෙන එක ක්‍රියාමාර්ගයක්. දේශපාලනඥයන්ගේ වුවමනාවට අනුව කටයුතු නොකරන බොහෝ දෙනෙකුට නතර වෙන්න වෙන්නේ සංචිතයේ. සංචිතය කියා ස්ථානයක් රාජ්‍ය පරිපාලන අමාත්‍යාංශයේ නැහැ. දේශපාලන වුවමනාකම් මත කටයුතු නොකරන නිලධාරීන් වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි සංචිතයට මාරු කරනවා. සංචිතයට ඇවිත් අත්සන් කිරීමට තිබෙන පොතේ නිලධාරියා අත්සන් කළාට, එයාට වාඩි වෙන්න පුටුවක් නැහැ. කරන්න රාජකාරියක් නැහැ. මෙතනට පැමිණ උදේ අත්සන් කර, සවස අත්සන් කරන තුරුම නිලධාරියා සිටිය යුත්තේ කොතනක හෝ හිටගෙනයි. දේශපාලන අවශ්‍යතාවය මත මාස ගණන් මෙසේ නිලධාරීන් රාජ්‍ය පරිපාලන අමාත්‍යාංශයේ තබා ගන්නවා.

ආත්මා ජයරත්න මහත්මිය, අවසානයට සංචියට මාරු කළ තැනැත්තියයි. මෙය පාර්ලිමේන්තුවේ සාකච්ඡාවට බඳුන් වෙනකොටම ලක්ෂමන් කිරිඇල්ල ප්‍රකාශ කරන්නේ ඇයව සංචිතයට දැමූ එක වරදක් බවයි. එහෙත් ලක්ෂමන් කිරිඇල්ල 2015 සිට 2019 දක්වා ඇමතිවරයෙක් ලෙස හිටපු කාලයේ රාජ්‍ය පරිපාලන සේවයේ නිලධාරීන් ගණනාවක් සංචිතයට ඇද දමා තිබෙනවා. විපක්ෂ නායකවරයාත් සංචිතයේ සිටින නිලධාරීන් ගැන කතා කරනවා. 2016 පමණ හින්දු කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ අමාත්‍යාංශ කාර්යාලය පවත්වාගෙන යාම සඳහා බිල්ඩින් එකක් කුලියට ගන්නවා. එය තක්සේරු වටිනාකම මසකට ලක්ෂ 20යි. නමුත් අමාත්‍යවරයාට අවශ්‍ය වෙනවා ඊට වඩා වැඩි ගණනකට යන්න. ඒ නිසා හදිසියේ මාසික කුලිය ලක්ෂ 12 කින් වැඩිකරනවා. අවුරුදු දෙකකට තක්සේරු කර, මෙම ගොඩනැගිල්ලේ මාසික කුලිය ලක්ෂ 32කට දෙන්න ටෙන්ඩරයකට අත්සන් කරන්න කියනවා. එම ටෙන්ඩර් බෝඩ් එකේ සිටි ජ්‍යෙෂ්ඨ සහකාර ලේකම් ලංකාධීර සේනාරත්න සහ සහකාර ලේකම් නිකරීෂ්කා දෙදෙනාම බැහැයි කියනවා. එවිට අමාත්‍යාංශ ලේකම් සිවඥානශෝති රාජ්‍ය පරිපාලන අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්ට කියනවා, “මේ දෙදෙනා අමාත්‍යාංශය සුමටව පවත්වාගෙන යාමට බාධාවක්. එමනිසා ස්ථාන මාරු කරන්න” කියා. ඒ දෙදෙනාත් මේ වගේම සංචිතයකට දමනවා. එතන සිටි ප්‍රධාන ගණකාධිකාරීවරයෙක් මුදල් ගෙව්වේ නැතැයි කියා ස්ථාන මාරු කරනවා. ඔහු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට ගොස් වාරණ නියෝගයක් ගැනීම නිසා මාරු කරන එක නවත්වනවා. ලක්ෂමන් කිරිඇල්ල මහතාත් ඔය සගයන් එක්ක තමයි හිටියේ. ඔය වකවානුවේ අරුන්දික ප්‍රනාන්දු අමාත්‍යවරයා එක් අවස්ථාවක ‘ඩිස්කවරි ෆෝ’ වර්ගයේ වාහන දෙකක් අරගෙන භාවිතා කරනවා. එම වාහන මිලදී ගැනීමේ ක්‍රමය සම්පූර්ණයෙන්ම වැරදියි. මේ සඳහා පන්කෝටි අසූහය ලක්ෂයක් මුදල් ගෙවන්න සිදුවෙලා තිබුණා. මෙම මුදල නොගවීම නිසා ප්‍රධාන ගණකාධිකාරීවරිය මාරු කළා. මේ සෑම තැනකම සිදුවුණේ දේශපාලකයාගේ ඕනකමට වැඩ නොකරන නිලධාරීන්ට සංචිතයට යන්න සිදුවීමයි. මෙම මුදල් නොගෙවීම නිසා හිරවී තිබියදී ලක්ෂමන් කිරිඇල්ල, සජිත් ප්‍රේමදාස හිටපු කැබිනට් එක විසින් අනුමත කරනවා එම මුදල් ගෙවන්න කියලා.

එපමණක් නොවෙයි සමගි ජන බලවේගයේ මහ ලේකම්වරයා ලෙස සිටි රංජිත් මද්දුම බණ්ඩාර රාජ්‍ය පරිපාලන අමාත්‍යවරයා ලෙස කටයුතු කළා. 2018 වසරේදී පී. හැරිසන් මහතා ජාතික පශු සම්පත් මණ්ඩලයේ ඉන්ධන අවභාවිතා කරනවා. මෙය අසුවුණාට පස්සේ ඔහු මද්දුම බණ්ඩාර ඇමතිවරයාට කියනවා ප්‍රධාන ගණකාධිකාරීවරයා මාරු කරන්න කියලා. ඒ අවස්ථාවේ ප්‍රධාන ගණකාධිකාරීවරයා ලෙස කටයුතු කළේ ඇන්ටන් පෙරේරා වන මමයි. රාජ්‍ය පරිපාලන ඇමති, මට එක් දිනෙක දහවල් 12.00ට පමණ එන්න කියා කියනවා, “හැරිසන් ඇමතිතුමා ඔබව ස්ථාන මරු කරන්න කියා මට කියනවා. කැමති තැනක් තිබෙනවා නම්, කියන්න” කියලා. මම ඇසුවා ඇයි හේතුව කියලා. ඔහු එය නොකියන නිසා මම ඔහුට හේතුව කිවුවා. ඒ අවස්ථාවේ තමන්ගේ සගයා කර මුලටම අසුවී ඇති නිසා, මද්දුම බණ්ඩාර කියනවා, “ප්‍රධාන ගණකාධිකාරීතුමා කැමති ඕනෑම තැනක් කියන්න, මම එතනට මාරුවීම දෙන්නම්” කියා. රාජ්‍ය සේවයේ වරප්‍රසාද ලැබෙන තැන් කිහිපයක් තිබෙනවා. රාජ්‍ය සේවයේ බොහෝ දෙනෙක් යන්න උත්සාහ කරන තැනක් තමයි රේගු දෙපාර්තමේන්තුව, දේශීය ආදායම් බදු දෙපාර්තමේන්තුව, සුරාබදු දෙපාර්තමේන්තුව සහ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශය. මේ හතරට යන්න විශාල පොරයක් තිබෙනවා. මේ මද්දුම බණ්ඩාර ඇමති දෙන්න හදන්නේ අල්ලසක්. ඔහුට මම උත්තර දුන්නේ “කැමති තැන්වලට යන්නේත් නැහැ. ඉන්න තැනින් යන්නේත් නැහැ” කියා. මගේ ස්ථාන මාරුව නවතින්නේ ඒ ආකාරයට. නමුත් පසු කාලයකදී අපිවත් සංචිතයට අදිනවා. මේ ආත්මා ජයරත්න මහත්මිය සංචිතයට ඇදීමත්, රාජ්‍ය සේවා කොමිෂන් සභාව විසින් එය ආපසු හැරවීමත් අතරේ තිබෙන්නෙත් මෙවැනිම දේශපාලන ගේමක්.

