NPP News

(-Colombo, July 08, 2024-)

ජනපතිවරණයට එරෙහිව ගොනු කර තිබූ පෙත්සම අද(08) දින පංච පුද්ගල විනිසුරු මඩුල්ලක් ඉදිරියේ විභාග වූ අතර පෙත්සම නඩු ගාස්තුවලට යටත්ව නිෂ්ප්‍රභ කිරීමට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීරණය කළේය.

ජනාධිපතිවරණය කල් දැමීමට අදාලව ගොනු කොට තිබූ අදාල නඩුව මුලුමනින්ම නිෂ්ප්‍රභා කරන ලෙස ඉල්ලා ජාතික ජන බලවේගය විසින් අතරමැදි පෙත්සම් තුනක් වෙන වෙනම ගොනු කරනු ලැබීය.

පා.ම ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය, පා.ම විජිත හේරත් සහ සමාජවාදී තරුණ සංගමයේ ජාතික සංවිධායක එරංග ගුණසේකර යන අය විසින් මෙම අතරමැදි පෙත්සම් ගොනු කරනු ලැබූ අතර පෙත්සම් පාර්ශවය වෙනුවෙන් ජනාධිපති නීතිඥ නයිජල් හැජ්, ජනාධිපති නීතීඥ උපුල් කුමරප්පෙරුම, ජනාධිපති නීතිඥ මොහාන් වීරකෝන්, ජ්‍යෙෂ්ඨ නීතීඥ ශාන්ත ජයවර්ධන, නීතිඥ මංජුල බාලසූරිය, නීතිඥ සුනිල් වටගල, නීතිඥ ශානිකා සිල්වා යන අය පෙනී සිටියහ.

(-පශු වෛද්‍ය සහ පශු සම්පත් වෘත්තිකයන්ගේ ජාතික සමුළුව – 2024.07.06-)

අපි මේ සාකච්ඡාව කරන්නේ දේශපාලන පරිවර්තනයක් සිදුවීමට ආසන්න වෙලාවක. මේ මාසෙ 17 වැනිදා ජනාධිපතිවරණය පැවැත්වීම සඳහා මැතිවරණ කොමිසමට බලය පැවරෙනවා. නමුත් මැතිවරණය පැවැත්වෙනවාද නැද්ද කියන දෙගිඩියාවක් සමාජය තුළ තිබෙනවා. අපේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 19වැනි සංශෝධනය මගින් ජනාධිපතිවරයාට පැවරී තිබෙන කාලය අවුරුදු පහකට සීමා කර තිබෙනවා. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අර්ථ නිරූපණය කරන ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිනිසුරුවන් එම ධුර කාලය පහ බවට නිගමනය කළා. ව්‍යවස්ථාවේ තිබෙන කුඩා හිල් උපයෝගී කරගෙන බලෙන්, බලයේ රැඳීම සඳහා ප්‍රයත්නයන් දරමින් සිටිනවා. මේ ප්‍රයත්න දරමින් සිටින්නේ ජන වරමකින් බලයට ආ නායකයෙක් නොවෙයි. ජනතාව ඔහුට පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කරන්නවත් බලය දුන්නේ නැහැ. පාර්ලිමේන්තුවෙන් ලබා ගන්නා බලය තුළින් ඉතා කැත පන්නයේ බල කුමන්ත්‍රණයක නියැලී සිටිනවා. ඔහු ව්‍යවස්ථාවෙන් රිංගා පාර්ලිමේන්තුව මගින් බලහත්කාරයෙන් බලයේ රැඳී සිටීම සඳහා දරන සියලු ප්‍රයත්නයන් පරාජයට පත්කරන බවට අපි ඔබ ඉදිරියේ සහතික වෙනවා.

ඔහු කිවුවා, මේ ආර්ථික අර්බුදයට විසඳුම් ලෙස තිබෙන්නේ ආර්ථික විසඳුම් මිස දේශපාලන විසඳුම් නොවෙන බව. අපි විශ්වාස කරනවා අපේ මේ අර්බුදය විසඳීම ආරම්භ කළ හැකි වන්නේ දේශපාලන විසඳුම් ලබාදීම ආරම්භ කිරීමෙන් විතරයි. ඕනෑම රාජ්‍යයක් ගොඩනැගීම සඳහා ජනතාවගේ ජන වරමක් සහිත පාලනයක් අවශ්‍යයි. ආර්ථිකය කඩා වැටී තිබෙන වෙලාවක අත්‍යවශ්‍ය සාධකයක් තමයි ඒ සඳහා ගනු ලබන විසඳුම් ක්‍රියාමාර්ග අනිවාර්යයෙන් ජනතාවගේ ජන වරමකින් ඉපදෙන්න ඕනෑ. දෙවැනි කරුණ තමයි අර්බුදයට විසඳුම් අර්බුදයේ නිර්මාපකයන්ට සොයන්න බැහැ. පොදු ජනතාව ඒ කෙරෙහි විශ්වාස තබන්නේත් නැහැ. මේ අර්බුදයේ විශාල පංගුවක් හිමිකර ගන්නේ මේ දේශපාලන සංස්කෘතිය. අපේ රටට අත්‍යවශ්‍ය ව්‍යාපෘති විශාල සංඛ්‍යාවක් පස්සට ගිහින් තිබෙනවා. අනවශ්‍ය ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක වෙමින් තිබෙනවා. ඔබේ දෙපාර්තමේන්තුව විසින් විද්‍යාත්මක පදනමක් මත ඉදිරිපත් කරන කරුණු ප්‍රතික්ෂේප කොට සත්තු ආනයනය කළා. අත්‍යවශ්‍ය ව්‍යාපෘතිවලට මුදල් වෙන් නොකරමින් වෙන වෙන දේවල්වලට මුදල් වෙන්කරනවා. ඒ ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ දේශපාලන හස්තය. ආර්ථික විසඳුම සඳහා මාවත නිර්මාණය කර ගත හැකිවන්නේ නව දේශපාලන සංස්කෘතියක් තුළින් පමණයි. දේශපාලන සංස්කෘතියේ පරිවර්තනය විශාල ලෙස පැවරී තිබෙන්නේ අප වෙත.

අපේ රාජ්‍ය සේවයත්, රාජ්‍ය සේවකයන්ගෙන් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයකුත් මේ දේශපාලන හස්තය විසින් ගිලගෙන තිබෙනවා. පශු සම්පත් පිළිබඳ මට තිබෙන්නේ ඉවක්. ඔබට තිබෙන්නේ ඥානයක්. ඕනෑම ක්ෂේත්‍රයක් සංවර්ධනය කිරීමේදී ඒ වෘත්තියේ නියැලී සිටින විශේෂඥයින්ගේ වගකීම නිශ්චිත ලෙස සඳහන් කොට වැඩ කරන්න පටන් ගන්නවා. දේශපාලකයා සහ වෘත්තියවේදියා අතර තබාගත යුතු සීමාවන් බෙදා වෙන්කර නොමැතිකම නිසා ව්‍යසනයට විශාල හේතුවක් වී තිබෙනවා. වෘත්තියවේදියා ටෙන්ඩර් බෝඩ් එකකදී මිලදී ගැනීම් තීරණය කරන්න ඕනෑකම තිබෙන්නේ මිලදී ගැනීමේ විධිමත් පටිපාටිය අනුගමනය කිරීමෙන්. දේශපාලකයා වෘත්තියවේදියාගේ කාර්යභාරය පසෙකලා තමන් විසින් තෝරා ගන්න කෙනෙකුට පැවරීම සඳහා ප්‍රයත්න දරනවා. කාබනික පොහොර චීනයෙන් ආනයනය කරන අවස්ථාවේ විශාල රංඩුවක් ගියා. ඒ ක්ෂේත්‍රයේ සිටි කෘෂි හා පාංශු විද්‍යාඥයන් කියන්නේ මේ පොහොර ලංකාවට ආනයනය කිරීමෙන් අපේ රටේ ව්‍යාප්ත නොවුණු ක්ෂුද්‍රජීවීන් ඇතුළුවීමෙන් අපේ රටට අනතුරක් තිබෙනවා කියලා. දේශපාලකයා කියනවා පර්යේෂණ කරන නිලධාරීන් විසින් ඉන්ජෙක්ෂන් එකකින් මේවට ක්ෂුද්‍රජීවීන් ඇතුල් කරලා කියලා. තමන්ගේ කාර්ය නිසි පරිදි ඉටුකළ වෘත්තියවේදීන්ට සමාජය ඉදිරිපිට තර්ජනයක් හා අපහාසයට පත්කිරීමක් කළා. ඒ වෘත්තියවේදීන් තමන් ගන්නා ලද ස්ථාවරය වෙනස් නොකොට අපේ රටේ පරිසර පද්ධතිය ආරක්ෂාකර ගැනීම වෙනුවෙන් ප්‍රයත්න දැරීම ගැන අපි ස්තුතිවන්ත වෙන්න ඕනෑ. ජාතික ජන බලවේගය ආණ්ඩුව යටතේ මේ අදාළ විෂය නිසි පරිදි වෙන්කිරීමකට භාජනය කරනවා. පශු සම්පත් පිළිබඳව සංවර්ධනය පිළිබඳව සැලසුම් හදන්න, ක්‍රියාත්මක කරන්න, මාර්ගෝපදේශ දෙන්න ඕනෑ අමාත්‍යවරයා නොවෙයි. එය කළ යුතු වන්නේ ඒ පිළිබඳ විධිමත් අධ්‍යාපනයක් තිබෙන, අත්දැකීම් තිබෙන ඔබ විසිනුයි.

රටේ ජනතාවගේ පෝෂණයට අවශ්‍ය කිරි, මස්, බිත්තර මත්ස්‍ය සහ කෘෂි නිෂ්පාදන සම්පූර්ණ කර ගන්නේ පශු සම්පත් ක්ෂේත්‍රයෙන්. අපි ඉන්නේ පෝෂණ අවශ්‍යතාවයේ විශාල අර්බුදයකයි. අවුරුදු පහට වඩා අඩු දරුවන්ගෙන් 19%ක් මන්දපෝෂණයට ගොදුරු වෙලා තිබෙනවා. ගැබිණි මව්වරුන්ගෙන් 22%කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් රක්ත හීනතාවයෙන් පෙළෙනවා. අඩු බර දරු උපත් සංඛ්‍යාව වේගයෙන් වර්ධනය වෙමින් තිබෙනවා. පුරවැසියෙකුගේ දෛනික කිරි අවශ්‍යතාවය මිලි ලීටර් 200යි. අවුරුද්දකට කිරි මිලි ලීටර් මිලියන 1600ක් අවශ්‍යයි. 2022 ඉදිරිපත් කළ වාර්තාව අනුව මිලියන 380ක් තිබ්බාට 2023 ලීටර් මිලියන 345යි. සමහරු ගණනය කිරීම් කරන්නේ කිරි පරිභෝජනය කරන ප්‍රමාණය අනුව. ඒ අනුව කියනවා අපි 40%ක් නිෂ්පාදනය කර තිබෙනවා කියා. එය නිවැරදි ගණනය කිරීමක් නෙමෙයි. තව ඉදිරියේදි කිරි පරිභෝජනය කරන ප්‍රමාණය තවත් අඩු වේවි. ඒකෙන් කියන්න බැහැ කිරි නිෂ්පාදනය වැඩිවී තිබෙනවා කියලා. අපි බැලිය යුත්තේ පරිභෝජනය කරන ප්‍රමාණය ප්‍රමාණවත්ද කියන එකයි. ඒ අනුව අපට කියන්න බැහැ කිරිවලින් ස්වයංපෝෂිතයි කියලා. ජනතාවගේ පෝෂණ අවශ්‍යතාවය සම්පූර්ණ කිරීම සඳහා පශු සම්පත් ක්ෂේත්‍රය අපට ඉතා වැදගත්.

අපේ රටේ කිරි නිෂ්පාදනයෙන් 90%කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් දෙන්නේ සුළු නිෂ්පාදකයන් විසින්. ඒ නිෂ්පාදකයන්ගෙන් 80%ක් පමණ සිටින්නේ දුප්පත්භාවයේ රේඛාවට යටින්. ඒක ඒ අයගේ ආර්ථික තත්වය ශක්තිමත් කිරීම සඳහා ප්‍රමාණවත් වෙලා නැහැ. අපේ රට මුහුණ දී තිබෙන ප්‍රධාන ප්‍රශ්නයක් දුප්පත්භාවය. පාරම්පරික දුප්පත්භාවය, යම් ආපදාවයන් නිසා ඇති වන දුප්පත්භාවය, අනපේක්ෂිත තත්වයන් නිසා ඇති වන දුප්පත්භාවය, ඈත ග්‍රාමීය ජනපදවල ඉපදීම හේතුකොටගෙන ආර්ථික අවස්ථා නොමැතිවීමෙන් ඇතිවී තිබෙන දුප්පත්භාවය. අපි මුහණ දෙන ප්‍රශ්නයක් තමයි. මේ දුප්පත්භාවය සමාජයෙන් තුරන් කරන්නේ කොහොමද කියන එක. දුප්පත්භාවයට පත්වුණු ජනතාව ආර්ථික ක්‍රියාකාරිත්වයකට කැඳවන්න නම්, ඒ අයට තමන් නියැලෙන ආර්ථික ප්‍රභවය තමන්ට ශක්තිමත් ආදායමක් ලබාදෙන ප්‍රභවයක් බවට වර්ධනය කරන්න ඕනෑ. දුප්පත්භාවය තුරන් කිරීම සඳහා ආර්ථික අවස්ථා නැති කණ්ඩායම්වලට නව ආර්ථික අවස්ථා සත්ව පාලනය පශු සම්පත් ක්ෂේත්‍රය මගින් ඇති කළ හැකියි. ඒ සඳහා ඒ තුළ විභවතාවයක් තිබෙනවා. ග්‍රාමීය දුප්පත්භාවය තුරන් කිරීම සඳහා පශු සම්පත් ක්ෂේත්‍රයට විශාල වගකීමක් පැවරෙනවා. එක් අවස්ථාවක රජය මගින් ආනයනය කළ එක් එළදෙනකගේ වටිනාකම ලක්ෂ හතරහමාරක් වුණා. රජය ලක්ෂ දෙකහමාරක සහනාධාරයක් ගොවියෙකුට දෙන්න තීරණය කළා. වැඩිම සහනාධාරය ගත්තේ ඇමතිවරු දෙදෙනෙක්. දුප්පත්කම නැති කර ගත්තෙ ඒ ඇමතිවරුන්. දුප්පත්භාවය තුරන් කිරීම සඳහා ඒ ඒ ආර්ථික ප්‍රභවය ඉලක්ක සහගතව ජනතාව වෙත කැටුව යන්න ඕනෑ.