1994 විතර රංජිත් මද්දුම බණ්ඩාර මොණරාගල දිස්ත්‍රික්කයේ මන්ත්‍රීවරයෙක්. ඒ අවදියේ මොනරාගල දිස්ත්‍රික්කයේ ප්‍රශ්නයක් තිබුණා දැව බලපත් නිකුත් කිරීම සම්බන්ධයෙන්. ඔවුන්ට අවශ්‍ය ලෙස දැව බලපත් නිකුත් නොකිරීම නිසා, තණමල්විල ප්‍රාදේශීය ලේකම් මානවඩු මහතාවයි, බුත්තල ප්‍රාදේශීය ලේකම් සිල්ව මහතාවයි සංචිතයට දැමුවා. නීත්‍යානුකූල දඬුවම් දීම සඳහා තිබෙන තැනක් තමයි සංචිතය. අපි මේ මාධ්‍ය හමුව පවත්වන්නේම ස්ථානයක් නැති දඬුවම් දීමේ සංකල්පීය තැනක් බවට පත්ව තිබෙන සංචිතය අහෝසි කර ගන්නත්, රජයේ නිලධාරීන්ට මේ ආකාරයේ දඬුවම් දීම වළක්වා ගැනීම සඳහාත් ප්‍රවේශයක් ගැනීම සඳහායි. උඩපළාත ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරිය රජයේ නිලධාරියෙකු ලෙස උසස් ලෙස කටයුතු කර තිබෙනවා. රාජ්‍ය සේවා කොමිෂන් සභාව විසින් නිකුත් කර තිබෙන කාර්ය පටිපාටි සංග්‍රහයේ පැහැදිලිව තිබෙනවා “රජයේ නිලධාරියෙකුගේ කාර්යභාරය වෙන්නේ රජයේ වත්කම් ඇතුළු අනෙකුත් අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කිරීම” ලෙසයි. ඒ නිසා ජාතික උරුමය සංවිධානය විසින් අනවසර ලෙස ගොඩනැගිලි අත්පත් කර ගනිමින් ඒවා කුලියට දෙමින් ආදායම තනියම භුක්ති විඳිමින් රජයට කිසිම දෙයක් නොදී තිබියදී ප්‍රාදේශීය ලේකම්තුමිය කටයුතු කළ ආකාරය සියයට සියයක් නිවැරදියි. හරි විදිහට නම් ඇයට රාජකාරිය හරියට ඉටුකිරීම සම්බන්ධයෙන් ප්‍රශංසාත්මක ලිපියක් යවන්න ඕනෑ. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ඉතා පැහැදිලිව කියා තිබෙනවා පොදු දේපළ සුරැකීම කියන එක සෑම පුරවැසියෙකුගේම වගකීමක්. ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරුන්ට සහ රාජ්‍ය පරිපාලන නිලධාරීන්ට අපි කියා සිටින්නේ සංචිතයට නිලධාරීන් මාරුකිරීමේ කාර්යයට ඉඩදෙන්න එපා කියලා. ඔබගේ සහෝදර නිලධාරීන්ව මර්දනය කරන්න ඉඩ දෙන්න එපා.

මීට මාසෙකට පමණ පෙර ඇමතිවරුන්ගේ බිල්පත් ගෙවීම සම්බන්ධයෙන් අපි මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක් කළා. එතනදී මහින්ද අමරවීර, ප්‍රසන්න රණතුංග ඇමතිවරුන්ගේ බිල්පත් ගැන කතා කළා. එක කැබිනට් ඇමතිවරයෙක් ඒ අමාත්‍යාංශයේ තොරතුරු නිලධාරියා තොරතුරු දුන්නේ කෙසේදැයි කියා විමසා ඒ ගැන පරීක්ෂණයක් පවත්වන්න කියා තිබෙනවා. තමන් කරන වැරදි හෙළිදරව් වෙන මාර්ග පවා වසමිනුයි මේ ඇමතිවරු ඉන්නේ. මහින්ද අමරවීර ඇමතිවරයාගේ බිල් එක ගෙව්වේ වැරදීමකින් අමාත්‍යාංශයට පැමිණීම නිසයි කියමින් අර්ථකථනය කර ගෙව්වා. රාජ්‍ය සේවයේ මාණ්ඩලික නිලධාරීන්, අතිරේක ලේකම්වරු, ජ්‍යෙෂ්ඨ සහකාර ලේකම්වරු, ප්‍රධාන ගණකාධිකාරීවරු සියලු දෙනාටම සිදුවෙලා තිබෙනවා ඇමතිවරුනේගේ අභිලාෂයට අනුව වැඩ කරන්න. ඇමතිවරුන්ගේ අභිලාෂයට එකඟ නැති නම්, ස්ථාන මාරුවී යා හැකියි, නැතිනම් සංචිතය තිබෙනවා.

අපි ජාතික ජන බලවේගයේ වෘත්තිකයන් හැටියට මේ වැනි අවස්ථාවලට ඉඩ නොදිය යුතුයි කියන ස්ථාවරයේ අපි සිටිනවා. අපි විසින් පිහිටුවන රජයක් යටතේ සංචිතයක් කියා තැනක් නැහැ. රජයේ නිලධාරියෙක් වරදක් කළා නම්, ආයතන සංග්‍රහයේ තිබෙනවා “අදාළ නිලධාරියාට විරුද්ධව මූලික විමර්ශනයක් කරන්න ප්‍රතිපාදන. වරදක් කර තිබේ නම් චෝදනා පත්‍රයක් නිකුත් කර, චෝදනා පත්‍රය විමර්ශනය කර, දඬුවමක් දීම හෝ නිදහස් කිරීම කළ හැකියි. එසේ විධිමත් ක්‍රමයක් තිබියදී නිලධාරීන්ට බොරු චෝදනා දමා සංචිතයට දැමීම වැනි ක්‍රියාමාර්ගවලට යනවා. සංචිතයේ ටික කලක් ඉන්න මුදල් නිලධාරීන් උසාවි ක්‍රියාමාර්ගවලට එළඹෙන විට නඩුව විභාගයට ගැනීම වැළැක්වීම සඳහා සමථ යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කර, හෙමින්ම කොතැනකට හෝ මාරුකර දමනවා. අපි රාජ්‍ය සේවයේ නිලධාරීන්ගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ උඩ පළාතේ ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරියට සිදුවී තිබෙන අසාධාරණයට හා අපහාසය සම්බන්ධයෙන් නිසි පියවර ගැනීම සඳහා සියලු දෙනාම එකතු වෙන ලෙසයි.

“අම්බුළුවාව භාර අරමුදල විගණනය කළ නොහැකි අවුල් ජාලාවක්”
-හිටපු ජ්‍යෙෂ්ඨ සහකාර විගණකාධිපති රම්‍යා ලාලනී-

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 154 ව්‍යවස්ථාව යටතේ සහ 2018 අංක 19 දරන ජාතික විගණන පනත යටතේ මෙම අම්බුළුවාව දිසානායක මුදියන්සේලාගේ ජයරත්න ආගමික මධ්‍යස්ථානය සහ ජෛව විවිධත්ව සංකීර්ණ භාර අරමුදල අරමුදල පිළිබඳ පනතේ 10:4 වගන්තියේ ගිණුම් විගණනය විගණකාධිපතිවරයා විසින් සිදුකළ යුතුයි යනුවෙන් සඳහන් වෙනවා. ඔහුගේ ක්‍රියාදාමය ලෙස ඔහුගේ කාර්ය මණ්ඩලය විසින් විගණන විමසුම් නිකුත් කරනවා. එම විමසුමට වගකිව යුතු නිලධාරීන් පිළිතුරු දිය යුතු වෙනවා. ඊට පසුව කළමනාකාර වාර්තාවක් ලබාදෙනවා. කෙටුම්පත් වාර්තාවලින් නැවතත් පිළිතුරු අපේක්ෂා කරනවා. ඊට පසුව විගණකාධිපතිතුමා අවසාන වාර්තාව දක්වා ක්‍රියාදාමය යනවා. විගණකාධිපති විසින් මූලිකවම කරන නිරීක්ෂණවලට අදාළ පිළිතුරු සහ ඔවුන්ගේ විසඳුම් ලබාදීම සඳහා සියලුම ආයතනවලට සෑහෙන කාලයක් ලබාදෙනවා.

විගණකාධිපතිවරයා විසින් කරන නිරීක්ෂණ වාර්තා පාර්ලිමේන්තුවේදී සභාගත කරනවා. පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරන මෙම සියලුම වාර්තා සාකච්ඡා කිරීමේ වගකීම තිබෙන්නේ ගිණුම් කාරක සභාව වෙතයි. එහිදී එම සභාව විසින් මෙම වාර්තාවල තිබෙන බරපතළ හෝ විසඳාගත යුතු ගැටලු සම්බන්ධයෙන් සාකච්ඡා කොට විසඳුම් හා නියෝග ලබාදෙනවා. මෙහිදී මට නිරීක්ෂණය වී තිබෙන කරුණු අනුව 2010 සිට 2022 දක්වා වාර්තා ලුහුඬින් පරීක්ෂා කිරීමේදී ගිණුම් කාරක සභාව විසින් සාකච්ඡා කළ කරුණක් නිරීක්ෂණය වුණේ නැහැ. නමුත් ආයතනයේ අභ්‍යන්තර පාලනය විධිමත් අයුරෙන් පවත්වාගෙන නොයාම මගින් 2010 සිට සිදුවුණු දුර්වලතා රාශියක් පෙන්නුම්කර දී තිබෙනවා. 1998 මැනුම්කර අක්කර 400ක් පමණ භූමි ප්‍රමාණයක් මෙම අම්බුළුවාව අරමුදලට බාරදී තිබෙනවා. 2022 විගණන වාර්තා නිකුත් වන තුරුත් මෙම මිණුම් වාර්තා අරමුදල වෙත ලබාදී තිබුණේ නැති බව විගණකාධිපති වාර්තාවල ඉදිරිපත් කොට තිබෙනවා.

ඒ වගේම මූල්‍ය ප්‍රකාශන ඉදිරිපත් කිරීම සෑම ගිණුම් වර්ෂයක් අවසානයේදීම ඊළඟ මාස දෙක ඇතුළත (පෙබරවාරි 28න් පසුව) විගණකාධිපතිවරයා වෙත ඒ ඒ ආයතනවල මූල්‍ය ප්‍රකාශන ඉදිරිපත් කළ යුතුයි. නමුත් 2010 සිට 2022 දක්වාම මෙම ආයතනය ගිණුම් වාර්තා බාරදී තිබෙන්නේ ප්‍රමාද වෙලා. විගණකාධිපතිවරයා වෙත දෙන ලද ගිණුම් පරීක්ෂා කිරීමේදී ඒ වාර්තාවලට අදාළ කරුණු ගැන විගණකාධිපතිවරයා විසින් මතයක් ප්‍රකාශ කරනවා. 2010 සිට 2011, 2012 යන වසර තුන පිළිබඳව විගණකාධිපතිවරයා ඉදිරිපත් කර තිබෙන්නේ අහිතකර මතයක්. මේ ආයතන තුළ මූල්‍ය ප්‍රකාශන හරි විදිහට, සත්‍ය සහ සාධාරණ ලෙස පවත්වා නැති බව මතයක් ඉදිරිපත් කර තිබෙනවා. 2013, 2015, 2016, 2017 වර්ෂවල විගණධිපතිවරයා මෙම වාර්තා බලා මතයක් ඉදිරිපත් කළ නොහැකි බවයි ප්‍රකාශ කරන්නේ. ආයතනය තුළ දීර්ඝ කාලීනව ඇති වී තිබෙන මත ගැටුම් නිසා විගණකාධිපතිවරයාට මතයක් ඉදිරිපත් කළ නොහැකි ලෙසට හානිකර විදිහට ආයතනය පවත්වාගෙන ගිය ආකාරයක් තමයි මේ විගණන පරීක්ෂණවලින් පෙන්නුම් කර තිබෙන්නේ.

අප ප්‍රසිද්ධ කළ වාර්තාවල කරුණුවලින් කිහිපයක් ඉදිරිපත් කරන්නම්. මහාභාරකාරවරයා විසින් ආයතනයේ අරමුදලට ප්‍රාග්ධන සහ අයභාර වියදම් දෙනවා. 2010 මෙම දෙන ලද ප්‍රාග්ධන හා අයබාර ලැබුණු බවට සටහන් කර තිබුණේ නැහැ. එසේ සටහන් නොකරන ලද වටිනාකම 2017 ගිණුම් වාර්තාවේ පෙන්වනවා ප්‍රාග්ධන මිලියන රුපියල් 2.6ක් සහ අයභාර රුපියල් මිලියන 12.7ක් ලෙස. ඒ වගේම මහාභාරකාරයා විසින් වියදම් සඳහා ලබාදී තිබෙනවා රුපියල් මිලියන 13.6ක්. 2012 සිට 2019 වන තෙක් ලබාදෙන ලද මුදල් ගිණුම් ගත කොට හෝ ඒවා වියදම් කළ ආකාරය පැහැදිලි කරලත් නැහැ. ප්‍රාග්ධන වියදම් 2010 සිට 2017 වෙන තුරු ගිණුම් ගත කොට තිබෙන්නේ දීර්ඝකාලීන භාවිතා කළ හැකි අයභාර වියදම් විදිහටයි. එදිනෙදා කරන වියදම් මෙසේ ගිණුම් ගත කිරීමෙන් එම වසරේ ආදායම් වියදම්වලට ගැලපීම් කළාට පසුව ඊළඟ අවුරුද්දේ වාර්තාවල එවැනි ප්‍රාග්ධන වත්කමක් තිබෙන බව පෙන්වන්නේ නැහැ . 2010 රුපියල් මිලියන 1.8ක් 2012 මිලියන 13ක් 2013 මිලියන 7ක්, 2015 මිලියන 2.4ක්, 2016 මිලියන 5.4ක්, 2017 මිලියන 3.9ක් මේ සියලුම ප්‍රාග්ධන වියදම් අයභාර ලෙස ගිණුම්ගත කොට තිබෙනවා. එවිට ඒ වසරේදීම ආදායම් හා වියදම් තුළට ඇතුල් කර ගැනෙනවා.

මෙම අරමුදලින් පිහිටවපු සම්මන්ත්‍රණ ශාලා ඉදිකිරීම්, ආපනශාලා ඉදිකිරීම් තිබෙනවා. 2010 සිට වාර්තාවල මිලියන 1.8ක් වියදම් කර හදපු ආපනශාලා ඉදිකිරීමක් පෙන්වනවා. එය වෙනත් බාහිර පාර්ශ්වයකට කුලියට දෙනවා. නමුත් 2010 වසරේ සිට එම කැපටේරියා එකෙන් කුලිය අරමුදල වෙත ලබාගෙන නැහැ. 2011 වසරේ ගිණුම් වාර්තාවල පෙන්වනවා රු: මිලියන 6.7ක් වටිනා ගොඩනැගිලි ඉදිකිරීම් තුනක් තිබෙන බව. මේවා එකක්වත් ගිණුම්ගත කර නැහැ. අරමුදලේ මුදල්වලින් ඉදිකළා නම්, ඒවා අරමුදලේ ප්‍රාග්ධන වත්කමක් ලෙස ගිණුම් ගත විය යුතුයි. ඒ වගේම මහාභාරකාරවරයා 2012 දී රු. මිලියන 4ක් දී මෝටර් රථයක් අරගෙන දී තිබෙනවා. එම මෝටර් රථය ආයතනය භෞතික ලෙස හෝ ගිණුම්වල පෙන්වන්නේත් නැහැ. මෙම ආයතනය තුළ නිවැරදි ගිණුම් ක්‍රමයක් පවත්වාගෙන යාමක් හෝ තිබෙන දේවල් හෙළිදරව් කරගෙනත් නැහැ.

සභාපතිවරයාගේ පෞද්ගලික වියදම් මෙයින් දැරිය හැකි බවට අරමුදලේ කොතනක හෝ සඳහනක් නැහැ. නමුත් එතුමා වෛද්‍ය පහසුකම් ලබාගැනීමට සිංගප්පූරුව වැනි රටකට ගොස් තිබෙනවා. ඒ සඳහා වියදම රුපියල් මිලයන 4.3ක් සමග සිංගප්පූරු ඩොලර් 13,112ක් වී තිබෙනවා. නමුත් මේවා ගිණුම්ගත කොට නැති බව විගණකාධිපතිවරයා විසින් පෙන්නුම් කොට තිබෙනවා. 2017 වාර්තාව ගන්නකොට ලොකු අඩුවක් පේනවා. රුපියල් මිලියන 330.3ක ගොඩනැගිලි, යන්ත්‍රෝපකරණ, මෝටර් රථ වැනි දේපළ පිරියත හා උපකරණ හා බාහිර පාර්ශ්වයකට දීමට තිබෙන ජංගම නොවන වගකීම් රුපියල් මිලියන 332.5ක් පෙන්වනවා. නමුත් මේවා තහවුරු කිරීමට කිසිදු ලේඛනයක් නැහැ. ඒගොල්ලන්ට ආදායම් ලබාගන්න හදපු තවත් කඩ කාමර තුනක් (මිලියන 1.3ක් වියදම් කරන ලද) තවත් මිලියන 10ක් වැය කොට සම්මන්ත්‍රණ ශාලාවක් මේවා භාවිතා කොට එයින් ලැබෙන මුදල් අරමුදලට යොදවා ගත් බවට හෝ ගිණුම්වල හෝ කිසිදු තැනක සාක්ෂියක් නැහැ.