තමන්ට අවශ්‍ය වෙන ආහාර ඒ ඒ රටවල් නිෂ්පාදනය කර ගැනීමේ වැදගත්කම අපට පශ්චාද් කොවිඩ් තත්වය විසින් ඔප්පු කර තිබෙනවා. ජාතික ආර්ථික සැලැස්මකදී තමන්ට අත්‍යවශ්‍ය ආහාර තමන් නිෂ්පාදනය කර ගත යුතුයි කියන සංකල්පය ලෝකයේම සාකච්ඡාවට බඳුන්වී තිබෙනවා. ඒ නිසා නව ආර්ථික සැලැස්මකට අප යා යුතුයි. අපේ ආර්ථික අර්බුදයේ මූලයන් දෙකක් තිබෙනවා. එකක් භාණ්ඩාගාරය වසරකට අවශ්‍ය රුපියල් ප්‍රමාණය උපයන්නේ නැතිකම. අපේ ආදායම වසරකට රුපියල් බිලියන 4168යි. ණය ගෙවීම, ණය වාරික ගෙවීම, රජයේ වියදම් සියල්ලම එකතුව රජයේ වියදම රුපියල් බිලියන 11,277යි. අපි භාණ්ඩාගාරයට අවශ්‍ය රුපියල් ප්‍රමාණය වගේම රටට අවශ්‍ය ඩොලර් ප්‍රමාණය උපයන්නේත් නැහැ. මෙතෙක් අනුගමනය කළ ආර්ථිකයේ ප්‍රතිඵලය තමයි මේ. ආණ්ඩුව ධනය උපයන්නේ නැහැ. එළියේ නිෂ්පාදනය වෙන ධනයෙන් පංගුවක් ආණ්ඩුව අරගෙන වියදම් කරනවා. සමාගම්වලින් එහි ලාභයෙන් ටැක්ස් ගසා පංගුවක් ගන්නවා. අර්බුදයට උත්තරයක් සොයා ගත හැක්කේ එළියේ ආර්ථිකය වර්ධනය කර, ප්‍රසාරණය කිරීමෙන් පමණයි. අපේ සැලැස්ම විය යුත්තේ එළියේ ආර්ථිකය වර්ධනය කර ගැනීම. එළියේ ආර්ථිකය වර්ධනය කර ගත යුත්තේ කෙසේද? එළියේ ආර්ථිකයේ විභවතාවය තිබෙන තැනක් තමයි පශු සම්පත් ක්ෂේත්‍රය. ඒ ආශ්‍රිතව කර්මාන්ත ගණනාවක් ආරම්භ කළ හැකියි. ඒ කර්මාන්තවලින් ජාතික ධනය උත්පාදනය කළ විට ඒකෙන් පංගුවක් ආණ්ඩුවට ගන්න හැකිවෙනවා. කිරි හා කිරි ආශ්‍රිත නිෂ්පාදන ආනයන කිරීම සඳහා 2022 වසරේ වැය කොට තිබෙනවා රුපියල් බිලියන 68ක්. (කෝටි 6800ක්) මේ නිෂ්පාදනය අපි උඩට ගෙනාවොත් ඩොලර් මිලියන 200කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් ඉතිරි කර ගත හැකියි.

15 වැනි සියවසේ සිට 19 වැනි සියවස දක්වා කලාකරුවන්, විද්‍යාඥයන්, දේශපාලන චින්තකයන්, චිනතකයන් විසින් අනාගත ලෝකයක් පිළිබඳ පරිකල්පනය කළා. ඒ පරිකල්පනය කළ අනාගතය භෞතිකව ගොඩනැගුණේ විසිවන සියවසේදීයි. තාක්ෂණයේ, විද්‍යාවේ දියුණුව විසින් මිනිස්සුන්ට කන්න දෙන්න පුළුවන් කියන විශ්වාසය ඇති කළා. ඒ වගේම විද්‍යා හා තාක්ෂණ ක්ෂේත්‍රයන්හි විශාල පරිවර්තනයන් සිදුවුණා. ඒ පරිවර්තනයට අනුරූප වන පරිදි ලෝකයේ බොහෝ රටවල් තමන්ගේ ආර්ථිකයන් සකස් කර ගත්තා. අපේ ආර්ථිකයන් ඒ අනුව සකස් කර ගන්නවා වෙනුවට අපි ඒවායේ පරිභෝගිකයන් බවට පත් වුණා. විශාල ඖෂධ දියුණුවක් සිදුවුණා. සෞඛ්‍ය පිළිබඳව සොයා බැලීම සඳහා නවීන උපකරණ බිහිවුණා. නමුත් අපි කළේ ඒවා ගෙනත් අපි පරිභෝජනය කිරීමයි. විද්‍යාවේ, තාක්ෂණයේ ඇති වුණු දියුණුව අපේ ආර්ථික සංවර්ධන උපායමාර්ගයක් කර ගන්න අපි අසමත් වුණා.

නිෂ්පාදන පිරිවැය අඩුකර ගැනීමටත්, ගුණාත්මකභාවය වැඩිකර ගැනීමටත්, නිෂ්පාදනයේ අඛණ්ඩතාවය ආරක්ෂා කර ගැනීමටත් තාක්ෂණයේ විද්‍යාවේ සිදුවූ පරිවර්තනය අපි බද්ධ කර ගත යුතුයි. පෝෂණ අවශ්‍යතාවය සපුරාලීම, දුප්පත්භාවය තුරන් කිරීම, ජාතික ආර්ථිකය මුහුණ දී තිබෙන ගැටලු විසඳීම සඳහා පශු සම්පත් ක්ෂේත්‍රය ඉතා වැදගත් කොට සලකනවා. සුරතල් සතුන්ගේ ආරක්ෂණය මගින් රැකියා අවස්ථා උත්පාදනය සඳහාත් පශු සම්පත් ක්ෂේත්‍රය වැදගත් වෙනවා. රැකියා අවස්ථා උත්පාදනය වන්නේ එළියේ ආර්ථිකයක් ගොඩනැගීමෙනුයි. ඒ වගේම වර්තමාන තරුණ පරම්පරාවේ මනෝභාවය රැඳී තිබෙන්නේ නිදහස් රැකියා වෙතයි. අලුත් තරුණයාගේ මනෝභාවයට ගැලපෙන රැකියා අවස්ථා නිර්මාණය කරන්න අපි අසමත් වී තිබෙනවා. අපේ ජාතික ආර්ථික සැලැස්මේ වැදගත් ක්ෂේත්‍රයක් හැටියට පශු සම්පත් ක්ෂේත්‍රය සැලකෙනවා. පශු සම්පත් ක්ෂේත්‍රය සංවර්ධනය කරන්නේ කොහොමද? ඔබ එහි තාක්ෂණ ශිල්පීන්, විද්‍යාඥයන්, පර්යේෂකයන් හැටියට හඳුනාගෙන තිබෙන නිවැරදි දේ ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා අවශ්‍ය වෙන, දේශපාලන නායකත්වය සැපයීම තමයි ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවේ අපේ වගකීම. මෙම ක්ෂේත්‍රය වර්ධනය කිරීම සඳහා දැනටමත් දළ සැකැස්මක් සකස් කොට තිබෙනවා.

මෙතනදී ඉතාම වැදගත් වන්නේ මානව සම්පත. අපේ ශ්‍රම බලකායෙන් වෘත්තීමය ක්ෂේත්‍රයේ සිටින්නේ 15%යි. වෘත්තීමය ශ්‍රමය විසින් තමයි අනෙක් ශ්‍රමයන් ඵලදායී වෙන්නේ. වෘත්තිමය ශ්‍රමයන් නිර්මාණය කර ගන්න විශාල කාලයක්, විශාල වැය බරක් අපි දරනවා. පුහුණු කරන ලද මේ වෘත්තිමය ශ්‍රමය ආරක්ෂා කර ගැනීම දේශපාලකයාගේ සහ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයන්ගේ වගකීමක්. වෘත්තියවේදීන්ගේ අයිතිවාසිකම්, අපි සුරක්ෂිත කළ යුතුයි. ක්ෂේත්‍රයේ විශාල අත්දැකීම් තිබෙන පර්යේෂකයන් වන ඔබ අපට සැලැස්මක් සකසා දෙන්න. අපි අවශ්‍ය නායකත්වය සපයන්නම්. එක තැනකදි අපි ගැටගැහෙමු. මේ රට ගැනීමට හැමදෙනාටම ඇත්ත වුවමනාවක් තිබිය යුතුයි. මේ ඇතිවී තිබෙන ව්‍යසනයෙන් මේ මාතෘ භූමියත් අපේ රටේ ජනතාවත් ගලවා ගත යුතුයි කියන එක හුයෙන් අපි ගැටගැහෙමු. අපි සියලු දෙනා එක සම්මුතියක සිට මේ රට අලුත් දිසාවකට පරිවර්තනය කරමු. ඒ සඳහා සියලු දෙනාට එකතු වෙන්න කියා ආරාධනා කරනවා.

“ලෝකය පුරා විශාල පිරිසක් රට ගොඩගන්න අවස්ථාව උදාවෙනතෙක් බලාගෙන ඉන්නවා
ඕස්ට්‍රේලියාව මෙල්බර්න් විශ්වවිද්‍යාලයේ ජාන වෛද්‍ය විද්‍යාව පිළිබඳ” -දෙපාර්තමේන්තුවේ ප්‍රධානී මහාචාර්ය චන්දන හේරත් මහතා-

සත්ව නිෂ්පාදන හා සෞඛ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවේ අවුරුදු හතක් වගේ කාලයක් සේවය කළා. මෙතන ඉන්න ආනන්ද වික්‍රමසූරිය, කුමාර සිල්වා අපි එකට වැඩ කළ අය. අපි වැඩ කරද්දි දේශපාලනඥයන්ගෙන් බොහොම ප්‍රශ්න ආවා. ඒ අය කියන කියන ආකාරයෙන් වැඩ කරන්න අපි කැමති වුණේ නැහැ. දෙපාර්තමේන්තුවෙනුත් ගොඩක් ප්‍රශ්න තිබුණා. ඒ නිසාම තමයි මට රට හැරයන්න සිදුවුණේ. මගේ ඒ යෑම නිසාම හොඳ දේවල් මට ලැබුණා. නවසීලන්තයට, ටෝකියෝවලට, ඇමෙරිකාවට ගියා. ඊට පසුව ඕස්ටේ්‍රලියාවට ඇවිත් අවුරුදු 20ක් විතර වෙනවා. අපි ග්‍රීන් හෙවන් එකක් බලාගෙන නොවෙයි ගියේ. ඕස්ටේ්‍රලියාවේ මෙල්බර්න්වල ජීවත් වුණත් අපේ හදවතින් ඉන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ. නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් ඉගෙන ගෙන අධ්‍යාපනය රට රටවල ගොස් වෘත්තිකයන් හැටියට වැඩ කරලා අපට යන්න තිබෙන ඉහළ තැන්වලට ගොස් අපි වැඩ කරනවා. මේ රටේ ජනතාවගේ බදු මුදල්වලින් නොමිලේ තමයි අපට ඉගැන්නුවේ. අපේ හිතේ ලොකු වගකීමක් තිබෙනවා අපේ රටට මොකක්ද අපි කරන්න ඕනෙ කියලා. අපි අවුරුදු 30ක් තිස්සේ යාළුවෝ හමුවුණාම කතා කරන්නේ කොහොමද අපි අපේ රටට සේවය කරන්නේ කියලා. යාළුවන් කියන්නේ, අපට කවදාවත් අවස්ථාවක් ලැබෙන්නේ නැහැ. පාලකයෝ හැම දෙයක්ම විනාශ කර තිබෙන්නේ. පාලකයන් ඒ ගොල්ලන්ගේ පවුල් නඩත්තු කරනවා, ජනතාව හැමදාම දුක් විඳිනවා කියලා.

අපිට අපේ සේවය ලබාදිය හැකි අවස්ථාවක් එනකම් බලාගෙන සිටියා. 2022 අපේ රට ආර්ථික තත්වයෙන් පතුලටම වැටිලා, ලෝකයේ කළු තිතක් වගේ ශ්‍රී ලංකාව පේන්න තිබෙන්නේ. සත්‍ය වශයෙන් 2020වන විටත් මේ රට දශක කිහිපයක සිට ආර්ථික වශයෙන් පහළට ගොස් තිබුණේ. ඒ, රටේ පාලකයන්ගේ වරදින්. අපට තිබෙනවා ලොකු වගකීමක්, කොහොමද මේ රටේ ආර්ථිකය ගොඩගන්නේ කියලා. එහෙම හිතුව අපට මේ රට ගොඩගන්න අවස්ථාවක් උදාවෙලා තිබෙනවා. අනුර කුමාර දිසානායක සහෝදරයාගේ නායකත්වයෙන් යුතු ජාතික ජන බලවේගයේ පාලනයක් තුළ ඒ අවස්ථාව ලැබීම ගැන අපි හැමෝම සතුටු වෙනවා. කඩා වැටුණු ආර්ථිකය ගොඩගන්න ජාතික විද්වත් සංවිධානය මැදිහත්වී කටයුතු කරන්න සූදානම්. මම මෙල්බන් නුවර ජාතික විද්වත් සංවිධානයේ වැඩ කරනවා. ඒ සංගමය සහ මේ පශු වෛද්‍යවරුන්, වෘත්තිකයන් අපි සියලු දෙනාම එකතුවෙලා මේ රට ආර්ථිකයෙන් ගොඩගන්න ඕනෑ. ඒ සඳහා අපි එකට අත්වැල් බැඳ ගනිමු. ඇපකැපවී කටයුතු කළොත් ඒ අවස්ථාව ජය ගන්න පුළුවන්.

සත්ව නිෂ්පාදනය හා බිත්තර නිෂ්පාදනය, කෘෂිකර්මය සමග එකට ගැටගැසී තිබෙන ක්ෂේත්‍රයක්. හරකෙක් හදලා කිරි ටිකක් අරගෙන, කිකිළියක් හදලා බිත්තරයක් අරගෙන මේ ආර්ථිකය ගොඩගන්න බැහැ. අපි අවුරුදු පහක ප්ලෑන් එකකට යන්න ඕනෑ. මේ කාර්යය අමාරු ලෙස කෙනෙක් දකින්න පුළුවන්. අමාරු වුණත් අපි ඒ සිහිනය දකින්න ඕනෑ. ඒ සිහිනය සැබෑ කරගන්න, අපේ දක්ෂතාවයන්, නිපුණත්වයන් පාවිච්චි කරන්න ඕනෑ. අභිලාෂයන් සාක්ෂාත් කර ගන්න පුළුවන්. අපි මේ ක්‍රමය වෙනස් කරන්න ඕනෑ. එවිට තමයි සත්ව පාලනයෙන් ආර්ථිකයට දිය හැකි ලොකුම ශක්තිය දෙන්න හැකිවෙන්නේ. මට අවශ්‍ය වුණේ අපේ දැක්ම කොහොමද වෙන්න ඕනෑ කියන අදහස දෙන්න.