අම්බුළුවාව නැරඹීමට පැමිණි අයට ටිකට් පත් විකිණීමෙන් 2020 රු: මිලියන 9.5ක ආදායමක් ලැබී තිබෙන බව සටහන් වී තිබෙනවා. මෙහි සත්‍ය අසත්‍යතාව තහවුරු කර ගැනීමට විගණකාධිපතිවරයාට හැකියාවක් ලැබෙන්නේ නැහැ. හේතුව ඒ සඳහා අවශ්‍ය වන වැදගත් සාක්ෂි ප්‍රවේශ පත්වල පිටපත් ගිනිතබා විනාශ කොට තිබෙන නිසා. යම්කිසි ගෙවීමක් අරමුදල විසින් ගෙවනවා නම්, මුදල් රෙගුලාසිවල 137 ගෙවිම් අනුමත නොකර ගෙවන්න නොහැකි බව සඳහන් වෙනවා. නිලධාරියා විසින් අනුමත නොකරපු ගෙවීම් වවුචර් 52කට අදාළව රු: මිලියන 5.5ක් තිබෙනවා. ගිණුම් වාර්තා විගණනය කිරීම වගේම, අරමුදල පිහිටුවීමේ අරමුණු, කාර්ය සාධනය කර ගත්තාද කියා සොයා බැලීමට විගණකාධිපතිවරයාට බලය තිබෙනවා. අරමුදල පිහිටවූ අරමුණු 20ක් තිබෙනවා. 2009 සිට 2024 දක්වා වසර 15ක් ගතවී තිබෙන මේ අවස්ථාව වෙන කොට ඉෂ්ට කොටගෙන තිබෙන්නේ අරමුණු හතරක් පමණයි.

අම්බුළුවාව ජෛව විවිධත්වයෙන් පොහොසත් තැනක්. සංස්කෘතිකයෙන්, ජාතික උරුමයෙන්, අම්බුළුවාව ආරක්ෂා කරනවා. නමුත් 2020 සහ 2021 වසරවල පරිසරයට හානිවන පරිදි පස් කපා තිබෙනවා. එයින් එක අවුරුද්දක රුපියල් මිලියන 1.1ක් සහ තවත් වසරක රු: මිලියන 3.7කුත් වැය කොට තිබෙනවා. මෙසේ පස් කැපීමෙන් පරිසරයට හානි පමුණුවා තිබෙනවා. 2022 වාර්තාවේ පෙන්වන රු: මිලියන 9.1ක ප්‍රාග්ධනික වත්කම් ගිණුම් වාර්තාවලත් නැහැ. යොදා ගත් බවට භෞතික සාක්ෂිත් නැහැ. මෙහි ගිණුම්කරණවල අඩුපාඩු අරමුණුවල අඩු පාඩු සාකච්ඡා කිරීමට තිබෙන තැන වූ පාර්ලිමේන්තුවට විගණකාධිපතිවරයා විසින් ඉදිරිපත් කර වාර්තාව ඉදිරිපත් කොට තිබෙනවා. නමුත් පර්ලිමේන්තුව විසින් මෙය සාකච්ඡා කිරීමට ගිණුම් කාරක සභාව කැඳවීමක් හෝ වටිනාකමක් දී නැති බවක් පෙනී යනවා. ඒ හරහා වෙනත් වෙනත් කරුණු යෙදිලා එවැනි අරමුදල් ඇතුලේ වැඩ කරන්න බැරි පරිසරයක් බිහිවෙලා තිබෙන බව විගණන වාර්තාවලින් පෙනී යනවා.

(-Colombo, May 17, 2024-)

ජන පීඩක විදුලි පනත අහෝසි කරන ලෙසත් ටෙලිකොම්, රක්ෂණ, මිල්කෝ, ආයතන ඇතුළු ජාතික සම්පත් විකිණීම නවතන ලෙසත් බලකරමින් ජාතික සම්පත් විකිණීමට එරෙහි ජනතා මධ්‍යස්ථානය විසින් අද(15) කොළඹ කොටුව දුම්රිය ස්ථානය ඉදිරිපිටදී පැවැති උද්ඝෝෂණය. මේ සඳහා වෘත්තීය සමිති, සිවිල් සංවිධාන සහ බහුජන සංවිධාන රැසක් සහභාගි විය.

(-Colombo, May 14, 2024-)

ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණ සිටින දකුණු සහ මධ්‍යම ආසියානු කලාපය භාර ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ සහකාර ලේකම් ඩොනල්ඩ් ලූ සහ ජාතික ජන බලවේගයේ නියෝජිතයන් අතර සාකච්ඡාවක් ඊයේ (13) පස්වරුවේදී Galle Face හෝටල් පරිශ්‍රයේදී පැවැත්විණි. මේ අවස්ථාවට ශ්‍රී ලංකාවේ ඇමරිකා එක්සත් ජනපද තානාපතිනි ජුලි චං මහත්මියද සහභාගි වූවාය.

ජාතික ජන බලවේගය නියෝජනය කරමින් එහි ජාතික විධායක සභිකයින් වන පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී විජිත හේරත්, වසන්ත සමරසිංහ සහ වෛද්‍ය නලින්ද ජයතිස්ස යන අය සහභාගි වූහ.

ශ්‍රී ලංකාවේ වත්මන් ආර්ථික තත්වය, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ මැදිහත්වීම, නිදහස් හා සාධාරණ මැතිවරණ පැවැත්වීම සහ ඉන්දියන් සාගර කලාපයේ ආරාක්ෂාව ඇතුළු කරුණු රැසක් පිළිබඳව මෙහිදී දෙපාර්ශවයේ අවධානය යොමුවිය.

(-ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයන්ගේ මාධ්‍ය හමුව – 2024.05.10-)

මේ මොහොත ජාතික ජන බලවේගයට හා එහි නායකත්වයට සැලකිය යුතු මට්ටමක පදනම් විරහිත චෝදනා එල්ල වෙමින් තිබෙන මොහොතක්. රනිල් ප්‍රමුඛ එක්සත් ජාතික පාක්ෂික නායකයන්, පොහොට්ටුව හා සමගි ජන බලවේගයේ පාර්ශ්වයන් එකතු වෙලා අපේ නායකත්වය පාවිච්චි කරන වචනවල ඇත්ත අර්ථයන් වෙනුවට විකෘති අර්ථයන් ඉදිරිපත් කරමින් එල්ලි එල්ලී එනවා. පසුගිය දිනෙක ජාතික ජන බලවේගයේ ලාල් කාන්ත සහෝදරයා මැයි දිනයේදී කරන ලද ප්‍රකාශයක් සම්බන්ධ කර ගනිමින් මඩ ප්‍රහාරයක් එල්ල කරමින් ඉන්නවා. සමස්ත කතාවේ අර්ථය වෙනුවට උපුටා ගත් කොටස් කිහිපයක් ගැන කියවමින් ඇත්ත අර්ථය යටපත් කරන්න උත්සාහ දරනවා. ලාල් කාන්ත සහෝදරයා “ගමට අධිකරණ බලය දෙනවා. යුක්තිය පසිඳලීමේ අයිතිය ගමට දෙනවා’ යැයි ප්‍රකාශ කළ බවට චෝදනාසහගත මතයක් ඉදිරිපත් කරනවා. වේදිකාව තුළ කළ සමස්ත කතාවේ හරය ඉදිරිපත් නොකරමින් ප්‍රතිවාදී දේශපාලන කණ්ඩායම් විකෘති මතයක් සමාජගත කරනවා.

ජාතික ජන බලවේගය ලෙස අපි කල්පනා කරනවා මේ තිබෙන නීති රාමුව වෙනස් විය යුතුයි කියලා. එපමණක් නොවෙයි අපේ ආණ්ඩුක්‍රමයක් යටතේ අලුත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවකුත් සකස් කරනවා. අපි බලයට ආ විගසින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් ඉදිරිපත් කිරීමට අපහසුයි. ඒ නිසා පවතින ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව තුළ ටික දුරක් යා යුතු වෙනවා. ඒ යද්දී මේ නීති රාමුව ඇතුලේ ජනතාවට වාසි සහගත වන ක්‍රමයක් තිබේනම් එය ජාතික ජන බලවේගය අනුගමනය කරනවා. ගමේ මිනිහාගේ ප්‍රශ්න සරලව බේරා ගන්න ක්‍රමයක් තිබෙනවා නම්, ඒ ක්‍රමය අධ්‍යයනය කරලා ගමේ පුද්ගලයාට සාධාරණ ක්‍රමයක් අපි හදනවා. එය සිදුවිය යුතුයි. ලාල් කාන්ත සහෝදරයාගේ කතාවේ සමස්ත අර්ථය ගත්තා නම් එය ඉතා හොඳින් පැහැදිලි වෙනවා.