අපි ලෝබල් පික්චර් එක අපි දකින්න ඕනෑ. සත්ව පාලනය, කෘෂිකර්මාන්තයත් එක්ක ගැටගැහිලා තිබෙන්නේ. කෘෂිකාර්මික නිෂ්පාදනය වැඩි කරන්න, ආහාර සුරක්ෂිතභාවය ඇතිකරන්න සහ ආර්ථිකය ශක්තිමත් කරන්න අපට දැන් හොඳම අවස්ථාවක් ඇවිත් තිබෙනවා. අපට අවුරුදු පහක සැලසුමක් තුළ මේවා ක්‍රියාවට නගිය හැකියි. සත්ව පාලනයෙන් දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයට දායකත්වය 7.4%ක් වෙනවා. එයින් 1.2%ක් සත්ව පාලනයෙන් ලැබෙනවා. කිරි නිෂ්පාදනයෙන් 0.6%ක් ලැබෙනවා. අපට මෙයින් පෙනී යන්නේ මෙහි ඇති වැදගත්කම. මේ කර්මාන්තයෙන් ඩොලර් බිලියන එකක් පමණ ආදායමක් ලැබෙනවා. එය අපට ඩොලර් බිලියන 2ක් දක්වා වර්ධනය කර ගන්න පුළුවනි. කිරි නිෂ්පාදනය ගත්තත් කිරි ලීටර් මිලියන 200ක් මිලියන 400ක් අතර තමයි වසරකට නිෂ්පාදනය වෙන්නේ. එම නිෂ්පාදනය දෙගුණයකටත් වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් දක්වා වර්ධනය කර ගන්න හැකියාව තිබෙනවා. කුකුළු පාලන කර්මාන්තයෙන් මෙට්්‍රක් ටොන් 17,000ක් වාර්ෂික නිෂ්පාදනය වෙනවා. එයින් ඩොලර් බිලියන 1.6ක පමණ වටිනාකම් නිෂ්පාදනය වෙනවා. මෙය සමාන්‍ය මට්ටමෙන් ඔබ්බට යන සැලසුමකට දියුණු කළොත් අපට විදේශ විනිමය උපයන හොඳ මාර්ගයක් කරගන්න පුළුවන්.

අපේ ඉලක්කය වෙන්න ඕනේ වැඩි කිරි නිෂ්පාදනයක් සහ ලෙඩ රෝගවලට ඔරොත්තු දෙන ගව වර්ග දියුණු කිරීමයි. පර්යේෂණ සහ සංවර්ධනය මේ සෑම දෙයකටම යොදා ගන්න ඕනෑ. එහෙම කළොත් අපට 50%ක් දක්වා කිරි නිෂ්පාදනය වර්ධනය කරන්න පුළුවන්. මස් වර්ගවලින් 30%ක් දක්වා වැඩි කරන්න පුළුවන්. ගවයන්ට සහ අනෙකුත් සතුන්ට පෝෂ්‍යදායී ආහාර දෙනවා නම් වැඩි ඵලදාවක් ලබා ගත හැකියි. ඒ වගේම කිරි නිෂ්පාදනයත් 20% – 25% දක්වා වැඩි කර ගත හැකියි. මස් නිෂ්පාදනයත් වැඩි කරන්න පුළුවන්. ඌරන් නිෂ්පාදනයත් හොඳ මාර්කට් එකක්. ග්ලෝබල් පික්චර් එක බැලුවාම විදේශ වෙළඳාම තුළ හොඳ වෙළඳපොළක් ඒ සඳහා තිබෙනවා. අපට ඒ අවස්ථාවලට යොමු වෙන්න හැකිවේවි. සත්ව ආහාර කර්මාන්තයක් ලංකාවේ තිබෙනවා. අපේ රට තුළින්ම අවශ්‍ය අමුද්‍රව්‍ය සපයාගෙන, පර්යේෂණ සහ සංවර්ධනය තුළින් එය දෙගුණයක් දක්වා වැඩිකර ගැනීමේ අවස්ථාවක් තිබෙනවා.

මාලිමාවේ ආණ්ඩුවක් තුළින් අපට මේවා ඉතා හොඳින් ක්‍රියාවට නගන්න පුළුවන් වේවි. අපේ කෘෂි නිෂ්පාදනවලින් වටිනාකම එකතු කරන ලද නිෂ්පාදන දේශීය වෙළඳපොළට හා විදේශ වෙළඳපොළට යැවීමට එය දියුණු කරන්න ඕනෑ. ෆුඩ් චේන් එකක් හදන්න ඕනෑ. ඒකට ගොවියන් ප්‍රමෝට් කරන්න ඕනෑ. කිරි නිෂ්පාදනය ගත්තොත් අපට එහි අතුරු නිෂ්පාදන ලෙස යෝගට්, චීස්, බටර් වගේ දේවල් හදන්න පුළුවන්. පර්යේෂණ සහ සංවර්ධනය මගින් අපට ආදායම 30% සිට 50% දක්වා වැඩිකර ගැනීමේ හැකියාව තිබෙනවා. එය අනිවාර්යයෙන් සිදු කරන්න ඕනෑ. ඊට අමතරව ජාන පර්යේෂණ කරන්න ඕනෑ. ඒක ඉතා වැදගත්. පශු වෛද්‍ය අංශයෙනුත් ජාන පර්යේෂණ කරනවා. ඔස්ටේ්‍රලියාවේ ඒ වගේ සමාන පර්යේෂණ හියුමන් රිසර්ච් අපි කරනවා. අපි ජානවල සංයුතිය බලනවා. ජෙනටික් මැපින් කර කිරි නිෂ්පාදනයට වැදගත් වන එක සොයා ගන්න ඕනෑ. වැනි නිෂ්පාදනයක් වෙනුවෙන් අපට ඒක පාවිච්චි කරන්න පුළුවන්. ඒකෙදි ඉතා වැදගත් වන්නේ අපි අන්තර් ජාතික ජාන පර්යේෂණයත් සමග අත්වැල් බැඳ ගැනීමයි. ඒ ගොල්ලන් ළඟ තමයි නව තාක්ෂණය තිබෙන්නේ. අපට බොහෝ දේවල් ඒ සමග ලබාගත හැකිවෙනවා. ඒ මගිනුත් අපට 15% සිට 20% දක්වා කිරි නිෂ්පාදනය වැඩිකර ගන්න පුළුවන් වෙනවා. ඒ වගේම අපි දේශගුණය ගැන බලන්න ඕනෑ. සීතලට ඔරොත්තු දෙන සත්තු නුවරඑළිය පළාතේත් වියළි දේශගුණයට ඔරොත්තු දෙන සත්තු අනුරාධපුර, පොළොන්නරුව පැත්තේ හදන්න පුළුවන්. ඒ වගේ ක්‍රමවලට අපට යන්න පුළුවන්. ජාන තාක්ෂණය මගින් ඒ ඒ දේශගුණයට ඔරොත්තු දෙන, ආහාර සුරක්ෂිතතාවය රැකගත හැකි ආකාරයෙන් ගවයන් අපට හදා ගන්න පුළුවන්. හරකුන්ගේ රැඳවුම් නිවාස සහ හොඳ කළමනාකරණයක් තුළින් තවදුරටත් නිෂ්පාදනය වැඩිකර ගත හැකියි.

ජෛව ආරක්ෂණ පියවරවල්, ක්‍රමවේදයන් අපි සැලසුම් කරන්න ඕනැ. අපි නිවැරදිව ප්‍රතිපත්ති සකස් කළොත් සත්තු ආරක්ෂා කර ගන්න පුළුවන්. උෂ්ණ දේශගුණ තත්වයට ඔරොත්තු දෙන සතුන් පරීක්ෂණ කර සොයාගෙන තිබුණොත් අපට සත්තු ආරක්ෂා කර ගත හැකියි. ඒ වගේම අපට තාක්ෂණය හරිම වැදගත්. ඕස්ටේ්‍රලියාවේ හැම ගොවියෙකුටම වහින කාලයත්, වහින්නේ නැති කාලයත් වගා කළ හැකි කාලයත්, වගා කළ නොහැකි කාලයත් පිළිබඳ තොරතුරු ආණ්ඩුවෙන් නැතිනම් ප්‍රාන්ත රාජ්‍යයෙන් දෙනවා. ලංකාවේ සත්ව කර්මාන්තය විශාල ලෙස කරන කිහිප දෙනයි ඉන්නේ. ඒ වුණත් අපට ඇප් එකක් හදා ගැනීම ඉතාම වැදගත්. ඔන් ලයින් ෆ්ලැට් ෆෝම් එකක් හදා ගන්නවා නම්, පර්යේෂණ සහ සංවර්ධන ආයතනයෙන් අර ඇප් එකට තොරතුරු ඇතුල් කරන්න පුළුවන්. උදාහරණයක් විදිහට, අනුරාධපුර, පොළොන්නරුව වැනි ප්‍රදේශවල “තව මාස දෙකකින් දරුණු කුණාටුවක් එන්න පුළුවන්. එයින් බේරෙන්න” යන පණිවිඩය දීමට පුළුවන්. ගොවියන් අතරට තොරතුරු ගලාගෙන යන එක ඉතාම වැදගත්. කිරි නිෂ්පාදනය තුළ විප්ලවීය තත්වයක් ඇති කරන්න පුළුවන්. මේ ලෝකයත් සමග යනකොට අපි ගෝලීය චිත්‍රය පිළිබඳව හිතන්න ඕනෑ. ලෙඩ රෝගවලට ඔරොත්තු දෙන ජාන මැප් කරලා, කෑමවල ගුණාත්මකභාවය වැඩිකරලා, ආහාර සුරක්ෂිතභාවය අපට ඇතිකර ගන්න පුළුවන්. ඒ වගේම මේ තුළින් රැකියා අවස්ථා ඇති වෙනවා. සත්ව පාලනයෙන් ලැබෙන ලාභය තෙගුණයක් කළහොත් රටේ ප්‍රධාන ආර්ථිකයට ලොකු දායකත්වයක් ලැබෙනවා. ගොවියන්ට සාධාරණ ලාභයක් ලැබෙනවා. ඒ තුළින් පවුල්වල සුරක්ෂිතභාවයක් ඇති වෙනවා.

අපි ස්වේච්ඡාවෙන්ම අපේ දැනුම, තාක්ෂණික දැනුම අපි දෙන්න සූදානම්. ඒ වගේම ලෝකය පුරාම විශාල සංඛ්‍යාවක් කැපවීමෙන් මේ කාර්යයට දායක වෙන්න ඒ අවස්ථාව උදාවෙනකම් බලාගෙන ඉන්නවා. ජාතික ජන බලවේගයේ රජයක් යටතේ ඔබත් විශාල කැපවීමෙන් ඔබේ දායකත්වය ලබා දෙන්න. ඔබගේ ඥාතීන්, යහළුවන්, හිතවතුන් අද රටේ තත්වය පැහැදිලි කර දෙමින් මේ සටන ජයග්‍රහණය කරන්න දායකත්වය දෙන්න කියා ඉල්ලනවා.

(-ජාතික ජන බලවේගයේ නිකවැරටිය ගොවිජන රැලිය – 2024.07.05-)

කුරුණෑගල දිස්ත්‍රික්කයේ නිකවැරටියේ හේන් වගා කරන, කුඹුරු වගා කරන දහස් සංඛ්‍යාත ගොවි ජනතාවක් පළමු වතාවට මෙතනට ඇවිත් ඉන්නවා. අපි මේ සිටින්නේ ජනාධිපති මැතිවරණයක අභියස. මැතිවරණ කොමිසමට එළැඹෙන 17දා බලය පැවරෙනවා, ජනාධිපතිවරණයට නාම යෝජනා බාර දෙන දිනය කියන්නත්, ඡන්දය පවත්වන දිනය කියන්නත්. තව තියෙන්නේ මාස දෙකයි එක සතියයි. මේ රටේ ජනතාවට අලුත් පාලනයක් ගොඩනඟා ගැනීමට හොඳ අවස්ථාවක් ඇවිත් තිබෙනවා. මේ ඡන්දය කල් දාගන්න රනිල් වික්‍රමසිංහ විවිධ උප්පරවැට්ටි දැම්මත් ඒ කිසිම දෙයක් කරන්න හැකි වෙන්නේ නැහැ. අද (05දා) එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ මහලේකම් රංගේ බණ්ඩාර කියනවා මේ පිළිබඳ කැබිනට් මණ්ඩලයේ සාකච්ඡා කළාලු. ව්‍යවස්ථාවේ එක තැනක පහයි කියා තිබෙනවා තව තැනක හයයි කියා තිබෙනවා. මේ පිළිබඳ පනතක් හදලා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවයි කියලා. ඒ පනත පාස් කළාම රනිල්ට හයයිලු. පනතක් කැබිනට් මණ්ඩලයේ සම්මත කරන්න ඕනෑ. ඒ පනත සතියකින් ගැසට් කරන්න ඕනෑ. පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර, සති දෙකක් තියන්න ඕනෑ. ඒකට විරුද්ධව කවුරු හෝ නඩු යනවා නම් තව සති තුනක් දෙන්න ඕනෑ. ඒ ඔක්කෝම ඉවර වෙනකොට ජනාධිපති ඡන්දෙත් ඉවරයි. මේ හදන්නේ සමාජය තුළ ව්‍යාකූලත්වයක් හදන්න. කිසිදු සැකයක් තියා ගන්න එපා, නියත වශයෙන්ම ජනාධිපති ඡන්දය නියමිත දිනයේ පැවැත්වෙනවා.
අද ජනතාවගේ අපේක්ෂාවක් තිබෙනවා වෙනසක් ඕනැයි කියලා. මේ වෙනස මොන වගේ එකක්ද? රනිල් වික්‍රමසිංහට අනුව වෙනස හදන්න ඉන්න ටීම් එක කවුද? රවි කරුණානායක, කප්පම් අරගෙන මහාධිකරණයෙන් වැරදිකරු වී, අවුරුදු හතරකට ඇඟ බැඳපු, කෝටි දෙකහමාරක දඩයක් ගහල, ලක්ෂ විස්සක වන්දියක් නියම කරමින් තීන්දුවක් ලද, පොහොට්ටුවේ ඇමති ගම්පහ ප්‍රසන්න රණතුංග, පාර්ලිමේන්තුවට මිරිස් කුඩු ගෙනාපු, එයාර් පෝර්ට් එකේ සේවකයෙකුගේ කණට ගහපු, ප්‍රසන්න රණවීර, රනිල් වික්‍රමසිංහ හිරේ දාන තෙක් නින්ද යන්නේ නැති බවට ප්‍රකාශයක් කළ මහින්දානන්ද අලුත්ගමගේ, බීල මහ රෑ බන්ධනාගාරයට පැනලා සිරකරුවන් එළියට ඇදලා, දණ ගස්සලා, පිස්තෝල ඔලුවට තියපු හිටපු අධිකරණ රාජ්‍ය ඇමතිවරයා ලෙස වැඩ කළ ලොහාන් රත්වත්තේ, මේ කණ්ඩායම් රටේ දේශපාලන වෙනසක් ඇති කරන්න රනිල් වටා එකතු වෙලා ඉන්නේ. මේ අය වෙනසක් ඇති කරනවාද? දැන් නම්, හරිම සාමකාමියි, ඒ ඡන්ද කාලෙ නිසා. බලය ගත්ත හැටියේ එයාලගේ පරණ දේශපාලනය, පැරණි සතා එළියට එනවා.