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 3 වැනි වගන්තියේ ජනතා පරමාධිපත්‍ය පිළිබඳව සඳහන් වෙනවා. ව්‍යවස්ථාවේ දැක්වෙන පරිදි “ශ්‍රී ලංකා ජන රජයේ පරමාධිපත්‍යය ජනතාව කෙරෙහි පිහිටා ඇත්තේය. පරමාධිපත්‍ය අත්හළ නොහැක්කේය.” ලෙස සඳහන් වෙනවා. මේ පරමාධිපත්‍ය බලය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටවල්වල පාලනයේ පහසුව තකා විධායකය, ව්‍යවස්ථාදායකය, අධිකරණය ලෙස කොටස් තුනකට බෙදා තිබෙනවා. ’අධිකරණය’ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ තුන්වන වගන්තිය අනුව ජනතා බලය මත ක්‍රියාත්මක වෙන ආයතනයක්. ජනතාවට යුක්තිය පසිඳලන්න පාලනයේ පහසුව තකා කොටස් කිහිපයකට බෙදාගෙන තිබෙනවා. ඉහළම එක ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය, අභියාචනාධිකරණය, මහාධිකරණය, දිසා අධිකරණය, මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය, ලෙස පහළට පද්ධතියක් විහිදී යන ආකාරයෙන් සැකසී තිබෙනවා. මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට පහළින් ක්‍රියාත්මක වෙන අධිකරණයට සහාය දක්වන ඒකක කිහිපයක් තිබෙනවා.

උදාහරණයක් ලෙස, ගොවිජන සේවා පනත, ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ මහේස්ත්‍රාත් උස්වියකින් නොවේ. ගොවියාගේ ‘ඇළවේල්ලේ’ ප්‍රශ්නය බේරා ගන්නේ ගමේ ගොවි සමිතියෙන්. එයට අදාළ බලය ගමේ ගොවි සමිතියට ලබාදී තිබෙනවා. සමුපකාර සම්බන්ධ ගැටලුවක් පැන නැගි අවස්ථාවක, තීරක ඡන්දයක් පවත්වා ඒ ගැටලුව විසඳා ගන්න සමුපකාර පනත ඇතුලේ අවස්ථාව තිබෙනවා. ඒ වගේම සමථ මණ්ඩලය තුළිනුත් ගැටලු විසඳා ගැනීමේ අවස්ථා තිබෙනවා. අධිකරණයෙන් සමථ මණ්ඩලයේ සහතිකය ඉල්ලනවා. සමහර ගැටලු අධිකරණයෙන් මෙන්ම පොලිසියෙන්ද සමථ මණ්ඩලයට යොමු කරනවා. එහිදී සමථ මණ්ඩලයට “නිරවුල් නොකිරීමේ සහතිකයක්” නිකුත් කිරීමට බලය තිබෙනවා. සමථ මණ්ඩලයට යම් අධිකරණමය බලයක් තිබෙනවා. “බේරුම්කරණය” කියන්නෙත් එවැනිම ක්‍රියා මාර්ගයක්. මේ පහළ තිබෙන පොලිස්වල තත්වය තවදුරටත් දියුණු කර ගැනීමට හැකියාව තිබෙනවා නම්, එයට කිසිවෙක් අකමැති වෙන්නේ නැහැ. අන්න ඒ අදහසින්, යම්කිසි ව්‍යුහයක් හදලා එයට බලය දෙන්න කියන එකයි මේ ලාල් කාන්ත ප්‍රකාශ කරන්නේ. ජාතික ජන බලවේගයේ සාමජිකයන්ට බලය දෙන්න ගන්නා උත්සාහයක් ලෙස ප්‍රතිවාදීන් එය අර්ථ ගන්වන්න, බාල ගණයේ උත්සාහයන් ගනිමින් ඉන්නවා.

ජාතික ජන බලවේගය ඉන්නා තැන හැමෝම දන්නවා. සතුරන් දැඩිලෙස කළබල වෙලා ඉන්නවා. ඒ කළබල වීම නිසාම අපේ වචන විකෘති කරමින් ඉන්නවා. සතුරාගේ මේ අවලාද අපි බැහැර කරනවා. ඒ වගේම ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයන් ලෙස, අපේ ක්‍රමයක් යටතේ නියම නීති පද්ධතියක් ගෙන එන්නේ කෙසේද, කියන කාරණාව අධ්‍යයනය කරමින් සිටිනවා. ජනාධිපතිවරණය අභියස අපේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනය එළි දක්වනවා. එම ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනය කියවා බලන්න කියන ඉල්ලීම කරනවා.

““සත්‍යය ගමනක් යන්න ලැහැස්ති වෙනකොට, බොරුව ලෝකෙ වටේ තුන් පාරක් ඇවිදලා, ගෙදරත් ඇවිල්ලා” කියලා කියමනක් තියෙනවා”
-නීතිඥ හර්ෂණ නානායක්කාර-

කියමනක් තියෙනවා “සත්‍ය ගමනක් යන්න ලැහැස්ති වෙනකොට, බොරුව ලෝකෙ වටේ තුන් පාරක් ඇවිදලා ගෙදරත් ඇවිල්ලා” කියලා. අද මාලිමාවට එරෙහිව ප්‍රතිවාදීන්ගේ අසත්‍ය සමාජගත කිරීමේ වේගය වැඩිවෙලා තිබෙනවා.

මම පළමුවම කියන්නේ ලාල් කාන්තගේ කතාව මුල සිටම අහන්න කියලා. ඒක විනාඩි 42ක කතාවක්. ඔබලා දකින්න, අහන්න ඇත්තේ විනාඩි එක හමාරක සංස්කරණය කරන ලද කොටසක්. ලාල් කාන්ත ඉදිරිපත් කරන්නේ ඉතා දියුණු නියෝජ්‍ය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලක්ෂණයක්. බලය කියන එකෙන් ජනතාව බල ගන්වන්නේ කොහොමද කියන කාරණාව. බලය පහළට බෙදීයාමේ අදහස ජාතික ජන බලවේගයේ ගමේ පස්දෙනෙක් බෝක්කුවක් උඩට එකතුවෙලා නඩුවක් අහන එක නොවෙයි. නමුත් ප්‍රතිවාදීන් මාධ්‍යයට ඇවිත් කියන්න උත්සාහ ගන්නේ ඒක. නීතියේ විධානයේ ආධිපත්‍යයේ තිබෙන ප්‍රධාන ලක්ෂණයක් තමයි නීතියට ප්‍රවේශවීමට ඇති හැකියාව. ^access to Justic) පුද්ගලයෙකුට රජයට හෝ පොලීසියට එරෙහිව තමන්ගේ නීතිමය අයිතිවාසිකම් සහතික කරන්න පුළුවන්, තත්වයක් ඇති කිරීම. යුක්තියට ප්‍රවේශවීමට යාමේදී ඇති වෙන ප්‍රධාන බාධාවක් තමයි ඒකට යන අධික වියදම සහ කාලය. ඒ නිසා පුද්ගලයන් තමන්ගේ අයිතිවාසිකම් කඩවුණාම විසඳා ගැනීමට, අධිකරණය යාමට උත්සාහ කරන්නේ නැහැ. යාපනයේ, හම්බන්තොට, අනුරාධපුර සිටින පුද්ගලයන්ට සුප්‍රීම් කෝට් උසාවියකට ඉදිරිපත් වෙන්න, අනිවාර්යයෙන් කොළඹට පැමිණිය යුතු වෙනවා. එය ඉතාම අපහසු තත්වයක්. එවන් අවස්ථාවක ජනතාව වෙත යුක්තිය ගෙනයාම සඳහා අපට පළාතකටත් සුප්‍රිම් කෝට් එකක් ලබාදිය හැකිද කියන සාකච්ඡාවකට යා හැකියි.

ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයන් වෙන අපි දන්නවා මේ ක්‍රමය, මේ රට ආ ගමන් මග වෙනස් කරන්න ඕන බව. එහි ප්‍රධාන කොටසක් තමයි, නීතියේ විධානයේ ආධිපත්‍යය. නීතියේ හා උසාවියේ දුර්වලතා තිබෙනවා නම් ඒවා වෙනස් කරගන්න පියවර ගන්න ඕන. ජාතික ජන බලවේගයේ අපි කිසිදු නීතියක් ඒකමතිකව තීරණය කර, ක්‍රියාවට නඟන්න හදන්නේ නැහැ. අදාළ සියලු පාර්ශ්වකරුවන් සමග සාකච්ඡා කොට පසුව තීරණ ගන්නවා. ඉන්දියාවේත්, බංගලාදේශයේත් යුක්තියට ප්‍රවේශවීමට පහසු කිරීම සඳහා සුළු සුළු නඩු විසඳා ගැනීමට ගම්වල උසාවියක් (ඪසක්ටැ ජදමරඑ) තිබෙනවා. මේවායින් නීතිමය පුහුණුව ලත් නිලධාරීන් හරහා ගම තුළ සිදුවෙන සුළු අපරාධ විසඳා ගැනීම කර ගන්නවා. එවැනි, යුක්තිය පහළට ගෙනයාමක් ගැන තමයි ලාල් කාන්ත සහෝදරයා එදා පැහැදිලි කළේ. එයින් යන වියදම් අඩුවීම, ප්‍රධාන උසාවිවල නඩු ගොඩගැහීමේ ප්‍රවණතාවය අඩුවීම වැනි වාසි තත්වයන් ඇති වෙනවා. යුක්තියට ප්‍රවේශවීම කියන්නේ මේ වාසි පමණක්ම නොවෙයි. මිනිසුන් බලාත්මක කිරීම සඳහා නීතියේ ආධාර ප්‍රමාණය වැඩි කිරීමට සමහර අවස්ථාවල සිදුවෙනවා. නීතියේ ආධාර මහේස්ත්‍රාත් උසාවියට අනිවාර්ය නැහැ. ජනතාව බලාත්මක කිරීමට අවශ්‍ය පරිපාලන ව්‍යුහයක් හදා ගන්න අපි උත්සාහ කරනවා. නමුත් සජබ ඇතුළු දේශපාලන ප්‍රතිවාදීන් විසින් එය විකෘති කරමින් යනවා. ඒ වගේම සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී නීතිඥවරුන්ට, අධිකරණයට අපහාස කළ බවට කතාවක් ගොඩනගමින් ඉන්නවා. යම් යම් නීතිඥවරුන් විසින් කරන ලද ප්‍රකාශවලට ඔහු විවේචන එල්ල කළා. ඔවුන් දේශපාලන වාසි සඳහා සත්‍ය දේවල් විකෘති කරනවා.

අපි ගමේ තිබෙන ධීවර සමිතියක් උදාහරණයකට ගනිමු. ධීවර ජනතාවගේ ගැටලු ඔවුන්ගේ ධීවර සමිති හරහා අධිකරණයක් නොවන ව්‍යුහයක් තුළින් විසඳා ගන්න පුළුවන්. අධිකරණ ක්‍රමයට වඩා එය වෙනස්. අවශ්‍ය වන්නේ ගම දක්වා විහිදී ගිය ජනතාව බලාත්මක කරන පරිපාලනමය ආකෘතියක්. අලුත් ආකෘතින් පිළිබඳව අපි සාකච්ඡා කරමින් ඉන්නවා. ඉදිරියේදී යුක්තිය පසිඳලීමේ ක්‍රියාමාර්ගය විය යුත්තේ කෙසේද යන්න සාකච්ඡාකර බලනවා.

“ප්‍රාදේශිකව නීතිය අහන එක වැරදියි නම්, මුලින්ම මේ අය විරුද්ධ වෙන්න තිබුණේ පළාත් බද මහාධිකරණය පිහිටුවන අවස්ථාවේ.”
-නීතිඥ හේමක සේනානායක – ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයෝ සංවිධානයේ කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයේ සභාපති-

ලාල් කාන්ත සහෝදරයා පැහැදිලි කිරීමට උත්සාහ කළේ, බලය බෙදීමේ සංකල්පයේ ගැඹුරු තත්වයක්. ලංකාවේ බලය බෙදීම පිළිබඳව අධිකරණය ගැන පමණක් නොවෙයි, අපි දශක ගණනාවක සිට සාකච්ඡා කරමින් යනවා. විජේවීර සහෝදරයා උතුරු නැගෙනහිර තිබෙන ගැටුම් සම්බන්ධයෙන් තිබෙන විසඳුම් මොනවාද යන්න “ඊළාම් අරගලයට විසඳුම්” පොතේ කරුණු දක්වා තිබෙනවා. බලය බෙදීම පිළිබඳව 1988 සිට සාකච්ඡා කරමින් යනවා. ඒකට විසඳුමක් ලෙස තමයි පළාත් සභා හඳුන්වා දුන්නේ. රටක ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍ය බලය ඔවුන් සතු වෙනවා. එය අන්සතු කිරීමක් කරන්නට බැහැ. පරමාධිපත්‍ය බලය විධායකය, ව්‍යවස්ථාදායකය හා අධිකරණ බලය හරහා ක්‍රියාත්මක වෙනවා.

අධිකරණවල යුක්තිය පසිඳලීම සඳහා ගතවන කාලය සහ ඒ සඳහා වන මූල්‍යමය වියදම් සම්බන්ධයෙන් ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥවරු හැටියට අපි අවධානය යොමුකොට තිබෙනවා. අපේ රටේ බෙදුම් නඩුවක්, ඉඩම් නඩුවක් දැම්මොත් පරම්පරාවකටම නඩු කියන්න සිදුවෙනවා. මෙතරම් කාලයක් ගත වෙන්නේ ඇයි? මේ සම්බන්ධයෙන් අපි ළඟදීම බලාපොරොත්තු වෙනවා නඩු කීමේ කාර්යයන් වඩා කාර්යක්ෂම කිරීමේ යෝජනාවන් එළිදැක්වීමට. අධිකරණවල කාර්යාල පහසුකම් නැහැ, සේවක පහසුකම් පිළිබඳ ගැටලු තිබෙනවා. ස්ටැනෝ ග්‍රැෆර්ස්ලගේ, පිස්කල්ලාගේ විශාල අඩුපාඩුවක් තිබෙනවා. දශක ගණනාවක් පැරණි 1977 හදන ලද බෙදුම් නඩු නීතිත් එක්ක 2024දීත් වැඩකරනවා. බෙදුම් නඩුවල අඬබෙර ගැසීම් සිදුවෙනවා. මැෂින් මාස ගණනාවක් තිස්සේ කැඩී තිබෙනවා. මේ හේතු නිසා මුදල් වියදම් වීමක් සහ කාලය වැයවීමක් සිදුවී තිබෙනවා. සමහර නඩු සහ සමහර නීති තත්වයන් කොළඹම පමණක් අසනවාය කියන තත්වයක් හේතුකොටගෙන පුද්ගලයන්ට සිදුවන අලාභය සහ කාලය ගතවීම දැඩිලෙස උග්‍රවී තිබෙනවා. පළාත්බද මහාධිකරණ පිහිටුවීමට පෙර බලය තිබුණේ දිසා අධිකරණ සහ මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණවලට. අභියාචනා කිරීමේ බලය අධිකරණයටත් ඉන් ඉහළට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයටත් බලය තිබුණා. නඩුවල ප්‍රමාදය සමහර අවස්ථාවලදී අවුරුදු දහය, දොළහ දක්වා ඉදිරියට යන්න පටන් ගත්තා. මේක දැකපු නීති ක්ෂේත්‍රයේ අය තීරණය කළා නීතිය හා යුක්තිය පසිඳලීමේ ක්‍රමවේදය ගමට ගෙනයා යුතුයි කියලා.

ලාල් කාන්ත සහෝදරයා වේදිකාවේ ඉදිරිපත් කළේ දීර්ඝ කාලයක් මේ රටේ සිදුවූ දෙයක්. ප්‍රාදේශිකව නීතිය අහන එක වැරදියි නම්, මුලින්ම මේ අය විරුද්ධ වෙන්න තිබුණේ පළාත් බද මහාධිකරණය පිහිටුවන අවස්ථාවේ. අධිකරණයක නීතිය ක්‍රියාත්මක වීම ප්‍රමාද වෙන තරමට, යුක්තිය ඉෂ්ට වීමත් ප්‍රමාද වෙනවා. මේ නිසා පළාත් බද මහාධිකරණ පිහිටුවීම සිදුවුණා. පළාත්බද මහාධිකරණ පිහිටුවීම නිසා නඩු ඇසීමේදී සිදුවන ප්‍රමාදය විශාල ලෙස අඩු වුණා. ඒ වගේම පළාත් බද මහාධිකරණවල සිවිල් අභියාචනා මහාධිකරණ පිහිටුවබමින් බලය ලබාදීමක් සිදුකරනු ලැබුවා. කොළඹට ඒකාග්‍රවී තිබුණු බලය ගමට යන්න පටන් ගත්තා. ඒ නිසාම අභියාචනය ඇසීම සඳහා අනුරාධපුර සිට පැමිණි පුද්ගලයා හෝටලයක නතරවෙලා දවස් ගණන් ගතකරමින් සිට යන එක නතර වුණා. සමථ මණ්ඩලය හරහාත් සිදුවන්නේ මේ ආකාරයේම ක්‍රියාවලියක්.
ඉන්දියාවේ පංචායත් ක්‍රමවේදය ඉතාමත්ම සාර්ථකය කරගෙන යනවා. මේ නිසා අපි විශ්වාසය තබනවා ප්‍රාදේශීකව යුක්තිය පසිඳලීමේ වඩාත් වැදගත් පැහැදිලි ක්‍රමවේදයකට යන්න. මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවක් ඇසීමේ බලය තිබෙන්නේ කොළඹට පමණයි. මේ බලය පළාත් බදව යන්න ඕන කියන සාකච්ඡාවක් තිබෙනවා. පුරාණයේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ප්‍රාදේශිකව කටයුතු කරනු ලැබුවා. මේ යුක්තිය පසිඳලීම ප්‍රාදේශිකව ගමන් කිරීම තුළිනුත් ඒ අයට වාසියක් සිදුවෙනවා. නඩුවකදී පොලිස් පැමිණිල්ලක් ගන්න විදිහක් නැහැ, සැලැස්මක් ගන්න තේරුමක් නැහැ. නඩුවක් කියන්න ගියාම පුද්ගලයින් විශාල දුකක් විඳිනවා. ඒ නිසාම මිනිස්සු අධිකරණයට යොමුවීමේ ගැටලුවක් පැන නැගී තිබෙනවා. මේ අනුව බලය බෙදීමක් සිදුවෙන්න ඕන.