සජිත් පේමදාස කොහොම කෙනෙක්ද කියලා එයාගේ පක්ෂයේ සභාපති ෆොන්සේකා මහත්තයා කියනවා. හොරු අල්ලන බලය දෙන්නෙ ෆොන්සේකා මහත්තයාට බව සජිත් පේමදාස කිවුවා. ආණ්ඩු බලය ගන්න කලින් හොරෙක් ඇල්ලුවා. මේ සල්ලි කොහෙන්ද? කැසිනෝකාරයන්ගේ සල්ලි, මේවට වන්දි ගෙවන්න සිදුවෙන බව ෆොන්සේකා මහතා කිවුවා. ඒ වගේ කෙනෙකුට මේ රටේ වෙනසක් කරන්න බැහැ.

මේ රටේ වෙනසක් කරනවා නම්, එය කළ හැක්කේ ජාතික ජන බලවේගයේ පාලනයකට පමණයි. මොනවාද කළ යුතු වෙනස්කම්. දේශපාලන වෙනස්කම් ඇති කරන්න ඕනෑ. මීට සියවස් ගණනකට පෙර පාලනය බලය ලැබුණේ ඥාතිත්වයෙන්; ලේ උරුමයෙන්. විසිවන සියවසේ ජනතාවට අවස්ථාවක් උදා වුණා තමන්ගේ පාලකයා ඡන්ද බලයෙන් තෝරා ගන්න. ඡන්ද බලයෙන් පාලකයන් තේරී පත්වුණෙත් ලේ උරුමයෙන් පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට හිටපු ජනාධිපති මහින්දගේ පුතා නාමල්, හිටපු ජනාධිපති ප්‍රේමදාසගේ පුතා සජිත් පේමදාස අනාගතයේ බලය ලබා ගැනීමේ උත්සාහයෙන් කටයුතු කරනවා. මාරුවෙන් මාරුවට දූෂිත ප්‍රභූ කණ්ඩායමක් අතේ මේ බලය කේන්ද්‍ර ගත වෙන්න පටන් ගත්තා. මේ පියාගෙන් පුතාට බලය හිමිකර ගැනීම ප්‍රාදේශීයවත් පැතිරී තිබෙනවා. නිදහසෙන් පසු, අපේ රටේ දේශපාලන දේහයම මුල සිට පවුල් අතලොස්සක් වටා කේන්ද්‍රගත වෙලා තිබෙනවා. මේ කණ්ඩායම් පවුල් අතම බලය ලබා ගැනීම වෙනුවෙන් විටෙක සතුරු වශයෙනුත් විටෙක මිතුරන් ලෙසත් පෙළගැසෙනවා. අපි ඔබට කියන්නේ මේ බල හුවමාරුව වෙනස් කරලා ලංකාවේ ඉතිහාසයේ පළමුවැනි වතාවට බලය පොදු ජනතා ව්‍යාපාරයක් අතට මාරුකර ගැනීමේ අවස්ථාව උදාවෙලා තිබෙනවා. මේ අවස්ථාව අපි අත්නොහැරිය යුතුයි.

දැන් පාලකයා බැටළු හම් පොරවාගෙන ඉන්නවා. එයාල අත බලය තියෙනකොට ක්‍රියා කළේ කොහොමද? අරක්කු කම්හල්වලින් ආණ්ඩුවට ගෙවන්න තිබෙන බදු නොගෙවා කල් දමාගන්න බලය උපයෝගී කර ගත්තා. බැසිල් රාජපක්ෂ තමන්ට විරුද්ධව තිබෙන නඩුවලින් නිදහස් වීම සඳහා බලය උපයෝගී කර ගත්තා. ගොවි ජනතාව තමන්ගේ වගාව විනාශ වෙනකොට, පාලකයා කිවුවේ “පොහොර ඇටයක් දෙන්නෑ, ගත්ත පියවර පස්සට ගන්නේ නැහැ” කියලා. මිනිසුන්ට ඇහුම්කන් නොදුන්න පාලකයෝ ඒගොල්ලෝ. එයලා බලය තියෙන කොට පුරවැසියන් බය කළ පාලකයෝ.

එදා නිකවැරටියේ වෙනත් දේශපාලන ව්‍යාපාරයක සාමාන්‍ය කෙනෙක් ක්‍රියාකාරී වෙන්න බයයි. ජොන්ස්ටන්ගේ අණසක. මිනිස්සු ගෑස් සිලින්ඩරය පුපුරලා මැරෙනකොට “සිලින්ඩරයේ ප්‍රශ්නයක් නොවෙයි. ලිපේ ප්‍රශ්නයක්” කියනවා. කිසිදු වටිනාකමක් නැති පොහොර ගේන කොට මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක් තියා “බෝම්බ ගහනවා වගේ අස්වැන්න වැඩිවෙනවා” කීවා. එයලා උද්දච්ච ලෙස හැසිරුණු මිනිස්සු. තෙල් පෝලිමේ, ගෑස් පෝලිමේ මිනිස්සු මැරෙනකොට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ට විතරක් පෝලිම් නැතිව තෙල් දුන්නා. අද බැටලු හම් පොරවාගෙන උපාසක ලීලාවෙන් ඉන්නවා. මේ තව මාස දෙකයි. දැන් බඩු මිල, තෙල් මිල අඩුකරන්න ට්‍රයි කරනවා. බණ්ඩි පොහොරත් නිකම් දෙන්න ට්‍රයි කරනවා. හාල් කිලෝ දහය ගානෙ දෙන්නම් කියනවා. කවදා වෙනකම්ද? මේ මාස දෙකයි. බලය ගත්තාට පස්සේ, ජනතාවට එරෙහි පරණ මනස සහිත සත්වයා නැවත නැගිටින්න පටන් ගන්නවා. මේ ඡන්දෙන් පස්සේ ජනතාව පාරට බැහැල පලවා හැරි පාලකයන් යළි සක්‍රීය වෙන්න පටන් ගන්නවා. මේ වෙලාවේ අනෙක් බෙදීම් සියල්ල පැත්තකින් තියන්න ඕනෑ. ඒ ගොල්ලන් තමන්ගේ ත්‍රාඩ පාලනය වෙනුවෙන් එකතු වෙනවා. අපි පොදු ජනයාගේ යුගය වෙනුවෙන් ශක්තිමත්ව එකතු වෙන්න ඕනැකම තිබෙනවා. මේ සටන අනිවාර්යයෙන් ජයග්‍රහණය කළ හැකි සටනක්.

මේ රට හදන්න ඕනෑ. ඈත ගම්වල පුරවැසියන්ට කන්න නැහැ. බෙහෙතක් හේතක් ගන්න විදිහක් නැහැ. දරුවන්ට උගන්වන්න විදිහක් නැහැ. ඒගොල්ලෝ කියනවා සල්ලි නැහැ කියලා. සල්ලි නැති වුණාට රනිල් වික්‍රමසිංහ කෝටි 875ක් වෙන්කර ගත්තා මේ මාස දෙකට. මේ මාස දෙකට සංවර්ධන වැඩ කිසිවක් කරන්න බැහැ. වෙන්කර ගත්තේ ඡන්දෙ වැඩ සඳහා. රනිල් වික්‍රමසිංහ රට යන්න අයවැයෙන් සල්ලි වෙන්කර ගත්තා. ඒක මදි කියලා තව කෝටි 20ක් වෙන්කර ගත්තා. අලවතුවල, හර්ෂ ද සිල්වා, මාන්නප්පෙරුම, ගයන්ත, වැනි මන්ත්‍රීවරු 19 දෙනෙකුට භාණ්ඩාගාරෙ සල්ලි කෝටි 120ක් වෙන්කර දුන්නා. හැබැයි ජනතා අවශ්‍යතාවයක් ගැන කිවුවොත් ඒවට සල්ලි නැහැ. අප ජනාධිපතිවරයාගේ වැය ශීර්ෂයෙන්, 90%කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයකින් කපනවා. ඇමතිවරුන්ගේ වියදම් අඩු කරනවා. දේශපාලකයන්ගේ රථ ගාය නතර කරනවා. මහජනයාගේ ධනය නාස්ති කරන්න, මහා පොලිස් බලකායක් එක්ක එන දේශපාලන සංස්කෘතිය වෙනස් කරනවා. ඇමතිවරයාගේ ගෙදර ලයිට් බිල, වතුර බිල ගෙවන්නේ ආණ්ඩුවෙන්. කෙහෙලිය රඹුක්වැල්ලගේ ගෙදර ලයිට් බිල එක්ලක්ෂ විසිඑක්දාහයි. ඇමතිවරුන්ගේ ලයිට් බිල් වතුර බිල් ආණ්ඩුවෙන් ගෙවන එක නතර කරනවා. ජනතාවට ආහාර, දරුවන්ට අධ්‍යාපනය, නිරෝගී සම්පන්න ජීවිතයක් ගෙවන්න සෞඛ්‍යය, සහන මිලට ලබාදීම සඳහා ජාතික වැඩපිළිවෙළක් අපි හදනවා. රට හදන්න පටන් ගන්න ඕනැ එතනින්. රනිල් වික්‍රමසිංහ රට හදන්න පටන් ගන්නේ 2048න්. එතකන් කන්නෙ නැතිව, අධ්‍යාපනය, බෙහෙත් නැතිව ඉන්නද? ජනතාවට ආහාර, දරුවන්ට අධ්‍යාපනය, නිරෝගී ජීවිතයක් සඳහා සෞඛ්‍යය, ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවක් විසින් පළමුකොටම ආරම්භ කරනවා.

අපි ආර්ථිකය ගොඩනඟන්න ඕනෑ. ඒ ආර්ථිකයේ ප්‍රතිලාභ ජනතාවට ගලාගෙන යන්න ඕනෑ. අද රනිල් වික්‍රමසිංහ කියනවා දත්ත ඇතුලේ, ප්‍රස්ථාර පෙන්නලා ආර්ථිකය හොඳයි කියනවා. ආර්ථිකය හොඳයි. නමුත් ජනතාවට කන්න නැහැ. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවේ ආර්ථික සංවර්ධනය නියෝජනය කරන්නේ ජනතාවගේ ජන ජීවිතයත් උසස් කරමින්, ඉදිරියට යන ආර්ථික සංවර්ධන මාවතයි. ගුරුවරුන්ගේ වැටුප් වැඩිකරන ලෙස ඉල්ලා උද්ඝෝෂණයක් තිබුණා. ඒ ලැබෙන වැටුප ජීවිතය පවත්වාගෙන යන්න ප්‍රමාණවත් නැහැ. සාධාරණ වැටුපක් ලැබෙන්නේ නැතිනම්, එම ආර්ථික සංවර්ධනයෙන් ඵලක් තිබෙනවාද? මේ ප්‍රශ්න ආරම්භයේදීම විසඳන්න ඕනෑ.

ඊළඟට ආර්ථිකය සංවර්ධනය කිරීම සඳහා ක්‍රමානුකූලව සැලසුම හදන්න ඕනෑ. එතනදි කෘෂිකර්මාන්තයට වැදගත්ම තැනක් හිමිවෙනවා. ලෝකෙට කොවිඩ් ආවට පස්සේ නැව් ගමනාගමනය, ගුවන් ගමනය මුළුමනින්ම නතර වුණා. මේ වෙලාවේ ලෝකයේ රාජ්‍යයන් තේරුම් ගත්තා, තවදුරටත් තමන්ට අවශ්‍ය ආහාර තමන් නිපදවා ගත්තේ නැති නම් අනාරක්ෂිතයි කියලා. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවත් ජනතාවට අවශ්‍ය වන ආහාර නිෂ්පාදනයට මූලිකත්වය දෙනවා. කෘෂි ආහාර නිෂ්පාදනය, මත්ස්‍ය නිෂ්පාදනය, මස්, කිරි නිෂ්පාදනය ඒ ඒ ක්ෂේත්‍ර මගින් නිෂ්පාදනය කිරීමට සැලසුම් සකස් කොට තිබෙනවා. ලෝකයේ සෑම රටකම කෘෂිකර්මාන්තය දුවන්නේ සහනාධාර මතයි. ලංකාවේ අර්තාපල් හොණ්ඩරයක් හිටෙව්වොත් නිෂ්පාදනය එකට අටයි. ඉන්දියාවේ අර්තාපල් හොණ්ඩරයක් හිටෙව්වොත් එකට විසිඅටයි. ඉන්දියාවේ අර්තාපල් කිලෝ එකක් නිෂ්පාදනය කරන්න යන පිරිවැය අඩුයි. ඒ නිසා ඉන්දියාවේ හදන අර්තාපල් ලංකාවේ අර්තාපල්වලට වඩා මිල අඩුයි.

ජාතික ජන බලවේගයේ අපි නව බීජ පර්යේෂණ සහ නව වගා සැලසුම් මගින් නාස්තිය වළක්වා, නිෂ්පාදන වියදම අඩු කොට ඵලදායිතාව වැඩිකරන නව කෘෂිකර්මාන්තයකට අපේ රට පරිවර්තනය කරනවා. නව කෘෂිකාර්මික යුගයක් අපි නිර්මාණය කරනවා. අද අපේ ගොවියාගෙ ජීවිතයත් පාරිභෝගිකයාගේ ජීවිතත් අමාරුයි. ගොවි ජනතාව ණය උගුලක හිරවෙලා ඉන්නවා. යායෙ කුඹුරෙ කන්නෙ වී පැහෙන කොට ගොවියා ඒක කමතෙ ඉඳන්ම විකූණනවා. අතට ගන්න මුදලෙන් ණය ගෙව්වාම ඉතිරි කාලය ජීවිතය ගෙවා ගන්න අමාරුයි. ගොවියා සිරවී තිබෙණ ණය උගුලෙන් බේරා ගන්න සැලැස්මක් ජාතික ජන බලවේගය හදනවා. ලෝකයේ කෘෂිකර්මාන්තය, සුළු හා මධ්‍ය පරිමාණ කර්මාන්ත දියුණු වූ හැම රටකම සංවර්ධන බැංකුවක් තිබෙනවා. අඩු පොලී අනුපාතයකට, ඇපකරයක් නැති, දේපළක් ඇප නැති නව ණය යෝජනා ක්‍රමයක් ජාතික ජන බලවේගයේ අපි හදනවා. මේ ගොවි ජනතාව සිරවී සිටින ණය උගුලෙන් මුදා ගන්නේ නැතිව ඒ ගොල්ලන්ට ආර්ථිකයේ සුරක්ෂිතභාවයක් ඇති කරන්න බැහැ. පෞරුෂයක් සහිත, ආර්ථික ආදායමක් සහිත, මානසික නිදහසක් සහිත, ගොවි පරම්පරාවක් හදන්නේ නැතිව ගොවියගේ ජීවිත උසස් කරන්න බැහැ, කෘෂිකර්මාන්තය දියුණු කරන්නත් බැහැ. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවක් යනු ආර්ථික ප්‍රතිලාභ පමණක් නොවෙයි, කෘෂිකර්මාන්තයේ යෙදෙන ගොවි ජනතාවට තමන්ගේ ජීවිතය සාර්ථකව ගෙනයාම සඳහා වැඩපිළිවෙළක් සකස් කරන අණ්ඩුවක්.

එපමණක් නොවෙයි, ග්‍රාමීය දුප්පත්භාවය විශාල ප්‍රශ්නයක්. පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට දුප්පත්භාවය එනවා. ගෘහ මූලිකයා හදිසියේ අසනීප වීමෙන්, ගංවතුර, නාය යෑම් නිසා කුඹුරු දේපළ විනාශ වීමෙන්, හදිසි තත්වයන් ඇති වීමෙන් දුප්පත්භාවය පෝෂණය වෙනවා. වගා කරන්න කුඹුරක් හෝ හේනක් නැතිවෙනවා. කුඹුරක් තිබුණත් වගා කරන්න ධනයක් නැහැ. එවිටත් දුප්පත්භාවය ඇති වෙනවා. දුප්පත්භාවය විසින් දරුවාට අධ්‍යාපනය අහිමි කිරීම, අපරාධවලට ගොදුරු වීම සිදුවෙනවා. සමාජයේ කොන්වීමට භාජනය කරනවා. මාරාන්තික මත්ද්‍රව්‍යවලට ඇබ්බැහි වෙනවා. පවුල් කඩාකප්පල් වෙනවා. දරුවන් අනාථ වෙනවා. කණ්ඩ බොන්න නැතිකම විතරක් නොවෙයි. දුප්පත්භාවය සමාජ ඛේදවාචකයක්. අපි දුප්පත්කම අත්දැකපු මිනිස්සු. දුප්පත්භාවයෙන් ජනතාව මුදා ගැනීම සඳහා නව ආණ්ඩුවක් හදන්න ඕනෑ. ඒගොල්ලන්ට ඕනැ ජනතාව දුප්පත්භාවයේ හිරකර තබා ගැනීමට. ඒ ගොල්ලන්ට බලය ලබාගන්න හැකිවෙන්නේ දුප්පත්භාවයේ හිරකර තබාගැනීමන් තමයි. හාල් කිලෝ 10ක්, අරක්කු වීදුරුවක්, රුපියල් 1000ක්, බත් පැකට් එකක් දීලා එයාලාව රැස්වීම්වලට කැඳවා ගැනීමට පුළුවන්කම තිබෙනවා. දුප්පත් ජනතාව ඉදිරියේ එයාලාට කියන්න පුළුවන්, “අපි ආණ්ඩුව ගන්නවා, ආණ්ඩුව ගත්තාම දරුවාට රස්සාවක් දෙනවා” කියලා. කොල්ලට රස්සාව ගන්න ඒ පස්සේ යනවා. ඒ ගොල්ලෝ දුප්පත්භාවය තුරන් කිරීමට කටයුතු නොකර, එයාලගේ වුවමනාවන් සපුරා ගැනීමට ජනතාව දුප්පත්භාවයේ පතුළටම තල්ලු කරනවා.

ජාතික ජන බලවේගයේ දේශපාලනය බෙදන දේශපාලනය නොවෙයි, හදන දේශපාලනය. ජනතාවගේ ජීවිතය උසස් කරන්න, කෘෂිකර්මාන්තය ගොඩනංවනවා, අධ්‍යාපනය දියුණු කරනවා. ගමේ අලුත් දැනුමක් සහිත තරුණ පරම්පරාවක් බිහිවෙනවා. නව ආර්ථික අවස්ථා ඇති වෙනවා. මේ තුළින් පමණයි ග්‍රාමීය දුප්පත්භාවය තුරන් කළ හැකි වෙන්නේ. ඒ ගොල්ලන් මහජනතාවගේ ධනය කෝටි ගණන් සොරකම් කරපු අය. රාජ්‍ය සේවය කඩා වට්ටපු අය. මත්කුඩු ජාවාරම, එතනෝල් ව්‍යාපාර, අරක්කු ෆැක්ටරි තියන් ඉන්න අය, බාර් කරන අය. ජාතික ජන බලවේගයේ අය කිසිවෙක් බාර් කරන්න, පෙට්‍රල් ෂෙඩ් ගන්න එන්නේ නැහැ, මැණික් පතල් කරන්න, වැලිතොටුපළවල් දාන්න එන්නේ නැහැ. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවක් විසින් කරන්නේ රටත්, ආර්ථිකයත් නිවැරදි දිසාවට මෙහෙය වන එකයි. පාලකයාට වෙන හැන්දකිනුත්, ජනතාවට තව හැන්දකිනුත් බෙදන ආණ්ඩුවක් නොවෙයි, හැමදෙනාටම සමාකාර ලෙස ජීවිතයක් පවත්වාගෙන යාම සඳහා අවශ්‍ය දේ කරන ආණ්ඩුවක්. එහෙම ආණ්ඩුවක් එක් වරක් හෝ හදමු. මේක තීරණාත්මක අවස්ථාවක්. අපි ඕගොල්ලන්ට කියන්නේ බලය ගන්න අවස්ථාවක් ඇවිත් තිබෙනවා. මේ අවස්ථාව අත් නොහරිමු.

(-Colombo, July 05, 2024-)

ජනාධිපතිවරණය පැවැත්වීම වළක්වාලමින් වාරණ නියෝගයක් ඉල්ලා ගොනුකර ඇති පෙත්සමට අතරමැදි පාර්ශවයක් ලෙස ජාතික ජන බලවේගය සම්බන්ධවීමට අවසර ඉල්ලා අද (05) දිනයේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය හමුවට විජිත හේරත්, හරිනි අමරසූරිය සහ එරංග ගුණසේකර යන අය විසින් පෙත්සම් තුනක් ගොනුකිරීම.

මෙම අවස්ථාවට ජාතික ජන බලවේගයේ ජාතික විධායක සභික, සමාජවාදී තරුණ සංගමයේ ජාතික සංවිධායක එරංග ගුණසේකර සහ ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයෝ සංවිධානයේ නීතිඥ සුනිල් වටගල ඇතුළු නීතිඥවරුන් පිරිසක් එක්විය.

අපේ රටේ ඇතිවී තිබෙන තත්වයත්, එය ඇතිවීමට හේතු සාධක පිළිබඳවත් ඉතාමත් හොඳින් කැටිකොට සම්පිණ්ඩනය කොට ඉලක්ක සහගතව ඉදිරිපත් කිරීමට මේ කෘතිය විශාල වෑයමක් දරා තිබෙනවා. ඒනිසා මේ කෘතිය සම්පාදනය කරන්න වෙහෙස වුණු සියලු දෙනාටම පළමුව ස්තුතිවන්ත වෙනවා.
සමාජය තුළ වෙනසක් අවශ්‍ය බවට කතිකාවකත් නිර්මාණය වී තිබෙනවා. වෙනසක් පිළිබඳව පිපාසයෙන් ඉන්න ජනතාවට ඕනෑ කවරාකාරයේ වෙනසක්ද යන්න පෙන්වාදීමට අපට අවශ්‍ය වුණා. රටක් හැටියට කඩා වැටී තිබෙන තත්වයෙනුත් ජනතාවක් හැටියට පත්වී තිබෙන ව්‍යසනයෙනුත් ගොඩ ඒම සඳහා රට කවර දිශාවකට පරිවර්තනය කළ යුතුයිද කියන කාරණය පිළිබඳව නිශ්චිත පැහැදිලිකිරීමක අවශ්‍යතාවය තිබුණා. ඒ අවශ්‍යතාවයේ මූලික පදනම තමයි මේ කෘතියෙන් ඉදිරිපත් කරන්නේ. මේ කෘතිය මත පදනම් වූ අපේ ආර්ථික වැඩපිළිවෙළ එළිදක්වන්න සූදානම් කර තිබෙනවා. දැනටමත් මේ මත පදනම් වූ ඉංජිනේරු ක්ෂේත්‍රයේ අපේ වැඩපිළිවෙළ ඉදිරිපත් කොට තිබෙනවා. මහාචාර්ය ගෝමික මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් විද්‍යා හා තාක්ෂණ පර්යේෂණ ක්ෂේත්‍රයේ දිශානතිය පිළිබඳ වැඩපිළිවෙළ ඉදිරිපත්කොට තිබෙනවා.

14 වන සියවසේ සිට 19 වන සියවස දක්වා ලෝකයේ විවිධ කඳවුරුවල විවිධ කලාපයන් ඇතුලේ විශාල සාකච්ඡාවන් පැන නැගුණා. යුරෝපයේ පුනරුද යුගයේ චින්තකයන්, දේශපාලකයන්, කලාකරුවන්, විද්‍යාඥයන් මේ ආදී කණ්ඩායම් අනාගත ලෝකයක් පිළිබඳව විවිධ අංශවලින් චිත්‍රණය කළා. ඒ චින්තනමය අදහස් මත භෞතික ලෝකය ගොඩනැඟෙන්නේ විසිවන සියවසේ. ඒනිසාම හැම සියවසකට වඩා විසිවන සියවස වැදගත් වෙනවා. ලෝකයේ මෑතක සංවර්ධනය අත්පත් කර ගත් රාජ්‍යයන් දියුණුව අත්පත් කර ගැනීම සඳහා පදනම නිර්මාණය කළේ විසිවන සියවසේ. මීට පෙර සියවස්වල සුවිශේෂී තත්වයන් කීපයක් තිබුණා. එකක් තමයි පාරම්පරික පවුල් කිහිපයක ලේ උරුමය මත සහ දිවියේ කැමැත්ත අනුව රාජ්‍ය බලය හිමිවෙමින් පැවතුණා. මේ බලය විසිවන සියවසේදී ජනතාවගේ කැමැත්තේ පොදු ජනයාගේ නියෝජනයන් හරහා රාජ්‍ය බලය ස්ථාපිත වෙන්න පටන් ගත්තා. පුරවැසියන් තමන්ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් සටන් කරන, පුරවැසියන් බවට පත්වෙනවා. පුරවැසියන් තමන්ගේ අතට බලය ලබා ගැනීම සඳහා සක්‍රීයව ක්‍රියාකාරී වෙනවා. 1917 සෝවියට් රුසියාව වැනි රටවල් ගණනාවක යටත්භාවයට පත්ව සිටි පුරවැසියන් සක්‍රීය ක්‍රියාකාරිත්වයෙන් යුතු පුරවැසියන් බවට පරිවර්තනය කරනවා.

ඒ වගේම විසිවන සියවසේ කෘෂිකර්මාන්තයෙන්, වෛද්‍ය විද්‍යාවෙන්, තාක්ෂණයෙන් විශාල පරිවර්තනයක් ගෙනදුන්නා. ලෝකයේ ජනතාවට ප්‍රමාණවත් ආහාර නිෂ්පාදනය කර ගන්න හැකි වෙනවා. වෛද්‍ය විද්‍යාවේ දියුණුව විසින් සමහර රෝග ලෝකයෙන් තුරන් කරනවා. හෘද සැත්කම් හා වෙනත් සැත්කම් හරහා මානවයාගේ ආයු කාලය වැඩි කරනවා. ඒ වගේම දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ, මානව හිමිකම් පිළිබඳ, සිවිල් අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ, පරිසරයේ පැවැත්ම පිළිබඳ ආරක්ෂණයක් පිළිබඳ කතිකාවන් නිර්මාණය වෙනවා. සාමූහිකත්වය පිළිබඳ නව ආකල්ප ගොඩනැඟණු සියවසක්. මිනිස් ශිෂ්ටාචාරය අත්පත් කර ගන්නා ලද අත්දැකීම්, වර්ධනයන් විසින් බොහෝ දේවල්වල ප්‍රතිලාභ අත්පත් කර ගන්නවා. වෛද්‍ය විද්‍යාවේ, තාක්ෂණයේ කෘෂිකර්මාන්තයේ විශාල ජයග්‍රහණ අත්පත් කරගත් සියවසක් තමයි විසිවන සියවස කියන්නේ. විසිවන සියවසේ කලාවේ, සාහිත්‍යයේ, චිත්‍රපටයේ විශාල පරිවර්තනයන් ඇති වුණා. සංගීතය විශාල ලෙස වර්ධනය වෙන්න පටන් ගන්නවා. නමුත් විසිවන සියවසේ අත්පත් කර ගත් ජයග්‍රහණ සහ ඇති වූ පරිවර්තනයන් මත පදනම් වෙලා ජයග්‍රාහී රාජ්‍යයක් බවට අපේ රට නිර්මාණය කර ගැනීමට පාලකයෝ අසමත් වුණා.

නමුත් ඒ ඇති වූ ජයග්‍රහණයන් රටට කැඳවාගෙන ඒමට ප්‍රයත්නයක් දැරූ කණ්ඩායම් අපේ රටේ හිටියා. එලෙස ඇති වූ චින්තනයන්, සමාජ සාධාරණත්වය, දේශපාලනය, වමේ ව්‍යාපාර අපේ රටට කැඳවාගෙන ආවා. ඒ කිසිවක් සාර්ථකත්වයේ ඉම දක්වා ගමන් නොකළේ අපේ රට දූෂිත, ප්‍රභූවාදී පැළැන්තියක් විසින් ගිලගෙන සිටීම නිසයි. පළමුවෙන්ම දේශපාලන බලය පවුල් සංස්ථා කිහිපයක් අත ගොඩ නැඟෙනවා. ඒ දේශපාලන අධිකාරියත් එක්ක ගැටගැසුණු දූෂිත ව්‍යාපාර කණ්ඩායමක්, ඒ යාන්ත්‍රණය ක්‍රියාත්මක කරගෙන යාමට දූෂිත රාජ්‍ය නිලධාරී කණ්ඩායමක් ගොඩනැඟෙනවා. ඉහළ සිට පහළට ත්‍රාඩ, අපරාධකරුවන්ගේ බලග්‍රහණයට මේ රාජ්‍ය පත්වෙනවා. මේ කණ්ඩායම් අධි පරිභෝජනවාදී, සදාචාරය, ධනය ඉපයීමේ සීමා මායිම් කිසිවක් නැති, පිරිසක් බවට පත්වෙනවා. කැලෑවල ඉන්න ඇත් පැටවුන් ගෙනැවිත් ප්‍රභූත්වය ආරූඪකර ගන්න ගෙවල්වල ඇති කරන්න පටන් ගන්නවා. මේකෙන් ඇති වුණු ප්‍රතිඵලය කුමක්ද?