අද සොයන්න ඕන මෙවැනි ප්‍රශ්න නොවෙයි. ඩයනාගේ නඩුව පිළිබඳ තීන්දුවක් දෙන්න කොපමණ කාලයක් ගත වුණාද? විදේශික කාන්තාවක් රටේ මන්ත්‍රීවරියක් වුණේ කොහොමද? එයා ජාතික ලැයිස්තුවට වැටුණේ කොහොමද? ජනාධිපතිවරයා විදේශික කාන්තාවක් රටේ රාජ්‍ය ඇමතිවරයෙක් කළේ කෙසේද? ඇය පක්ෂයක ලේකම් කෙනෙක් වුණේ කෙසේද? ඇය මේ රට තුළ තිබෙන පාර්ලිමේන්තු වරප්‍රසාද, ඇමතිවරියකගේ වරප්‍රසාද භුක්ති වින්දේ කොහොමද? මේව තමයි බරපතළ ප්‍රශ්න. “නයෙක් රෙද්ද අස්සේ දමාගෙන කනව කනවා” කියන එක නොවයි සිදුවිය යුත්තේ. සමගි ජන බලවේගය විසින් ඇය විදේශ කාන්තාවක් බව දැන දැනම පාර්ලිමේන්තු අසුනක් දුන්නේ කොහොමද? ජනාධිපතිවරයා විසින් රටට සංචාරය සඳහා පැමිණි කාන්තාවක් රටේ සංචාරක රාජ්‍ය ඇමතිනිය බවට පත්කොට තිබෙනවා. මේක ඉතාම බරපතළ, අති භයානක හා හෙළා දැකිය යුතු තත්වයක්. මෙය ඔබෙත් මගෙත් ජීවිත පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක්. ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥවරුන් හැටියට මගේ යෝජනාව වන්නේ මෙවැනි දේ ගැන අවධානය යොමු කළ යුතුයි.

“අධිකරණ බලය විමධ්‍යගත කරන එකේ බයවෙන්න තිබෙන හේතුව මොකක්ද?”
-නීතිඥ අකලංක උක්වත්ත-

බලය සංකේන්ද්‍ර නොවී විමධ්‍යගත විය යුතුයි කියලා මැයි දින සමස්ත කතාව තුළ ලාල් කාන්ත සහෝදරයා ප්‍රකාශ කරන කොට 1600-1700 ගණන්වල සිටි චාල්ස් ඩී. මොන්ටෙස්කි්‍යු කියලා තියෙනවා නීතිය නිදහස් වෙන්න නම් සංකේන්ද්‍ර නොවිය යුතු කියලා. 2024දි කියනකොට බලය විමත්‍යගත විය යුතුයි කියලා ඒකට එරෙහිව ප්‍රකාශයන් ඉදිරිපත් කරනවා බොරු බයක් හදනවා. සමස්ත කතාවේ තිබුණා නියෝජිත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කොහොමද අපි ඔසවන්නේ කියන එක හා, සවිබල ගන්වන්නේ කොහොමද කියන එක. ඍජු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කොහොමද ස්ථාපිත කරන්නේ කියන එක. ස්ථාපිත නොවුණු කාරණයක් ගැන කිව්වා. පාර්ලිමේන්තුවට වගකියන අගමැති කෙනෙක් පත්කර ගන්න ඕනෙ කිව්වා. මේක චීනෙ හෝ කියුබාව නොවෙයි, මේක බහුපක්ෂ ක්‍රමය පිළිගන්නවා, මේ රටේ තවදුරටත් තිබෙන්න ඕන කිව්වා. මේ සියල්ල ප්‍රකාශ කරමින්, අධිකරණ බලය විමධ්‍යගත කරන්න ඕන කියන කොට එය අල්ලාගෙන කාලගෝට්ටියක් කරනවා. සමාජයට අපි ගැන බයක් හදනවා.

අපි මේ සියල්ල කරන්නේ අපි බලයට පත්වෙලා පසුවදාම නොවෙයි. නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් තුළිනුයි මෙය කළ හැකි වන්නේ. නව ව්‍යවස්ථාව හදනකොට අපි විසින් යම්කිසි යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කරනවා නම්, ඒ වෙනුවෙන් විශේෂඥ සහාය ලබා ගන්නවා. මේවා සිදුවෙන්නේ පාර්ලිමේන්තුව තුළ සම්මත කර ගන්නා නීති තුළින් පමණයි. ඒ නිසා අපි නියෝජිත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සවිබල ගන්වනවා යන්න පිළිගන්නවා. අපි බහුපක්ෂ ක්‍රමය පිළිගන්නවා. පාර්ලිමේන්තුවට වගකියන අගමැති කෙනෙක් පිළිගන්නවා. ඒ නිසා කිසිදු භීතියක් සමාජය තුළ හදන්න එපා. පාර්ලිමේන්තුවට ජනතා කැමැත්තෙන් පත්වෙලා එන ඕනෑම මන්ත්‍රීවරයෙකුට අප ඉදිරිපත් කරන පනතට පක්ෂව හෝ විපක්ෂව විවාද කර, සහාය පළ කිරීමට හෝ පළ නොකිරීමට අවස්ථාව තිබෙනවා. මේවා පාර්ලිමේන්තු තුළින් සම්මත වෙන නීති. එහි ඍජු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ගැන කියැවෙනවා. සමහර කාරණාවලට ඍජුව ජනතා කැමැත්ත ගන්න හැකි වෙනවා. අපි කියනවා ලාල් කාන්ත සහෝදරයාගේ සමස්ත කතාව ගෙන සාකච්ඡාවට භාජනය කරන්න. එහි පොඩි කෑල්ලක් අරගෙන යල්පැන ගිය බාල දේශපාලනික ප්‍රයෝග පාවිච්චි කරන්න එපා.
යූත් ෆෝ ජස්ටිස් කියන රාජ්‍ය නොවන සංවිධානයක නීතිඥ මහතෙක්, මා දන්නා තරමට ඔහු රාජ්‍ය නායකයාගේ උපදේශකයෙක් කියනවා එයාට පෙනුනාලු මේක 88-89 කාලයේ වගේ දෙයක් කරන්න යනවා කියලා. ඔහු බයවෙලා හිටියාලු. එයාට ඒ වුණු දේවල් මතකයිලු. මට වඩා අවුරුදු හතරක් විතර ඔහු බාලයි. ඒ කාලයේ මටත් වයස අවුරුදු නවයයි. ඒ කාලේ එයාට මතකයිලු. මොන විහිදළු මේ. අරගයේදි සිදුවුණු දේවල් විද්‍යුත් මාධ්‍ය තිබුණු නිසා අපි දුටුවා. 88-89 කාලයේ මේ විද්‍යුත් මාධ්‍ය තිබුණේ නැහැ. එදා සිදුවුණු සත්‍ය දේවල් අපි දන්නේ නැහැ. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රමය තුළ අපි අවුරුදු 40ක කාලයක් තුළ අපේ කිසිදු වරදක් නැති බව සමාජය දන්නවා. ඔප්පුකොට තිබෙනවා. නමුත් ඔවුන්ගේ වැරදි මේ මුළු සමාජයම දැක තිබෙනවා.