එළියේ තිබූ විද්වත් කතිකාව, ලෝකයේ සිදුවෙමින් තිබූ වෙනස්කම්, සමාජය ඒ දිශාවට ප්‍රතිනිර්මාණය කළ යුතුයි යන අදහස ඒගොල්ලන්ට අදාළ වුණේම නැහැ. මේ දූෂිත, ත්‍රාඩ පැළැන්තිය තමයි මේ ව්‍යසනය අපට ඇති කළේ. ඒ ගමන් මගේ අනිවාර්ය ප්‍රතිඵලයක් තමයි 2021-2022දී අපේ රට අත්විඳින්නේ. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මේ විනාශය කර පින්නාගෙන ආව නියෝජිතයා පමණයි. ත්‍රාඩ ධූරාවලියේ අනිවාර්ය ප්‍රතිඵලය තමයි 2021 සහ 2022. ඒ අවුරුද්දේ ඇති නොවුණා නම් ඉතා කෙටි කාලයකදී ඇති වෙන තත්වයක්. මේ අසමත්වීමට හේතු වුණේ, විසිවන සියවසේ ඇති වූ ජයග්‍රහණයන් නෙළාගෙන, ඒකට අවශ්‍ය ආර්ථික උපායමාර්ග යොදා ගැනීමට අසමත්වීම. ඒනිසා තමයි විශාල ජනතා නැගිටීමක් සිදුවුණේ. අරගලයට සම්බන්ධ වුණු අයට වඩා වැඩි පිරිසක් ඒ අරගලයට සුබ ප්‍රාර්ථනා කළා. විශාල ජනතා පිබිදීමක් ඇතිවුණා. අරගලය දෙස ඉතා ආස්වාදයෙන් බලාගෙන සිටියා. මේ අරගලයේ ප්‍රතිඵලය ලෙස දේශපාලකයා තවදුරටත් ගල් පිළිම නොවන බවත් බොල් පිළිම බවටත් ඔප්පු කරන්න පටන් ගත්තා. 2022 ජනතා නැගිටීම නිසා, දේශපාලකයා සියල්ල කළ හැකි, මනෝභාවයන් වෙනස් වෙන්න පටන් ගත්තා. ජනතාව තමන් සතුව ඊට වඩා විශාල බලයක් තිබෙන බව අවබෝධ කර ගත්තා. නමුත් ඒ දූෂිත යාන්ත්‍රණයම තාවකාලිකව නැවත බලය ස්ථාපිත කර ගත්තා.

මහජනතාවගේ එවැනි නැගිටීමක් එන්නේ එක් නිමේෂයකදී. එය වසර දෙක, තුන අඛණ්ඩව සිදුවන්නේ නැහැ. පුරවැසියන්ට තමන්ටමවු ජීවිතයක් තිබෙනවා. පුරවැසියන් නිමේෂයකදී තමන්ගේ ආවේගය, ක්‍රියාකාරිත්වය ඉදිරියට ගෙනියනවා. ඊළඟ නිමේෂයකදී සාමාන්‍ය ජන ජීවිතයට යොමුවෙනවා. ජාතික ජන බලවේගයේ අපි සිතනවා සාමාන්‍ය ජනතාවගේ ජීවිතය ගලාගෙන යාම සාමාන්‍ය ප්‍රවාහයකට වැළැක්විය හැකි එකක් නෙවෙයි. නමුත් අරගලයේදී මතුකරන ලද අදහස් ජනතාවගෙන් ඈත්වෙලා නැහැ. අරගලය නිසා මතු වූ සාධක දෙකක් තිබෙනවා. එකක් තමයි “74 වසරක සාපය” ඒක තමයි දිගුකාලීන අත්හැරීම. දෙවැන්න “සිස්ටම් චේන්ජ් එක” ඒක තමයි අපි යෝජනා කරන පුනරුදය. මේ කරුණු අපි දශක ගණනාවක් තිස්සේ සමාජයට ඉදිරිපත් කර තිබීම අප කෙරෙහි විශ්වාසය තබන්නත්, මේ පරිවර්තනයේ කේන්ද්‍රය ජාතික ජන බලවේගය බවට පත්කරන්නත් ඉවහල් වී තිබෙනවා.

අත්හැරුණු දේ වේගයෙන් උකහා ගැනීමත්, ජනතාව නව පරිවර්තනීය යුගයක් කරා, මෙහෙයවීමත් අපි දැන් කළ යුතුයි. එහිදී අපි සංවාදයට ලක්කළ යුතුයි ජාතික පුනරුදයක ලක්ෂණ මොනවාද කියලා. අපේ රටේ තිබෙන විභවතාවන් සැලකිල්ලට ලක්කර ගනිමින්, අපේ විශිෂ්ටතමයින් උත්සාහ කරන ලද, නිෂ්පාදනය මත ආර්ථික ප්‍රවේශයකට වේගයෙන් අවතීර්ණ විය යුතුයි. මූලික වශයෙන් අපේ ප්‍රාථමික නිෂ්පාදනයන් වර්ධනය කර ගත යුතුයි. කොවිඞ්වලින් පසු රාජ්‍යයන්වලට තමන්ගේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තීන් ගැන නැවත සලකා බලන්න බලකර තිබෙනවා. කොවිඞ් කාලේ වරායවල්වල ඉඩ මදිවෙන තරමටම නැව් ඇන්කර් කර තබන්න සිදුවුණා. ගුවන් යානා ගොඩබස්සන ඉඩ මදිවෙන තරමට ගුවන් යානාවලින් පිරෙන්න පටන් ගත්තා. සයිබර් ලෝකයේ අපි ඒකාබද්ධ වුණාට ලෝකයේ සෑම රාජ්‍යයක්ම තමන්ගේ ජාතික සීමාවන් ඇතුලේ හුදකලා වෙන්න පටන් ගත්තා. හැමෝටම බල කළා තමන්ගේ මූලික අවශ්‍යතා වන ආහාර නිෂ්පාදනය කිරීමට අවධානය යොමු කිරීමට.

අපි පුනරුද යුගයේ ආරම්භයේදී ජාතික ආරක්ෂාවටත්, ආහාර සුරක්ෂිතභාවය වෙනුවෙනුත්, කෘෂි නිෂ්පාදන, මත්ස්‍ය නිෂ්පාදන, කිරි, බිත්තරවලින් යළි වර්ධනයක් අත්පත් කරගත යුතුයි. අපේ ඛනිජ සම්පත් මත, ලෝකයේ තාක්ෂණික උවමනාවන් මත ගොඩනැගෙන නව කර්මාන්ත අවධියකට අපේ රට පරිවර්තනය කළ යුතුයි. එදා ඉංජිනේරු විමලසුරේන්ද්‍ර මහතාට තිබූ සිහිනය ඊට සියවසකට පසුව හරි මේ රටේ සම්පූර්ණ කිරීමේ අවශ්‍යතාවය තිබෙනවා. ඒ වගේම සමාජ සාධාරණත්වය පිළිබඳ භාවිතාවක් අපට අවශ්‍යයි. හැමදෙනාම නීතිය ඉදිරියේ සමාන විය යුතුයි. සැම දෙනාටම සාධාරණ ලෙස ආර්ථිකයට ප්‍රවිෂ්ටවීමේ අයිතියත් එහි ප්‍රතිලාභ සාධාරණ ලෙස බෙදී යාමත් සිදුවිය යුතුයි. සමාජය තුළ භාවිතාවේ සාධාරණත්වයක් ස්ථාපිත කළ යුතුයි.

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ආරක්ෂා කරනවා කියලා අප ඉදිරියේ ප්‍රතිරූපයක් මවන මේ නායකයන් කවුද? ජේ.ආර්. ජයවර්ධන ලංකාවේ පළමු විධායක ජනාධිපති කීවාට, ඔහු ජනතාව විසින් පත්කර නොගත් පළමු විධායක ජනාධිපතියි. 1972 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට ගෙන එන සංශෝධනයකින් ජනාධිපති වී 1978 ව්‍යවස්ථාවෙන් බලය තවදුරටත් තහවුරු කරගත්තා. 78 ව්‍යවස්ථාව අනුව අවුරුදු හයකට පසු ජනාධිපතිවරණය පැවැත්විය යුතු වුවත්, ව්‍යවස්ථාවට තුන්වැනි සංශෝධනය ගෙනත් ඔහුම තරග වදින්නේ නම් වසර හතරක් ඉක්මවූ පසු ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවිය හැකි තත්වට ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කර 1982 ඔක්තෝබර් මාසයේ ජනාධිපතිවරණය පැවැත්වූවා. ජනාධිපතිවරණයේ ජයග්‍රහණයෙන් උදම්වීමත් සමග පාර්ලිමේන්තුවේ ධුර කාලය තව වසර හයකින් දීර්ඝ කරගන්න ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් ගෙනාවා. ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය අනුමැතිය වෙනුවෙන් ජනමත විචාරණයක් අවශ්‍ය බව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීරණය කළා. නියමිත පරිදි මහා මැතිවරණය පැවැත්වූවා නම් හයෙන් පහක බලයක් නොලැබෙන නිසා, ජනමත විචාරණ ප්‍රෝඩාව ගෙනාවා. විසිවැනි සියවසේ දේශපාලන සංකල්ප ක්‍රියාකාරිත්වයට ලක්කෙරෙමින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, මානව හිමිකම් පුළුල් කර ගත්තත් අපේ පාලකයන් ඒ තත්වයට ගියේ නැහැ. තමන්ගේ ධුර කාලය වසර පහ දක්වා අඩුකර ගත් බවට උදම් අනමින් සිටි මෛත්‍රීපාල සිරිසේන වසර පහ අවසන් වෙන්න යනකොට වසර හයක් ඉන්න පුළුවන්ද කියලා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසුවා. ඒ වෙලාවේ නීතිපතිගේ තර්කය වුනේ මෛත්‍රීපාල ජනාධිපතිවරයාට නොව ඊළඟ පත්වෙන ජනාධිපතිවරයාට තමයි වසර 05 අදාල වෙන්නේ කියලා. එහෙම තියෙද්දී දැන් ඉන්න ජනාධිපති වසර හයක් ඉන්න බැරිද කියලා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙන් අහනවා. මේ මොන නායකයොද? බලය, බලය මත වැජඹෙන දුෂ්ට විනාශකාරී ත්‍රාඩ පංතියක් මේ ඉන්නේ.

සමාජ සාධාරණත්වයේ භාවිතයේ පුනරුදයක් අවශ්‍යයි. නීතිය තියෙන්නේ සාමාන්‍ය ජනතාව වෙනුවෙන් මිස පාලකයන්ට බලයේ ඉන්න නොවෙයි. 19වැනි සංශෝධනයෙන් ද්විත්ව පුරවැසියන්ට මහජන නියෝජිතයන් ලෙස පත්විය නොහැකි කියලා සංශෝධනයක් ආවා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ බලයට ආවට පස්සේ ඒක වෙනස් කළා. ඒ සංශෝධන දෙකටම පාර්ලිමේන්තුවේ අත උස්සන අය ඉන්නවා. ත්‍රාඩ දේශපාලකයන්, ජාවාරම්කාර ව්‍යාපාරිකයන්, දූෂිත නිලධාරීන් අපේ රට ගිලගෙන තිබෙන්නේ. වෙන මොනවා නැතත් මේ ත්‍රාඩ දූෂිත වළල්ලෙන් මේ රට ගැලවීමම පුනරුදයක් කියලයි මටනම් හිතෙන්නේ.
ඒ වගේම යටත් වුණු නිහඬ වුණු පුරවැසියන් වෙනුවට නව පුරවැසි ක්‍රියාකාරිත්වයක් සහිත ජනතාවක් අපේ රටට අවශ්‍යයි. ස්ත්‍රී, පුරුෂ ආදී වශයෙන් සමාජයේ සියලු බෙදීම් ඉවත් කළ සමාජයක් ගොඩනැගීම අවශ්‍යයි. ඒ වගේම විසිවැනි සියවසේ අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍යය ක්ෂේත්‍රයේ ලබාගත් මහා ජයග්‍රහණ අපේ ජනතාවට අත්කර දී නැහැ. එනිසා අධ්‍යාපනයේ සෞඛ්‍යයේ පුනරුදයක් අවශ්‍යයි. ප්‍රවාහනය ගත්තත් පුරවැසියන්ගේ ආදායමෙන් 35% – 40%ක් අතර වැය කිරීමට සිදුවෙලා තිබෙනවා. එතරම් ප්‍රමාණයක් වැය කළත් බොහෝ වේලාවක් පාරේ බස් එකේ නැත්නම් තමන්ගේ වාහනයේ රස්තියාදු වීමට සිදුවී තිබෙනවා. යහපත් පොදු ප්‍රවාහනයක් අපිට අවශ්‍ය නැද්ද? අද රටේ දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් දෙමාපියන් කොතරම් කැපකිරීම් කරනවද? ආහාර වේල නොගෙන දරුවන්ට උගන්වන දෙමාපියන් ඉන්නවා. දරුවන්ට යහපත් අධ්‍යාපනයක් ලැබෙන සියලු පුරවැසියන්ට සෞඛ්‍ය ආරක්ෂාවක් තහවරු වෙන ඉතා දියුණු ප්‍රවාහන පද්ධතියක් සහිත සේවාවක් තහවරු කරන නව යුගයක් නිර්මාණය කළ යුතුයි.

ගම්වල හුදකලා කර, නොසලකා හරින ලද නිර්ප්‍රභූ ජනතාවක් ඉන්නවා. ඔවුන් මේ සමාජයෙන් පිටමං කරලයි ඉන්නේ. එම ජනතාවට සමාජයේ ඇතිවෙමින් තිබෙන සංවර්ධනයේ අයිතිවාසිකම් භුක්ති විඳිමින් පෝෂ්‍යදායී ආහාර වේලක සිට සියලු ජීවන අපේක්ෂාවන් සපුරාලිය හැකි නව පුනරුද යුගයක් අවශ්‍ය නැද්ද?