රටේ නීතිය තුළ යුක්තිය පසිඳලන ක්‍රමය තිබුණු කාලයේ ‘චූල අධිකරණ’ ‘ප්‍රාථමික අධිකරණ’ වල තිබුණු බලය ඊට පස්සේ මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට දුන්නා. 1992 පළාත් බද අධිකරණ ආවා. ඒ පළාත් බද අධිකරණ එන කොට කට්ටියක් විරුද්ධ වුණා. නමුත් ඒකෙන් නඩු කල්යෑම, අභියාචනා ප්‍රමාදවීම යම් ප්‍රමාණයකට අඩු වෙලා තිබෙනවා. සමථ මණ්ඩලවලට තිබුණු මූල්‍ය ප්‍රමාණය 25000 දක්වා වැඩි කළා. අපි කියන්නේ එවැනි ක්‍රමයක්. සමථ මණ්ඩලයට ග්‍රාමෝදය මණ්ඩලයට, ගොවි සභාවට, සමුපකාර සමිතියට, අපි වැඩිපුර බලය දෙමු. අධිකරණ භූමිය තුළ නිශ්චයකර ගත යුතු නොවන සුළු සුළු කාරණා ඒ ඒ තැන්වල විනිශ්චයට ලක්කර ඉවර කරමු.

“යාපනයේ කෙනෙකුට මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සමක් ගොනු කරන්න කොළඹටම එන්න වෙනවා…”
-නීතිඥ උපුල් කුමරප්පෙරුම-

පළාත් සභා ක්‍රමය ආවාට පසුව රටේ පරිපාලනය විමධ්‍යගත වුණේ කොහොමද කියන කාරණයට තව එකතු කිරීමක් කරන්නම්. කොළඹට කේන්ද්‍රගත වී තිබුණු බලය පළාත් සභා ක්‍රමය ඔස්සේ කොළඹින් පිටට ගියා. ඒ වගේම දේශපාලන බලයත් වෙනත් තලයකින් කොළඹින් පිටතට ගියා. 13 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ තිබෙනවා ලැයිස්තු තුනක්. සංවෘත ලැයිස්තුව, පළාත් සභා ලැයිස්තුව, සමගාමී ලැයිස්තුව. මෙහි හඳුන්වා තිබෙන්නේ පළාත් සභාවට අදාළ විෂයන්, මහා ආණ්ඩුවට අදාළ විෂයන් හා ආණ්ඩුව සහ පළාත් සභා දෙකටම පොදුවේ කටයුතු කළ හැකි විෂයන්. එයින් පෙන්වා දෙනවා කොළඹට කේන්ද්‍රගත වුණු බලය පළාත් සභා වෙත ගෙනියපු ආකාරය. ලාල් කාන්ත සහෝදරයා ප්‍රකාශ කරන විදියට බලය කොහොමද පහළ ගෙනියන්නේ කියන කරුණේදී ‘අධිකරණ බලය පහළ ගමේ සිටින පුද්ගලයන්ට දුන් පසුව සිදුවන්නේ කුමක්ද’ කියන කරුණ තමයි කැළඹීම් ඇති කරන කණ්ඩායම මූලික කොටගෙන තිබෙන්නේ. මේක මේ අය 88-89ට ගලපන්න උත්සාහ කරමින් ඉන්නවා.

ඇමෙරිකාවේ ජූරි සභා ක්‍රමය තිබෙනවා. අපරාධ නඩුවකට අධිකරණය ඉදිරියට එන පුරවැසියෙකුගේ ඉරණම තීරණය කරන්නේ තමන් වගේම තවත් පුරවැසියන් කිහිප දෙනෙක්. ලංකාවෙත් ජූරි සභා ක්‍රමය තිබෙනවා. ලංකාවේ ජූරි සභාව කියන්නේ, නීතිමය අධ්‍යාපනයක් නොලබපු, නීතිඥයන් නොවන, සාමාන්‍ය පුරවැසියන් හත්දෙනෙක් පැමිණිල්ල මෙහෙයවන සාක්ෂි, විත්තිය මෙහෙයවන සාක්ෂි සහ ඒ සාක්ෂි සම්බන්ධයෙන් විනිශ්චයකාරවරයෙකු දෙනු ලබන අදහස අරගෙන තමන්ගේ තීන්දුවක් දෙන එක. මේ හත්දෙනාට පුළුවන් කෙනෙකුට මරණ දණ්ඩනය දෙන්න, නැතිනම් නිදහස ලබාදෙන්න. පුරවැසියන් විසින් විනිශ්චය කිරීම (න්‍මාටැ ඉහ චසැරජැ) කියන එක ලෝකයේ තිබෙන සංකල්පයක්. ලාල් කාන්ත සහෝදරයා නිශ්චිතව කියනවා සමහර කාරණා ගමේම විසඳා ගන්න පුළුවන් බව. මේක දැනටත් නීතියේ තිබෙන දේවල්. උදාහරණයක් විදිහට ගොවිජන සංවර්ධන පනත යටතේ ‘ගොවි ආරාවුල්’ ගොවි ජන මධ්‍යස්ථානයේ සිටින නිලධාරියාට සමථයකට පත්කරන්න නීතියෙන්ම ප්‍රතිපාදන සලසා තිබෙනවා. සමුපකාරය සමග රටේ පුරවැසියෙන් ආරාවුලක් ඇති කර ගතහොත් සමුපකාර පනත යටතේ එය තීරකයෙකුට යොමු කිරීමට හැකියාව තිබෙනවා. එම තීරණයට එරෙහිව අභියෝග කරන්න අධිකරණයකට යොමු කරන්න හැකියාවක් නැහැ. ‘කස්ටම් එකේ’, රේගු ආඥා පනතේ රේගු වරදක් සම්බන්ධයෙන් රේගු නිලධාරීන්ගේ මූලිකත්වයෙන් පරීක්ෂණ කරන්න ප්‍රතිපාදන සලසා තිබෙනවා. තුවක්කු ආඥා පනතේ තුවක්කු ලැයිසන් එකක් යාවත්කාලීන නොකළොත්, අභියාචනය තිබෙන්නේ ආරක්ෂක ලේකම්ට. ආරක්ෂක ලේකම් තිදෙනෙකුගෙන් යුත් මණ්ඩලයකට මෙය සලකා බලන්න පත්කරනවා. එහි තීන්දුව මත තමයි අභියාචනා ඉදිරිපත් කළ හැක්කේ. ඒ වගේම පරිසර ආරක්ෂණ පනත යටතේ, බලපත්‍රයක් ප්‍රතික්ෂේප කළ හොත් එහි අභියාචනය තිබෙන්නේ ලේකම්වරයාට. එහිදී තීන්දුව මත තමයි අභියාචනාධිකරණයට හෝ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට නඩුවක් පැවරීමේ හැකියාව ලැබෙන්නේ. මෙම කාරණය ඉදිරිපත් කරමින් ලාල් කාන්ත සහෝදරයා කියන්නේ මෙය තවදුරටත් පුළුල් කරන්න ඕන බව. මම බෙදුම් නඩුවක් වසර දෙක තුනකට කලින් ඉවර කළා. ඒ නඩුව පවරා තිබුණේ 1971 මැයි මාසයේ. මම ඉපදුනෙත් 1971. නඩුව ඉවර වෙනකොට අවුරුදු 49ක් ගතවෙලා තිබුණා. මටත් අවුරුදු 49යි.

ඒ වගේම යාපනයේ සිට පුද්ගලයෙකුට කොළඹට ඇවිත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවක් දාන්න හෝ අභියාචනයක් ඉදිරිපත් කරන්න ඉතාම වියදම් සහගත වැඩ. අවසාන අභියාචනාධිකරණ බලය තිබෙන්නේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට. යාපනයෙන් එන හැම අභියාචනයක්ම ඉංග්‍රීසි භාෂාවට පරිවර්තනය කරන්න ඕන. ඒවායේ සාක්ෂි සටහන්, ලියකියවිලි තිබෙන්නේ ද්‍රවිඩ භාෂාවෙන්. ඒ අදාළ නිල පරිවර්තන සටහන් ගන්න අවුරුද්දකට වැඩි කාලයක් යනවා. දුර පළාතක පුද්ගලයෙකුට වටිනාකම රුපියල් ලක්ෂයකට අඩු ඉඩමකට කොළඹට ඇවිත් නඩුවක් කියන එක, යුක්තිසහගතද, අයුක්තිසහගතද කියන එක අපට තේරෙනවා. මේක නීතිඥ සමාජය නොදන්නා කාරණයක් නොවෙයි. ලාල් කාන්ත සහෝදරයා කියන්නේ මේ කරුණ. මෙය බිය විය යුතු කාරණයක් නොවෙයි. මේ පහර දෙන අය සත්භාවයෙන් කරන කතාවක් නොවෙයි මේ සිදුකළේ. මේ අවස්ථාවේ ජාතික ජන බලවේගය සිටින තැන ගැන අවබෝධයෙන් හා එම ස්ථානයෙන් පහළට දැමීමේ උවමනාවෙන් කරපු කුමන්ත්‍රණයක්.