සියල්ලම විනාශකරමින්, අනාගතය විනාශ කරමින් පෞද්ගලික සුඛ විහරණය සලසා ගන්නා මේ ඊනියා සංවර්ධන ගමන වෙනුවට සොබාදහම සමග සහභාගිත්වයෙන් ඉදිරියට යන සංවර්ධන මාවතක් අපි හඳුන්වා දෙනවා. ඒ විතරක් නෙවෙයි පුරවැසියන්ට අර්ථාන්ව්ත සංස්කෘතික ජීවිතයක් ලබාදීම තවත් මූලිකම අරමුණක්. උදාහරණයක් විදියට ගත්තොත් අපේ රටේ වෛද්‍යවරුන් රෝහලේදී රෝගීන් සමග ගතකරන කාලයට අමතරව, තවත් පැය හයක් පමණ රෝහලෙන් පිටත් රෝගීන් සමග ගත කිරීමට සිදුවෙලා. ඔවුන්ට ඔවුන්ගේ ජීවිතය මුළුමනින්ම අහිමිවී තිබෙනවා. කියවික් ගීතයක් රසවිඳින්න නාට්‍යයක් බලන්න කාලය තියෙනවද? අද මුළු සමාජයම වියලි දරු කෝටු බවට පත්වූ මහා ආතතියකින් වෙළුණු පුරවැසියන් සහිත සමාජයක් වෙලා. ඒ වෙනුවට එකිනෙකා කෙරෙහි ලෙන්ගතුවූ සතුට විනෝදය තිබෙන ජීවිතයක් අපි ලබා දෙනවා.

ඒ වගේම ජාතික සමගිය ගොඩනැගීමත් මේ පුනරුදයේ ප්‍රධාන කොටසක්. අපේ රටේ මේ දක්වා උතුරට එරෙහිව දකුණ මෙහෙයවන දේශපාලනය, ආගම්වලට එරෙහිව මෙහෙයවන දේශපාලනය ලෙස ගෙන ගිය අනෙකාට එරෙහි දේශපාලනය අවසන් කළ යුතුයි. සමාජයේ පැතිරී තිබෙන ජාතිවාදය සහ ආගම්වාදය අවසන් කර, ශ්‍රී ලාංකීය ජාතිය ගොඩනැගීම වෙනුවෙන් ජාතික පුනරුදයක් අපට අවශ්‍යයි.

ලෝකයේ හුදකලාවූ රාජ්‍යයක් නොවී ලෝකය සමග අත්වැල් බැඳගත් ගෞරවණීය රාජතාන්ත්‍රිකභාවයත් ගොඩනඟන ජාත්‍යන්තර සම්බන්ධතා සහිත පාලනයේ පුනරුදයක් අපේ පාලනයකදී ඇති කරනවා. සංකීර්ණ බල උවමනාවන් සහ සබඳතා නිසි පරිදි අධ්‍යයනය කර විදෙස් ප්‍රතිපත්තියේ නව පුනරුද යුගයක් ඇති කරනවා. ඒ වගේම විද්‍යාව හා තාක්ෂණයේ නව ජයග්‍රහණයන් අතිපත් කර ගනිමින් මේ විනාශකාරී යුගයේ සිට නව ජයග්‍රහණ අත්කර ගැනීමේ ප්‍රබෝධයන් සමග අප දේශපාලනය කරනවා. කෙතරම් දුෂ්කරතා තිබුණත් ප්‍රබෝධයකින් යුත් ජනතාවක් සිටින්නේ ජාතික ජන බලවේගයත් සමග අත්වැල් බැඳගත් අය පමණයි. මොකද යහපත් සමාජයක් ඇති කිරීමේ විශ්වාසය සහ උවමනාවන් සහිත නිසා ඔවුන්ගේ සිත්තුල විශ්වාසයක් ප්‍රබෝදයක් තිබෙනවා. ඒ තත්වය මුළු රටේම ජනතාවට අත්කර දීම වෙනුවෙන් සියලු දෙනාම අත්වැල් බැඳ ගනිමු.

(-මාලිමාවේ සූරියවැව ගොවි රැලිය – 2024.07.02-)

මෙතනට රැස්වෙලා ඉන්න ගොවි ජනතාව උද්ඝෝෂණ ඇතුළු විවිධ සටන්වල නිරත වෙලා තිබෙනවා. පහුගිය කාලේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ තකතීරු තීන්දුවක් ගත්තා. ගොවිතැන සඳහා ලබා දෙන රසායනික පොහොර නතර කරන්න තීන්දුවක් ගත්තා. ඒ තීන්දුව ගන්නකොට, මහින්ද අමරවීරලා, නාමල් රාජපක්ෂලා කැබිනට් ඇමතිවරු. මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැති. ගොවියන්ට සිදුවුණා පොහොර ලබා දියල්ලා කියලා උද්ඝෝෂණ කරන්න. ඒ විතරක් නෙවෙයි චන්ද්‍රිකා වැවෙන් වතුර නිදහස් කරන එක නතර කළා ගොවිබිම් විනාශ වෙන්න ඉඩහැරියා. ගොවියන්ට සිදුවුණා උද්ඝෝෂණය කරල වතුර ලබාගන්න. අලි ගම්වදින එක නවත්වලා දෙන්න කියලා සූරියවැව මයුරපුර ප්‍රදේශයේ ජනතාවට දිගුකාලයක් උපවාසයක් කරන්න සිදුවුණා. තමන්ගේ ගොවිතැන, දේපළ, නිවාස, විනාශ වෙනකෙට ජනතාවට ඒවට උත්තර ලබාදෙන්න කියලා පාරට බහින්න සිදුවුණා. වී ටිකට සාධාරණ මිලක් ඉල්ලලා පාරට බහින්න සිදුවෙලා තිබෙනවා. අපි මේ ගොවි අම්මලාට, තාත්තලාට ආරාධනා කරන්න ආවේ තමන්ගේ උවමනාවන් ලබාදෙන්න කියලා පාරට බැහැලා, උද්ඝෝෂණය කරන යුගය අවසන් කරලා ගොවි ජනතාවක් නියෝජනය කරන අලුත් ආණ්ඩුවක් හදා ගමු කියන්න. ගම්වල ජනතාවගේ ප්‍රශ්න ගැන, ආර්ථිකය ගැන, කෘෂිකර්මාන්තය ගැන, කල්පනා කරන නව ආණ්ඩුවක් හදාගන්න ඕනෑකම තිබෙනවා. ඒ ආණ්ඩුව හදන්න ඉතාමත් හොඳ අවස්ථාවක් උදාවෙලා තිබෙනවා. අපි මේ සැරේ ආවේ පාර්ලිමේන්තුවේ අපේ ගාන වැඩිකරන්න කියලා ඉල්ලන්න නොවෙයි. අවුරුදු 76 වසරකට පස්සේ පොදු ජනයාගේ ආණ්ඩුවක් හදන්න එකතුවෙමු කියලා ආරාධනා කරන්නයි අපි ආවේ.

මීට කලින් අපි විවිධ පක්ෂවලට බෙදිලා ඉන්න ඇති. ඒ ඉතිහාසය. අපි ප්‍රශ්න හමුවේ විඳවන කොට යූ.එන්.පී. ශ්‍රීලංකා, ජේ.වී.පී. බේදයක් නැහැ. හැමෝම විඳවනවා. ආණ්ඩුව අපිව පක්ෂ වශයෙන් බෙදනවා. ගම්වල ඒ බෙදුණු යුගය අවසන් කරලා අපි අලුත් ආණ්ඩුවක් හදන්න එකතු වෙමු. රටේ සාමාන්‍ය ජනයා අලුත් බලාපොරොත්තුවක් එක්ක පෙළ ගැහිලා ඉන්නවා. ජනතාව පාරම්පරික යූ.එන්.පී. ශ්‍රීලංකා, පක්ෂ පාට අතහැරලා මාලිමාව තෝරා ගන්නකොට ඒගොල්ලොත් උඩින් එකතු වෙනවා. කවදහරි හිතුවද කිසි දවසක මහින්ද අමරවීරයි, රනිලුයි එකම වේදිකාවක හමුවෙයි කියලා. ඉස්සර මහින්ද අමරවීර කතා කළේ රනිල්ට විරුද්ධව. දැන් දෙන්නම එකම වේදිකාවක. ඔයගොල්ලන් හිතුවද මහින්ද රාජපක්ෂයි, රනිල් වික්‍රමසිංහයි එකම ආණ්ඩුවක හම්බවෙයි කියලා. ඒ ගොල්ලෝ එකතු වෙනවා. මෙතන ඉන්න අම්මලා, තාත්තලා හිතුවද, රනිල් වික්‍රමසිංහ, කාංචන විජේසේකර, ප්‍රසන්න රණවීර, රනිල් හිරේ දානකල් නින්ද යන්නේ නෑ කියපු මහින්දානන්ද අලුත්ගමගේ, ලක්ෂ්මන් යාපා, මහින්ද අමරවීර, නාමල් රාජපක්ෂ එක වේදිකාවක, එක ආණ්ඩුවක දකින්න ලැබෙයි කියලා. ගම්වල ජනතාව මාලිමාව වටා එකතු වෙනකොට ඒ ගොල්ලන් මාලිමාවට මුහුණ දීම සඳහා උඩින් එකතු වෙනවා. පසුගිය දවසක අම්බලන්තොට රනිල් වික්‍රමසිංහගේ රැස්වීමක් තිබ්බා; පොහොට්ටුවෙන් බාගයකට වැඩිය ඒ වේදිකාවේ. මහින්ද අමරවීර, සුසිල් ප්‍රේමජයන්ත, නිමල් ලංසා ඒ වේදිකාවේ. මීට අවුරුදු තුනකට, හතරකට ඉස්සර කිව්වේ “හරියන්නේ නෑ. හම්බන්තොට වරාය වික්කේ රනිල්. රට විනාශ කරන්නේ රනිල් තමයි රනිල්ගෙන් රට බේරගන්න ඕන” කියලා. ඒ කිව්ව කටින්ම අද කියන්නේ “රට හදන්නේ රනිල් තමයි” කියලා. ඇයි ඒ? ඒගොල්ලන්ට බේරෙන්න ඕනෑ වෙලා තිබෙනවා.

අවුරුදු 76කට පස්සේ ලංකාවේ පළමුවැනි වතාවට පොදු ජනතාවගේ දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් බලය ගන්න හදනවා. ඒගොල්ලන් බයවෙලා. ඒගොල්ලන්ගේ සියලු සතුරුකම්, පරණ තරහා මරහා, මතවාද සියල්ල පැත්තකින් තියලා එකට එකතුවෙනවා. ඒ ගොල්ලන් අත තිබෙන බලය පොදු ජනතාවගේ අතට මාරුවෙන එක වළක්වන්න නම් එයාලා එකට එකතු වෙන්න ඕන. දැන් ස.ජ.බ. රාජිත සේනාරත්න ඇතුළු පහළොස් දෙනෙකුගේ කණ්ඩායමකුත් මේ ළඟදි කබීර් හසීම්ගේ ගෙදර සාකච්ඡාවක් කරලා. මේ බව රාජිත රූපවාහිනී සාකච්ඡාවකදී කියනවා. සජබ කට්ටිය රනිල්ට එකතු වුණේ නැතිනම් ජේ.වී.පී. එක බලයට එනවා කියලා කතාවෙනවා. ජවිපෙ බලයට එන එක වළක්වන්නයි මේ එකතු වෙන්නේ. රනිල් හරි සජිත් හරි දිනනවා නම් එයාලට එකතු වෙන්න ඕන කමක් නැහැ. මේ ඔක්කෝටම එකතු වෙන්න බලකරන්නේ ඇයි? මාලිමාවේ ජයග්‍රහණය පේන්න තිබෙන නිසා. උඩ ඉන්න දූෂිත, ප්‍රභූ පැළැන්තියේ බලය තියාගන්න එකට එකතු වෙනවා.

එහෙනම් අපි මොකක්ද කරන්න ඕනැ; ඒකට මුහණ දෙන්න ගම්වල අපිත් පරණ කෝන්තර, වෙනස්කම් අමතක කරලා එකතු වෙන්න ඕනෑ. මේ සූරියවැවෙන් ලොකු ජයග්‍රහණයක් ගන්න ඕනෑ. මම ඕගොල්ලන්ගෙන් අහන්නේ,“ජීවිතේ ඇතිවෙලා නැද්ද?” දැන්නම් “හොඳටම ඇතිවෙලා” කියලා කොච්චර නම් හිතිලා ඇද්ද? වහ ටිකක්වත් කනවා කියලා හිතෙන වාර අනන්තයි. ජීවිතේ ගැන කළකිරිලා, එපා වෙලා තිබෙන්නේ. මොන කරුමයක්ද මේ කියලා හිතෙන වාර අනන්තයි. ඒ ගොල්ලන් එහෙම කල්පනා කරනවාද? තව අවුරුද්දක්වත් වැඩිපුර ඉන්න තමයි බලන්නේ. ඒ ගොල්ලන්ට ජීවිතය අත්හරින්න තරම් කරදරයක් නැහැ. රටේ ජනතාවට තෙල්, ලයිට්, ගෑස්, රස්සා, නැතිවෙන කොටත් එයාලට ඒ සියල්ලම තියෙනවා. ඒ ගොල්ලන්ට වාහන, ඉඩම් තිබෙනවා. ඒගොල්ලන්ගේ දරුවන්ට ඇමති තනතුරු තිබෙනවා. ගමේ ජනතාවට ගෙයක් නැති වුණාට එයාලට ගෙවල් හත, අට තියෙනවා. ඒ ගොල්ලන්ට තව තව ජීවිතේ ගැන තිබෙන බැඳීම වැඩියි. ගම්වල අයට ගෙයක් හදා ගන්න, දරුවන්ට උගන්වන්න, රස්සාවක් හොයාගන්න බොහොම අමාරුයි. ගොවිතැන් කරලා නෙලාගන්න අස්වැන්නෙන් ජීවිතය ගෙවා ගන්නේ බොහොම අමාරුවෙන්. ගමේ ජනතාව විඳවනවා. මෙහෙම වුණේ ඇයි?

අපේ රට පාලනය කළේ උඩ ඉන්න දූෂිත, ප්‍රභූ කණ්ඩායමක එකතුවක්. ඉස්සරහටත් රට පාලනය කරන්න හදන්නෙත් එයාලා. ඩී.එස්. සේනානායක එයාගේ පුතා, බණ්ඩාරනායක පවුල, ජේආර්ගේ පරම්පරාව, මහින්දගේ පරම්පරාව, පේමදාස අතීතයේ රට පාලනය කළා. අනාගතෙත් රට පාලනය කරන්න හදන්නේ ඒගොල්ලන්ගේ පරම්පරාව. අවුරුදු 76ක් මේ පවුල් කිහිපයක් අතේ තමයි බලය තිබුණේ. ඒගොල්ලන් ඥාතීන්ට, චෞර ව්‍යාපාරිකයන්ට, පාතාලයට සලකනවා. ගමේ ජනතාව හැමදාමත් හූල්ලමින් ඉන්නවා. අපිට දැන් අවස්ථාවක් ඇවිත් තිබෙනවා. මේ දූෂිත, චෞර ප්‍රභූ පැළැන්තියෙන් පොදු ජනතාව අතට බලය මාරුකර ගන්න. මාලිමාව ජනාධිපතිවරණය ජයග්‍රහණය කළ වහාම පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරිනවා. පාර්ලිමේන්තුවේ ඉන්න දූෂිත, විනාශකාරී කණ්ඩායම එළවනවා. ඊළඟට පළාත් සභා, ප්‍රාදේශීය සභා ඡන්දවලින් අලුත් කණ්ඩායමක් අතට රටේ බලය මාරු වෙනවා.

අපට බලය අවශ්‍ය ඇයි? අපට පෞද්ගලික අවශ්‍යතාවයන් නැහැ. ජාතික ජන බලවේගයේ ඉහළ මණ්ඩලවල කිසිවෙක් ඉඩම් අල්ලා ගන්න, හෝටල් ගන්න, ගල් මෝල් දාන්න, වැලි කපන්න, බහුදින යාත්‍රා දාන්න, බාර් දාන්න, පෙට්ට්‍රල් ෂෙඩ් දාන්න එන්නේ නැහැ. හෝටල් දාන්න ඕන හෝටල් කර්මාන්ත කරන අය. වගා කරන්න ඕන ගොවිතැන් කරන අය. පෙට්‍රල් ෂෙඩ් දාන්න ඕන ව්‍යාපාරිකයන්. පතල් කපන්න ඕන මැණික් කර්මාන්තයේ යෙදෙන ව්‍යාපාරිකයෝ. අපිට බාර් දාන්න ඕන නැහැ. රට ගොඩදාන්න අපි හොඳ සැලැස්මක් හදනවා. ඒ වගේම අපි හැරමිටියෙන් යනකම් ඉන්නෙත් නැහැ. අපි නියමිත කාලෙට අපේ අතේ තිබෙන බලය නව තරුණ පරම්පරාවක් අතට බාරදීලා එයාලා රට කරන හැටි බලාගෙන ඉන්නවා. ඒත් එයාලා මේක දාලා යන්න කැමති නැහැ. ඇවිදගන්නත් බැරි තත්වයේ ඉඳගෙන පවුල් අත බලය තියා ගන්න උත්සාහ කරනවා. ප්‍රභූ පාලකයන් අතින් පොදු ජනතාව අතට බලය ගන්න අවස්ථාවක් උදාවෙලා තිබෙනවා. මේ වෙලාව අත්හරින්න එපා. ඔබ කරන්න ඕන ගමේ ඡන්ද පෙට්ටිය මාලිමාවට ගහන කතිරවලින් පුරවන එකයි.

අපි රටේ ප්‍රශ්න එකින් එක විසඳනවා. රට ගොඩනගලා ප්‍රශ්න විසඳනකම් සෑම පුරවැසියෙකුගේම ආහාර, සෞඛ්‍යය, අධ්‍යාපනය සහතික කරනවා. ලෝකයේ හැම රටකම ආර්ථිකයෙන් පිටමං කරන ජනතාවක් ඉන්නවා. අන්න ඒ ජීවත් වෙන්න අමාරු ජන කොට්ඨාසය රැකබලා ගැනීම තමයි ආණ්ඩුවක වගකීම. ජනතාවට කන්න නැත්නම්, දරුවන් පාසල් යවන්න පහුකම් නැත්නම් සහනාධාර දෙන්න ඕනෑ. ඉස්පිරිතාලේ බෙහෙත් ටික නැත්නම්, බෙහෙත් ටික ඉස්පිරිතාලෙට එවන්න ඕනෑ. ආහාර, සෞඛ්‍යය, අධ්‍යාපනය, ජනතාවගේ මූලික අවශ්‍යතාවයන්. සල්ලි නැහැ කියන්නේ බොරු, රනිල් වික්‍රමසිංහ ඊයේ පෙරේදා කෝටි 875ක් වෙන්කර ගත්තා. මේ මාස දෙකෙන් ගෙදර යන්න ඉන්න කෙනා. සජබෙන් ආණ්ඩුවට ගන්න පුළුවන් කියන අයට සංවර්ධන වැඩවලට කියලා කෝටි 120ක් බෙදල දුන්නා. මීට කලින් රට යන්න මදි කියලා තවත් ලක්ෂ 2000ක් වෙන්කර ගත්තා. හැබැයි ඉස්පිරිතාලෙට බෙහෙත් ගේන්න සල්ලි නැහැයි කියනවා.
හම්බන්තොට රෝහලට ඕස්ටේ්‍රලියානු සමාගමකින් වෛද්‍ය උපකරණ සපයනවා. ඒ රටේ මාධ්‍යවේදීන් කණ්ඩායමක් ඒ ගැන පරීක්ෂණයක් කළා. ඒකෙන් හෙළි වුණා ඕස්ට්‍රේලියානු සමාගම හම්බන්තොට රෝහලට උපකරණ ලබාදීමේදී පගාවක් දීලා තියෙනවා කියලා. පගාව දීපු කෙනා හිරේ. පගා ගත්තු මෙහේ කෙනා පාර්ලිමේන්තුවේ. ඒ ගනුදෙනු බේරගන්න පුළුවන් වෙන්නේ මාලිමාවේ ආණ්ඩුවකින් විතරයි. ඒ නිසා හොරකම් කරපු පගා ගහපු ජනතාවගේ බදු මුදල් ආපහු ගන්න අපි වැඩ කරනවා.

කොවිඩ් වසංගතයෙන් පස්සේ ලෝකයේ හැම රටක්ම කෘෂිකර්මාන්තය ගැන වැඩි අවධානයක් යොදවනවා. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවේ ප්‍රධාන වැඩක් තමයි රටට අවශ්‍යවන ආහාර නිෂ්පාදනය කිරීම සඳහා සැලැස්ම ක්‍රියාත්මක කරන එක. කෘෂි නිෂ්පාදන, කිරි නිෂ්පාදන, මස් නිෂ්පාදන, මාළු නිෂ්පාදන සියල්ලෙන් අපි ස්වයං පෝෂිත විය යුතුයි. රට වටේ අටගුණයක මහ මුහුද; ඒ වගේම රට මැද සාගර වගේ වැව්. අපිට හොඳ මත්ස්‍ය අස්වැන්නක් නෙළන්න පුළුවන් විදිහට මත්ස්‍ය නිෂ්පාදන කර්මාන්තය දියුණු කරන්න පුළුවන්. ඒ ක්ෂේත්‍රයට අලුත් තාක්ෂණය එකතු කරන්න ඕනෑ. ඉන්දියාවේ ධීවරයාට උදේට ෆෝන් එකට තොරතුරු එනවා අද මාළු ගැවසෙන්නේ කොයි පැත්තේද කියලා. චන්ද්‍රිකා තාක්ෂණය ඔස්සේ මාළු වැඩියෙන් සැරිසරන ප්‍රදේශ හඳුනාගන්න තාක්ෂණය යොදාගෙන තිබෙනවා. අපි ඉමක් කොනක් නෙපෙනෙන මහ මුහුදේ ඔහේ සැරි සරනවා. එහෙම මාළු අල්ලන එක ලාභ වෙන්නේ නැහැ.

අපේ රටේ දරුවන්ගේ පෝෂණ ඌනතාවය ප්‍රධාන ප්‍රශ්නයක්. අවශ්‍ය ප්‍රෝටීන් ප්‍රමාණය ලැබෙන්නේ නැහැ. මත්ස්‍ය කර්මාන්තය දියුණු කළොත් ප්‍රෝටීන් ඌනතාවය සම්පූර්ණ කරන්න පුළුවන්. ඉන්දියාවේ ගුජරාට් ප්‍රාන්තයෙන් ලංකාවට එන බිත්තරවලට වඩා කුලියාපිටියේ බිත්තර හම්බන්තොටට එනකොට මිලෙන් වැඩියි. එහෙම වෙන්නේ කොහොමද? අපේ නිෂ්පාදන පිරිවැය වැඩියි. එයාලා කුකුලන්ට දෙන්නේ එයාලා හදාගන්න බඩ ඉරිඟු. කුකුල් කූඩුවලට ගහන්නේ එයාලා හදා ගන්නා දැල, වහලෙට දාන්නේ එහේ හදාගන්න තහඩුව. කුකුලන්ට ගහන්නේ එහේ හදාගන්න ඉන්ජෙක්ෂන් එක. අපි කරන්නේ කුකුලට අවශ්‍ය සියල්ලම ඉන්දියාවෙන් ගෙන්වනවා. එතකොට බිත්තර මිල ඉහළයි. එහෙම නම් අපි ඒ කර්මාන්තය දියුණු කරන්න ඕනෑ. බිත්තර, මස් නිෂ්පාදන කර්මාන්තකරුවාගේ පිරිවැය අඩුකරන්න ඕනෑ. ඒ කර්මාන්තයට තරුණ පරම්පරාවට එන්න කියන්න ඕනෑ. ගමේ අලුත් ව්‍යවසායකයන් හදන්න පුළුවන්. එතකොට ගමේ තවත් කර්මාන්ත, අලුත් රැකියා හැදෙනවා. ඉන්දියාවෙන් බිත්තර ගේන එකෙන් හැදෙන්නේ ඉන්දියාවේ ආර්ථිකය. අපේ ගමේ ආර්ථිකය හැදෙන්නේ නැහැ.

කිරි නිෂ්පාදනය ඉතා හොඳින් දියුණු කරන්න පුළුවන්. අපේ රටේ ඕනෑම කලාපයක සත්තු ඇති කරන්න පුළුවන්. හම්බන්තොට, අම්පාර, මොණරාගල ඉන්දියාවේ, පාකිස්ථානයේ ඉන්න මූරා වර්ගයේ හරක් හදන්න පුළුවන්. නාරම්මල, නාඋල, මාතලේ ප්‍රදේශවල මැදි කලාපෙට ගැලපෙන සත්තු හදන්න පුළුවන්. නුවරඑළිය, බණ්ඩාරවෙල පැතිවල නවසීලන්තයේ, ඕස්ටේ්‍රලියාවේ හැදෙන ෆර්සියන් වර්ගයේ හරක් හදන්න පුළුවන්. අපේ රටේ කිරි නිෂ්පාදනය දිරි ගන්වන සැලැස්මක් හදන්න ඕන. හොඳ සතෙක්ගෙන් කිරි ලීටර් 20ක් 30ක් දවසට දෙපාරකට ගන්න පුළුවන්. කිරි නිෂ්පාදනයෙන් යෝගට්, අයිස්ක්‍රීම් නිෂ්පාදනය කරන්න පුළුවන්. ගමේ ආර්ථිකය එහෙම දියුණු කරන්න පුළුවන්. ගමේ කෘෂිකර්මාන්තය දියුණු කරන්න අලුත් තාක්ෂණය, වැඩි අස්වැන්නක් දෙන බීජ ප්‍රභේද, ගේන්න ඕනෑ. කෘෂි නිෂ්පාදනයට හොඳ සැලැස්මක් තිබෙන්න ඕනෑ. කෘෂිකර්මාන්තය ගෞරවණීය රැකියාවක් බවට පත්කරන්න ඕනෑ. ණය නැති, ආදායම් මාර්ගයක් තිබෙන, සතුටක් තිබෙන, ජීවිතයක් තිබෙන පුරවැසියෙක් බවට අපේ රටේ ගොවියා පත්කරන්න ඕනෑ. තාත්තා ගොවියා, පුතත් ගොවියා, පුතාගේ පුතත් ගොවියෙක් වෙන්න ඕනෑ නැහැ. අපේ දරුවන්ට පරම්පරාවෙන් උරුමවන රස්සාවෙන් ඔවුන් එළියට ගන්න ඕනෑ. අපේ ගොවියා ණය උගුලක හිරවෙලා. ඒ ණය උගුලෙන් ගලවා ගන්න අපි වැඩපිළිවෙළක් හදනවා. ගම්වල අලුත් පරම්පරාවට අලුත් අවස්ථා ලබාදෙන ආර්ථිකයක් හදනවා.

ගම්වල දරුවන්ට මේ විෂම චක්‍රයෙන් ගොඩ එන්න තිබෙන එකම පාර අධ්‍යාපනයයි. මේ පාසල්වල පහසුකම් වැඩි දියුණු කරන්න ඕනෑ. පාසල් විෂයන් වෙනසකට භාජනය කරනවා. ලෝකයේ ඕනෑම වෘත්තියකට ගැලපෙන නව අධ්‍යාපන ක්‍රමයක් ලංකාවේ සෑම පාසලකම අපි බිහිකරනවා. එතකොට දරුවා තාත්තා හිටපු ලෝකයෙන් එළියට එනවා. මේ විදිහට අවුරුදු කිහිපයක් වැඩ කළොත් අපිට ඇත්ත ජීවිතයක් ලබාගන්න ආර්ථිකයක්, සමාජයක් නිර්මාණය කරගන්න පුළුවන්. පවුලේ අය එකට සතුටින් ඉන්න, විනෝදයෙන් ඉන්න ජීවිතයක් අද අපට නැහැ. ජීවිතේ ගත කරන්නේ නිරන්තර වැඩවල හිරවෙලා, පීඩනය වැඩිවෙලා. අපේ ගම්වල ජීවිත එහෙම තමයි. හැබැයි ඒගොල්ලන්ගේ ජීවිත එහෙම වෙලා නැහැ. එයාලට වෙනම ලයිෆ් එකක් තියෙනවා.

අපේ හැම පවුලකටම හොඳ ආදායම් මාර්ගයක් සහිත ආර්ථිකයක්, දරුවාට හොඳ අධ්‍යාපනයක්, සෞඛ්‍ය සම්පන්න ජීවිතයකට හොඳ සෞඛ්‍ය සේවයක්, නොතෙමී ඉන්න හොඳ වාතාශ්‍රය සහිත නිවසක්, මානසික සුවයක්, මානසික නිදහසක් අවශ්‍යයි. ඒ අද මිනිස්සු විශාල ආතතියකින් ජීවත් වෙන්නේ. දවල්ට කෑවොත් රෑට කන්නේ කොහොමද කියලා කල්පනා කරනවා. දරුවට ඉගැන්නුවා, රස්සාවක් නැහැ කියලා කල්පනා කරනවා. දරුවා ගමනක් ගියොත් ගෙදර එනකම් කල්පනා කරනවා. කුඩු හැමතැනම, කොල්ලා ඒකට ගොදුරු වෙයිද කියලා කල්පනා කරනවා. 76 අවුරුද්දක් අපට ජීවිතය අහිමිකර තිබෙනවා. පොදු ජනතාවට හොඳ ජීවිතයක් ලබාගැනීම වෙනුවෙන් අපි පොදු ජනයාගේ ආණ්ඩුවක් හදන්න ඕනෑ. අපේ අපේක්ෂාව පොදු ජනතාවට වඩා හොඳ ජීවිතයක් උරුමකර දීමයි. අපි අලුත් ආණ්ඩුවක් හදමු. ඔබගේ උද්යෝගය, ඔබගේ ප්‍රබෝදය අපිට ධෛර්යක් ගෙනත් දෙනවා. සහතික වශයෙන් මේ සටන ජයග්‍රහණයෙන් කෙළවර කරන්න පුළුවන් කියලා අපි දැඩි විශ්වාසයක් තිබෙනවා.